فشار بر دولت برای حل مشکلات اجتماعی وظیفه نهادهای مدنی است

یک فعال مدنی حقوق کودکان کار و خیابان با اشاره به اینکه NGO‌ها ظرفیتی برای یاد آوری مشکلات جامعه هستند گفت: یکی از وظایف سمن‌ها افزایش فشار به دولت‌ها برای رفع مشکلات اجتماعی است.

اکبر یزدی، فعال حقوق کودکان کار و خیابان در گفتگو با ایلنا، در مورد چگونگی به وجود آمدن NGO‌های حوزه کودکان کار و خیابان گفت: چند سال پس از پیوستن ایران به پیمان نامه حقوق کودک سازمان ملل متحد، اولین NGO‌های حوزه کودکان کار و خیابان در حدود سال ۷۹-۸۰ تشکیل شدند.

وی ادامه داد: در واقع سازمان‌های مردم نهاد در واکنش به معضلات اجتماعی به وجود می‌آیند و ظرفیت‌هایی هستند که معضلات اجتماعی را به جامعه یادآوری می‌کنند و رفع این مشکلات را از دولت‌ها مطالبه می‌کنند.

یزدی افزود: هدف NGO‌های کودکان کار در واقع لغو کار کودک است که باید با حمایت‌های اجتماعی جدی دولت همراه باشد زیرا که در غیر این صورت زندگی کودکی که برای امرار معاش خود و خانوده‌اش کار می‌کند، با مشکلات جدی روبرو خواهد شد.

وی در مورد تفاوت خیریه‌ها و NGO‌ها گفت: خیریه‌ها به صورت جزیی فعالیت می‌کنند به این شکل که تعداد محدودی از افرادِ دچار مشکل و یا آسیب را در یک مقطع زمانی مورد حمایت قرار می‌دهند در حالی که صورت مساله همچنان پا برجاست؛ در حالی کهNGO‌ها روی صورت مساله‌ها دست می‌گذارند.

وی در بررسی عملکرد سمن‌های حوزه کودکان کار و خیابان گفت: در سال‌های گذشته مسولان دولتی حتی حاضر به پذیرش وجود این پدیده نبودند اما با تلاش و اطلاع رسانی این سازمان‌ها کم کم آن را پذیرفتند.

یزدی افزود: در طی این سال‌ها سازمان‌های مردم نهاد نتوانستند آن طور که باید گسترش پیدا کنند و تعدادشان محدود و کم مانده است، که البته مشکلات گرفتن مجوز نیز به این مساله دامن زده است.

وی در مورد یکی ازمهم‌ترین خواسته‌های سازمان‌های مردم نهاد گفت: ما توقع داریم در بحثتحصیل کودکان، ‌‌ همان گونه که اگر یک فرد از رفتن به سربازی خودداری کند سازمان نظام وظیفه به دنبال او می‌رود و قضیه را پیگیری می‌کند برای کودکان باز مانده از تحصیل هم این اتفاق بیفتد.

این فعال حقوق کودک ادامه داد: اگر کودکی که در سن تحصیل قرار دارد، به مدرسه نیامد، باید افرادی از نهاد‌های متولی با مراجعه به منزل وی مساله را پیگیری کنند و مشکل کودک را برای حضور در مدرسه رفع کنند.