رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در گفتوگو با ایلنا:
افزایش کانونهای اصلاح و تربیت بیانگر کاهش سن آسیبهای اجتماعی است
افزایش کانونهای اصلاح و تربیت که افراد زیر ۱۸ سال را تحت پوشش خود قرار میدهند؛ موید این است که در حال حاضر سن افراد آسیبدیده کاهش یافته است.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران درباره کاهش سن دختران فراری گفت: شرایط نابسامان و احساس ناامنی در خانواده سبب میشود، دختران به بیرون از خانه پناه ببرند.
حسن موسوی چلک در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، گفت: روند رشد آسیبهای اجتماعی ایران چند ویژگی دارد؛ یکی تنوع این آسیبها و دیگری تغییر آنها به سمت آسیبهای ناشی از فضای مجازی و رسانهای است که به دلیل جذابیتهای این دسته از آسیبها به طور معمول افراد کم سنتر درگیر آن میشوند.
وی ادامه داد: افزایش کانونهای اصلاح و تربیت که افراد زیر ۱۸ سال را تحت پوشش خود قرار میدهند؛ موید این است که در حال حاضر سن افراد آسیبدیده کاهش یافته است، چرا که ترکیب سنی جمعیت در کشور ما به گونهای است که میزان جمعیت جوان کشور بالا بوده و به طور طبیعی تاثیرپذیری این گروه در برابر آسیبهای اجتماعی بیشتر است.
موسویچلک با بیان اینکه معمولا در جامعه ما نسبت به آسیبهای زنان واکنش منفی بیشتری نشان داده میشود، اظهار کرد: معمولا فرار دختران بیشتر از پسران به چشم میآید؛ لذا وقتی فرار یک دختر از خانه مطرح میشود، واکنشها نگرانکنندهتر و خشنتر بوده و پذیرش دوباره این دختران ازطرف جامعه و خانواده بسیار سخت است.
تاکید کرد: دختری که از خانواده فرار میکند، نباید انتظار داشته باشد که پذیرش وی در جامعه خوب باشد چرا که معمولا این گروه از دختران مورد سواستفاده قرار گرفته و وارد چرخه آسیبهای اجتماعی میشوند، به گونهای که ممکن است دیگر راه بازگشتی نداشته باشند.
وی با بیان اینکه تعداد افرادی که پس از شناسایی این دختران آنان را به مراکز حمایتی مربوطه معرفی میکنند؛ بسیار کم است، افزود: در عین حال، بیشتر موارد افرادی که به این دختران سرپناه میدهند؛ صرفا قصد سواستفاده از آنان را دارند، لذا به دختران جوان تاکید میکنم که بدترین خانه از خیابان بهتر است.
موسویچلک مواردی نظیر تبعیض و تحقیر در خانواده، برآوردهنشدن نیازها، مورد خشونت قرار گرفتن درخانواده و شکست در تحصیل و زندگی را از عوامل فرار دختران از خانه برشمرد و خاطرنشان کرد: برای پیشگیری از فرار دختران جوان از خانه، خانواده باید ویژگیهای روانشناختی و اجتماعی فرزند خود را شناخته و به محض بروز مشکل با آنان صحبت کنند، چراکه وجود فضای گفتوگوی صمیمی و عاطفی در خانواده باعثمیشود، فرزندان ماندن در خانه را به فرار به خیابان ترجیح دهند.
وی ادامه داد: همچنین آموزش مهارتهای حل مشکلات، توجه به ویژگیهای خاص دوران نوجوانی و جوانی، محبت کردن به یکدیگر میتواند، راهکاری مناسب در جهت پیشگیری از فرار دختران به بیرون از خانواده باشد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در پایان با اشاره به نگاه خشن جامعه به دختران فراری افزود: از آنجایی که جامعه ما نسبت به زنان حساسیت بیشتری دارد، زمانی که یک زن درگیر آسیبهای اجتماعی میشود، به مراتب این حساسیت بیشتر میشود، در حالی که نگاه جامعه باید به گونهای تغییر کند که زمینه بازگشت فرد درگیر آسیب اجتماعی به زندگی سالم فراهم شود.