سیروس الوند:
سینمای شهری باید روابط انسان‌ها در شهر‌ها را به تصویر بکشد
ممکن است یک فیلم شهری تنها در یک ساختمان ساخته شده باشد در این صورت هم می‌توان اسم آن را فیلم شهری گذاشت زیرا آدم‌های فیلم آدم‌هایی هستند که فرهنگ شهری پیدا کرده‌اند.
سیروس الوند معتقد است که سینمای شهری سینمایی است که وقایع آن توسط انسان‌ها در شهر می‌گذرد ضمن اینکه روابط انسان‌ها را در جوامع شهری به تصویر می‌کشد.
به گزارش ایلنا، وی افزود: ممکن است یک فیلم شهری تنها در یک ساختمان ساخته شده باشد در این صورت هم می‌توان اسم آن را فیلم شهری گذاشت زیرا آدم‌های فیلم آدم‌هایی هستند که فرهنگ شهری پیدا کرده‌اند.
کارگردان «این سیب هم برای تو» همچنین گفت: علت اینکه شهر‌ها، در سینما مطرح می‌شوند، مسائلی است که به صورت ویژه در آن‌ها وجود دارد و اگر به نحو مناسبی به این مسائل پرداخته شود، می‌تواند برای مخاطب جالب و جذاب باشد.
وی با اشاره به طبقه‌بندی سینمای شهری نیز گفت: معمولا فیلم‌های شهری در ایران و جهان با سه رویکرد به مسائل شهری نگاه می‌کنند. فیلم‌هایی که با نگاه خاص مسائل شهری را زیر ذره بین می‌برند. فیلم‌هایی که از شهر تنها به عنوان یک «لوکیشن» استفاده می‌کنند و فیلم‌هایی که درکنار مطرح کردن مسائل شهر، موضوع‌های دیگر را نیز بررسی می‌کنند.
الوند همچنین بیان کرد: درباره فیلم‌های شهری باید توجه داشت که علاوه بر آسیب‌ها و انحراف‌های اجتماعی به زیبایی‌های شهر‌ها نیز، در این نوع فیلم‌ها توجه شود.
کارگردان «پرتقال خونی» در ادامه خاطرنشان کرد: سینمای شهری به صورتی که می‌شناسیم در دهه ۶۰ در فرانسه شکل گرفت. درواقع به دلیل اینکه فیلم‌ها را با هزینه کمتری بسازند از دکور خارج شدند و در داخل شهر‌ها به فیلمبرداری پرداختند درست چیزی شبیه نئورالیزم ایتالیا.
الوند گفت: در دنیا فیلم‌های شهری زیادی ساخته شده‌اند که بسیار هم ماندگار شده‌اند. مانند «دزد و دوچرخه» ویتوریو دسیکا که نمونه بارز یک فیلم شهری است و یا «از نفس افتاده» ژان لوک گدارمحصول کشور فرانسه که از فیلم‌های کلیدی سینمای شهر محسوب می‌شود و در ایران هم سینمای شهری با فیلم‌هایی «خداحافظ رفیق»، «تنگنا» شکل گرفت که بسیار هم مورد توجه قرار گرفتند.
وی ادامه داد: امروز من معتقدم فیلمی را می‌توانیم فیلم شهری بنامیم که زائیده مناسبات آدمها در شهرباشد. به عنوان مثال، آدمی که برای تغییر مکان در حدود ۲ ساعت در ترافیک باشد با کسی که در روستا زندگی می‌کند تفاوت زیادی دارد. این‌ها مواردی است که باید بسیار موشکافانه در فیلمنامه یک فیلم شهری به آن توجه شود.
کارگردان «دست‌های آلوده» خاطرنشان کرد: مهم‌ترین نهادی که می‌تواند متولی سینمای شهری باشد شهرداری است که تا به امروز هم همکاری‌های خوبی در این زمینه انجام داده است. سال‌های گذشته هم شاهد بودیم که جشنواره فیلم شهر توسط سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزار شده است. حتی در دوره‌ای شهرداری به جشن کانون کارگردان‌ها هم کمک می‌کرد که این امر باید ادامه دار باشد.
الوند با بیان اینکه ضروری است تا جشنواره فیلم شهر هر سال برگزار شود گفت: البته در این جشنواره باید توجه داشت تا در بخش‌های انتخاب، داوری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها از کار‌شناسان باتجربه در این زمینه استفاده کنند مخصوصا کسانی که این روز‌ها در سینما فعالیت چشمگیری دارند.
وی با بیان اینکه بین مدیران و فیلمسازان شهری باید تعامل وجود داشته باشد، گفت: مدیران باید فیلمسازان را در جریان موضوعات مورد نظرشان قرار دهند و اجازه دهند فیلم سازان با نگاه خود مسایل را پردازش کنند. وظیفه هنرمند اندیشیدن به موضوع‌های مختلف است و تنها باید مضامین مورد نظر را به آن‌ها یادآوری کرد زیرا در این صورت آثاری قابل تامل تولید خواهد شد.
پنجمین جشنواره بین المللی فیلم شهر توسط سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و به دبیری سیاوش حقیقی برگزار می‌شود.
