آقای پپ گواردیولا، سقوط آزاد تا کجا؟! (گزارش)
اینکه پپ گواردیولا رئال مادرید را یکی از بهترین تیم‌های دهه اخیر فوتبال جهان نمی‌داند جای شگفتی است هرچند نه خیلی. تعجب آور بود اگر او می‌دانست قهرمانی در چهار تا از پنج فصل اخیر لیگ قهرمانان اروپا چه معنایی دارد اما به هر حال فوتبال این است و ورزش راستی و درستی نیست.
به گزارش ایلنا، مربی منچسترسیتی، یوونتوس، بارسلونا و بایرن‌مونیخ را در رتبه‌بندی خود بالاتر جا داده اما دو تا از این تیم‌ها را خودش مربیگری کرده و این کمی خودشیفتگی را نشان می‌دهد که ثمره غرور است. گواردیولا اهمیت لیگ‌های داخلی را برجسته می‌کند و همچنین ثبات در طول یک سال بخصوص برای تیم‌هایی که لیگ قهرمانان را نمی‌برند اما تاریخ می‌گوید هیچ چیز مهم‌تر از رقابت باشگاهی اروپا نیست مگر اینکه بخواهند ما را به شکل دیگری قانع کنند.
خیلی وقت‌ها فکر می‌کنم یک مربی طراز اول مثل گواردیولا که جام‌های زیادی برده و بارسلونایی را ساخته که شاید بهترین تیم تاریخ باشد، باید به اندازه ژوزه مورینیو جلب توجه کند. او البته این کار را می‌کند اما به سبکی باکلاس‌تر و با زبانی مودبانه. او ما را با چنین حرف‌هایی شگفت‌زده می‌کند که از یک آدم فوتبالی عاقل بعید است. منظورش چیست؟ پیداکردن بهانه‌ای برای نبردن لیگ قهرمانان بدون لیونل مسی یا کم اهمیت کردن رئال مادرید به‌عنوان بخشی از رقابت یا ارزش دادن به قهرمانی لیگ بیش از اروپا تا ارزش کارش در بارسلونا و مونیخ بالا برود؟ آیا انتظار احترام از چنین کسی نابجا است؟ این عقده از کجا می‌آید؟
آقای گواردیولا، کسی مثل شما با این جایگاه رفیع، چرا باید اینقدر تنزل پیدا کند؟
