در زیر جزایر برمودا چه می‌گذرد؟
آتشفشان‌های هاوایی که بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر هستند، از قسمت‌های عمیق نشأت می‌گیرند. اما بر اساس یافته‌های جدید گروه محققان، آتشفشان برمودا در بخش‌های بسیار عمیق‌تری قرار دارد؛ در منطقه‌ای غنی از آب، بلور و سنگ‌های مذاب. محققان این شواهد را در سال ۱۹۷۲ در یک نمونه هسته استخراج شده در برمودا پیدا کردند.
به گزارش ایلنا، محققان قبلاً به منبعی از آتشفشان در اعماق زمین دست یافته بودند که در ناحیه گذار میان گوشته تحتانی و فوقانی قرار داشت. تا به امروز، تصور بر این بود که می‌دانیم آتشفشان‌ها چگونه به وجود می‌آیند؛ اما این کشف جدید نشان می‌دهد که فرایند شکل‌گیری آتشفشان‌ها به این سادگی هم نیست. در جزایر برمودا که در بالای یک کوه دریایی آتشفشانیِ منقرض‌شده قرار دارد، زمین‌شناسان اولین شواهد مستقیم در رابطه با موادِ حاصل از ناحیه گذار را پیدا کرده‌اند؛ این ناحیه بین ۴۰۰ تا ۶۵۰ کیلومتر در زیر سطح زمین واقع شده است؛ مواد هم می‌توانند به بیرون از آتشفشان‌ها پرتاب شوند.
زمین شناس «استفان گزلوف» از دانشگاه کرنل می‌گوید: «ما انتظار داشتیم که داده‌های‌مان نشان دهد این آتشفشان یک سازه گوشته‌ای باشد که از قسمت‌های عمیق‌تر گوشته سرچشمه می‌گیرد؛ یعنی مثل نمونه‌ای که در هاوایی است. این اولین‌بار است که به نشانه‌ای صریح از ناحیه گذارِ واقع در اعماق گوشته زمین دست پیدا می‌کنیم. پس بر این اساس، دریافته‌ایم که آتشفشان‌ها می‌توانند به شکل دیگری هم پدید آیند.»
آتشفشان‌های هاوایی که بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر هستند، از قسمت‌های عمیق نشأت می‌گیرند. اما بر اساس یافته‌های جدید گروه محققان، آتشفشان برمودا در بخش‌های بسیار عمیق‌تری قرار دارد؛ در منطقه‌ای غنی از آب، بلور و سنگ‌های مذاب. محققان این شواهد را در سال ۱۹۷۲ در یک نمونه هسته استخراج شده در برمودا پیدا کردند. این نمونه طولی معادل ۷۰۰ متر دارد و به نوعی جدول زمانی تاریخ زمین‌شناختی این منطقه محسوب می‌شود. وقتی مواد، ته‌نشین شده و رسوب می‌کنند، لایه‌ای در سنگ ایجاد می‌شود. محققان می‌توانند از اینها برای بازسازی رویدادهای گذشته استفاده کنند. محققان به تجزیه و تحلیل آن نمونه پرداخته و به دنبال ایزوتوپ‌ها، عناصر تریس و شواهدی از آب و عناصر فرار گشتند. محققان انتظار داشتند نتایج‌شان بگوید که آتشفشان از گوشته فوقانی سرچشمه می‌گیرد. اما آن‌ها چیز دیگری پیدا کردند؛ ۳۰ میلیون سال قبل، ناحیه گذار دچار فوران شده و موادی را از گوشته فوقانی به سطح پرتاب کرده است؛ در همین منطقه بود که نخستین کوه‌های دریایی آتشفشانی پدید آمدند.
«سارا مازا» زمین شناس از دانشگاه مونستر، می‌گوید: «من در ابتدا گمان کردم گذشته آتشفشانی برمودا خیلی خاص است. وقتی از هسته نمونه‌برداری کرده و متوجه بافت‌های متنوع و ویژگی‌های معدنی در جریان‌های گدازه‌ای مختلف شدم، نظرم تغییر کرد. ما خیلی زود غنی‌سازی ترکیبات عناصر کمیاب را تایید کردیم. بررسی اولیه نتایج کار بسیار هیجان‌انگیزی بود و اسرار برمودا یکی پس از دیگری افشا شدند.»
محققان بلورهای حاوی مقادیر زیادی آب پیدا کردند؛ حتی بیشتر از آنچه در نواحی فرورفتی پیدا شده بود. تجمع این مواد معدنی در نمونه نشان از وجود مقدار بالای آب دارد. آنچه که منبع هسته گدازه‌ای را شناسایی کرد، ایزوتوپ‌های سرب بود؛ این ایزوتوپ‌های کمیاب هرگز قبلاً در گدازه دیده نشده بودند. اینها پرتوزادترین ایزوتوپ‌های سرب هستند که تاکنون در حوضه آبخیز یافت شده‌اند و انتظار نمی‌رود از گوشته فوقانی نشات گرفته باشند. به باور محققان، مواد یافت شده به بخش‌های عمیق‌تری تعلق دارند. مدل‌سازی‌های عددی، این فرصت را به محققان داد تا تعیین کنند محتمل‌ترین سناریو، اختلال در ناحیه گذار بوده است که باعث ذوب شدن مواد شد و آن‌ها را به سطح فرستاده است.
محققان در پایان افزودند: «با این تحقیقات می‌توانیم نشان دهیم که ناحیه گذار زمین یک مخزن شیمیایی به‌شدت فعال است. حالا ما اهمیت آن‌را بر حسب ژئودینامیک جهانی و فعالیت‌های آتشفشانی می‌شناسیم.»
این مقاله در مجله معتبر Nature منتشر شده است.
منبع: تابناک باتو
