کارگران و بیمهشدگان نظارهگرند؛
چند سوال درباره اتفاقات تامین اجتماعی
صاحبان اصلی سازمان تامین اجتماعی این است که اموال منقول و غیرمنقول آن حق الناس است و محصول دستمزد دستهای پینهبسته و رنجکشیده؛ که بسیاری از آنان اکنون گرفتار درد و رنج و بیکاریاند، یا ملک مسئولانیست که در ارتکاب این تبذیر و اسراف کوشیدهاند؟
ایلنا: این روزها در محافل کارگری و کارفرمایی یک سئوال نقش بر ذهن و زبان کارگران و کارفرمایان است؛ اینکه عمل مسئولین سازمان تامین اجتماعی و اسراف و تبذیر احتمالی که در آن صورت گرفته از منظرحقوقی و قانون قضای چه توجیهی دارد؟
سئوال اول صاحبان اصلی سازمان تامین اجتماعی این است که اموال منقول و غیرمنقول آن حق الناس است و محصول دستمزد دستهای پینهبسته و رنجکشیده؛ که بسیاری از آنان اکنون گرفتار درد و رنج و بیکاریاند، یا ملک مسئولانیست که در ارتکاب این تبذیر و اسراف کوشیدهاند؟
سئوال دوم صاحبان صندوق تامین اجتماعی این است آیا نظارتی مشرف بر مسئولیت سازمان وجود داشته است، یا اینکه بعد از تغییر دولت و با آمدن وزیر جدید کار، ناگهان مسائل علنی شد؟ آیا در پس این دستورها به بذل و بخششهای آنچنانی اراده و آمری نامرئی بوده است یا نه، مدیرعامل وقت خود مختار و تامالاختیار بوده است؟
امیدواریم مسئولین دستگاه قضا در روند رسیدگی به پرونده فساد مالی احتمالی در تامین اجتماعی مو را از ماست کشیده و در احیای حق و حقوق کارگران نهایت ظرافت و دقت خود را بهکار ببندند، اما سئوال اساسی در افکار عمومی و نزد کارگران و بیمهشدگان این است که مدیرعامل سازمان طبق قانون باید به چه مسئولی پاسخ میداده و در مقابل چه مرجعی ملزم به پاسخگویی بوده است؟
یادداشت از: علی صحرانورد