ویژگی های آموزش در کوردکان کار و خیابان

یک فعال حقوق کودکان کار و خیابان با اشاره به اینکه کار کودکان به هر شکلی به تحصیل آنها ضربه می زند، گفت: کودکان کار ویژگی های متفاوتی با دیگر کودکان دارند که در آموزش آنها موثر است.

مهران یزدی فعال حقوق کودکان کار در گفتگو با خبرنگار ایلنا با اشاره به اینکه ارائه خدماتی مانند آموزش جزو اهداف اصلی NGO ها نیست، گفت: ارائه خدمات آموزشی در NGOها بیشتر به دلیل برقرار کردن ارتباط نزدیک با کودکان، ‌افزایش توانمندی و وجبران عقب ماندگی آن‌ها برای وصل شدن به سیستم آموزش رسمی است.

وی افزود: در واقع فعالیت NGO ها به منظور بازتاب مشکلات جامعه و درخواست از دولت برای حل مشکلاتی مانند ارائه خدمات تحصیلی رایگان به تمامی کودکان و بازگرداندن کودکان بازمانده از تحصیل به چرخه آموزش است.

این مربی کودکان کار درمورد ویژگی‌های آموزش این کودکان گفت: بایدتوجه داشت که شرایط تحصیل کودکان کار با کودکان معمولی تفاوت دارد زیرا کودکان کار زمان محدودی برای استفاده از خدمات آموزشی دارند و باتوجه به اینکه کار می‌کنند نسبت به بچه‌های دیگر در سر کلاس خسته‌تر هستند.

یزدی افزود: همچنین این کودکان زمانی برای تمرین در منزل ندارند و خانواده‌های آن‌ها نیز اغلب بی‌سوادند و یا از سطح سواد کمی برخوردارند همچنین این کودکان با فشار مشکلات مالی و تغذیه نامناسب نیز روبرو هستند.

وی ادامه داد: علاوه بر آن در برخی ماه‌ها مانند اسفند وخرداد ماه نیز کودکان کار به دلیل افزایش کار از آمدن به سر کلاس‌ها سر باز می‌زنند.

مسول بخش آموزش جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان در ادامه گفت: کودکان کار به دلیل آنکه زود تر از دیگران وارد مناسبات افراد بزرگسال می‌شوند و در معرض آسیب های اجتماعی چون کودک آزاری قرار می گیرند، رفتارها و ویژگی‌های دیگری دارند.

وی افزود: همچنین کودکان کار از آموزه‌هایی که کودکان از طریق بازی دریافت می‌کنند، محروم هستند؛ بنابراین در طی فرآیند آموزش به آن‌ها، این مسئله نیز بایددر نظر گرفته شود.

این فعال حقوق کودک گفت: مجاب کردن کودکان کار برای آنکه وقت ناهار یا استراحتشان را برای نشستن در سر کلاس بگذارند نیز بسیار دشوار است و ما هر روزه مواردی داریم که کودکان به دلیل خستگی و تغذیه نامناسب سر کلاس از حال می‌روند.

یزدی اظهار کرد: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که کار کردن کودکان به هر شکلی کودکان را از تحصیل باز‌می‌دارد اما NGO ها این توانایی را ندارند که به تنهایی هم از کار کودکان جلوگیری کنند وهم به آن‌ها آموزش دهند.

وی ادامه داد: این وظیفه دولت ها است که شرایطی را برای این کودکان فراهم کند که مجبور به کار نباشند و به چرخه تحصیل باز گردند.

این فعال حقوق کودک هشدار داد: هر سال متناسب با افزایش نرخ تورم میزان کودکانی که حتی از آموزش سازمان‌های مردم نهاد نیز باز می ماندند افزایش پیدا می‌کند.

وی در پایان اشاره کرد: رایگان نبودن تمامی مدارس رسمی و شیوه سنتی آموزش که نمی‌‌تواند خودش را با شرایط زندگی کودکان هماهنگ کند عامل مضاعفی برای ورود آنها به چرخه کار درخانواده‌های مستعد می‌شود. بنابراین آموزش و پرورش می‌تواند با برنامه‌ریزی در این زمینه در کاهش کودکان کار نقش بسیاری داشته باشد.