حلقه گمشده این روزهای فوتبال ما؛
شگفت انگیز مثل یادگار؛ پرشور مثل تیتیها

هواداران تراکتورسازی این روزها ستاره تیم پر ستارهشان هستند.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، تراکتورسازی روز گذشته در دیدار خانگی مقابل فولاد خوزستان شکست خورد ولی چیزی که بیش از یک دیدار چشم نواز از دو تیم، شروع خوب فولادیها با قطبی و البته پیروزی دور از انتظار این تیم جلب توجه میکرد، سکوهای انباشته از جمعیت ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز بود که مصداق عینی حمایت همه جانبه هواداران از تیمشان است.
این روزها اقبال جمعی نسبت به فوتبال نسبت به دهههای پیشین کاهش یافته و دلیل آن را میتوان در موارد متعددی جستجو کرد ولی ماحصل آن، پر شدن ورزشگاه آزادی در یک بازی مهم مثل فینال لیگ قهرمانان آسیا با حجم انبوهی از تبلیغات و دعوتنامههای مختلف است.
در روزگاری برای یک بازی معمولی استقلال یا پرسپولیس جمعیت 70-80 هزارنفری به ورزشگاه آزادی میآمد در سالهای اخیر بعضاً دیده شده حتی در دربی هم ظرفیت ورزشگاه پر نشده و جایگاههای خالی به چشم میخورد.
با توجه به اینکه حیات فوتبال یا هر عنصر اجتماعی پر هزینه دیگری به اقبال عمومی نسبت به آن بستگی دارد، کاهش اقبال نسبت به آن صدمات جبران ناپذیری برایش دارد و در این میان وجود تراکتورسازی و هواداران پرشورش یک نعمت برای فوتبال ما محسوب میشود.
شاید یکی از تفاوتهای عمده تراکتورسازی با سایر تیمها در فصل جاری، تجربه موفق ورود به بخش خصوصی باشد که باعث شده تیمی خوب، اصولی، حرفهای و جذاب تشکیل شود و شور و شوق هواداران اینم تیم را برای حمایت همه جانبه بر بیانگیزد.
نکته جالب توجه اینجاست که ورزشگاه یادگار امام (ره) چند کیلومتر خارج از شهر تبریز قرار دارد و با وجود آسفالت کشی جاده منتهی به ورزشگاه، باز هم هواداران باید مسیر 5 کیلومتری را با پای پیاده طی کنند تا بتوانند بازی تیم محبوبشان را از نزدیک ببینند.
افشین قطبی روز گذشته از دیدن شور و شوق هواداران تراکتورسازی به وجد آمده بود و اعتراف کرد چنین جوی را در طول عمرش ندیده بود. شاید جو ورزشگاه یادگار روز گذشته قطبی را یاد ورزشگاه آزادی و بازی قهرمانی پرسپولیس مقابل سپاهان انداخته بود.
تصاویری هوایی از ورزشگاه یادگار در دیدار روز گذشته تراکتورسازی - فولاد: