سفیرایران در لاهه:
تحریمها تاثیری بر برنامه هستهای ندارند
با توجه به روی کار آمدن جناب آقای روحانی، افق جدیدی درباره مذاکرات هسته ای باز شده است و امیدواریم ۱ + ۵ از این فرصت استفاده کند.
سید کاظم غریب آبادی، سفیر ایران در هلند و نماینده دائم نزد سازمان منع سلاحهای شیمیایی، در سازمان مردم نهاد " سوسیته دویت "، در جمع تعدادی از سفیران و دیپلماتهای مقیم، اساتید دانشگاه، محققان، اعضای ارشد احزاب سیاسی و اعضای این سازمان درباره " برنامه هستهای ایران: گامی به جلو " سخنرانی کرد.
به گزارش ایلنا، سفیر ایران در لاهه در سخنرانی خود با اشاره به پیشینه برنامه هستهای ایران گفت: هستهیی شدن ایران به دهه ۱۹۵۰ باز میگردد. نخستین کشوری که ایران را برای دستیابی به فنآوری هستهیی ترغیب و آن را به ایران منتقل کرد، آمریکا بود. اما این کشور هم اکنون به مخالف جدی برنامه صلح آمیز هستهیی کشور ما تبدیل شده است. در ۵ مارس ۱۹۵۷ موافقتنامه همکاری درباره کاربرد صلحآمیز انرژی هستهیی بین دو کشور امضا شد. آمریکا نخستین راکتور تحقیقاتی ۵ مگاواتی آب سبک را در ۱۹۶۷ به ایران داد. این راکتور اورانیوم ۹۳ درصد غنی شده را مصرف میکرد و آمریکا ۵ کیلوگرم از این سوخت را به ایران تحویل داد.
وی در ادامه اظهارکرد: پس از پیروزی انقلاب، جمهوری اسلامی تصمیم گرفت به عضویت خود در ان. پی. تی ادامه دهد و به مقررات این معاهده پایبند بماند. با وجود حسن نیت ایران، معاهدات معتبر هستهای ایران گرفتار سرنوشتی تلخ شد. این امر نشانه برخورد دوگانه و تبعیضآمیز غرب با مساله هستهای ایران بود.
غریبآبادی درباره دلایل ضرورت دستیابی به دانش و فنآوری هستهیی که امروزه جزو فنآوری برتر به شمار میآید، اظهارکرد: امروزه در زمینه تاثیر این گونه علوم بر افزایش دانش بشری، غلبه بر طبیعت و تامین رفاه و سعادت زندگی انسان تردیدی وجود ندارد و به عنوان عنصر اصلی و پایه ضروری برای توسعه پایدار مورد تصدیق گرفته است و در حقیقت در نیم قرن گذشته در سایه تلاشهای دانشمندان سراسر جهان، این فنآوری نقشی مهم در توسعه صنعت، کشاورزی و پزشکی داشته است.
او در ادامه افزود: هدف اصلی ایران از توسعه فنآوری هستهیی، تولید برق است. بر اساس برنامه توسعه اقتصادی کشور و تصمیم مجلس، ایران بایستی تا سال ۲۰۲۵ از طریق ساخت نیروگاه و تهیه سوخت مورد نیاز آنها از منابع داخلی و خارجی ۲۰ هزار مگاوات برق هستهیی تولید کند. ایران در جستوجوی الگوی انرژی سازگار با توسعه پایدار و معاش نسل کنونی و آینده خود، ناچار از انتخاب تنوع بخشی به منابع انرژی خود است و از همین رو تصمیم به توسعه انرژی هستهیی گرفته است. اتخاذ این رویکرد ارتباطی با انقلاب اسلامی ایران در ۱۹۷۹ ندارد، بلکه پیش از انقلاب هم همین سیاست در پیش گرفته شده بود.
سفیر ایران در هلند در ادامه گفت: در فاصله سالهای ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۱ جمعیت ایران تقریبا دو برابر شد و به ۷۵ میلیون نفر رسید. تا سال ۲۰۵۰ این رقم به ۱۰۵ میلیون نفر خواهد رسید و با توجه به برنامه کشورمان برای دستیابی به خودکفایی در حوزه انرژی، گزینه دیگری جز تنوع بخشی به منابع انرژی باقی نمانده است. ایران برای رشد اقتصادی و جهت جمعیت نسبتا جوان و در حال رشد خود که حدود ۷۰ درصد آن زیر سی سال سن دارند، بایستی انرژی امن فراهم کند. هم اکنون نیمی از نفت خام تولیدی ایران در داخل کشور مصرف میشود و هر سال کشور به حدود ۲۰۰۰ مگاوات برق اضافی نیاز دارد.
وی افزود: میزان متوسط رشد تولید برق در ایران، سالانه حدود ۱۰.۵۳ درصد است. در ۱۹۶۷ نیروگاههای ما ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت مصرف میکردند، در حالی که این رقم با افزایش چشمگیر به ۳۰۰ میلیون بشکه در سال ۲۰۱۰ رسیده است. برای تامین نیاز فزاینده به انرژی، نه ممکن و نه عاقلانه است که منحصرا به انرژی فسیلی اتکا شود. پیشبینیهای یاسآورتر خاطرنشان میکند که ایران با میزان رشد مصرف انرژی کنونی، تا ۱۵ سال دیگر به یک واردکننده نفت خام بدل خواهد شد. بنابراین، مصرف بیرویه نفت و گاز به عنوان تنها منبع انرژی و منبع اصلی ارز خارجی، بیملاحظگی کامل در حق نسلهای آینده است.
غریب آبادی در پاسخ به کسانی که استدلال میکنند ایران با وجود داشتن منابع عظیم نفت و گاز نیازی به انرژی هستهیی ندارد، گفت: اولا منابع تجدیدناپذیر، قابل اعتماد نیستند. دوما کشورهای تولیدکننده نفت از نظر مساحت و جمعیت و نیازها با یکدیگر متفاوت هستند. سوما ایران تنها کشور تولید کننده نفت نیست که در پی دستیابی به انرژی هستهیی است. چهارما سوختهای فسیلی تنها به نسل کنونی تعلق ندارد، بلکه نسلهای آینده نیز نسبت به این منابع حق دارند. پنجم این که از نظر زیست محیطی هیچ چارهای نداریم مگر آن که به سراغ انرژیهای کم کربن برویم.
سفیر کشورمان در هلند ادامه داد: تحمیل رویکرد تبعیضآمیز و استاندارد دوگانه، ایران را ناگزیر کرد تا یک سیاست چرخه سوخت بومی را پیگیری کند. ایالات متحده طبق موافقتنامه منعقده در قبل از ۱۹۷۹ ملزم به تامین سوخت جدید برای راکتور تحقیقاتی ۵ مگاواتی تهران بود، راکتوری که تحت نظارت آژانس اقدام به تولید رادیو ایزوتوپهای پزشکی میکند. پس از انقلاب، آمریکا با نقض تعهدات خود از انتقال این سوخت به ایران ممانعت کند و مذاکره با دیگر تولیدکنندگان نیز به جایی نرسید. از سوی دیگر ایران ۶۰ تن uf۶ در اروپا دارد که هنوز به ایران منتقل نشده است. سوخت اولیه برای نیروگاه بوشهر که از شرکت زیمنس خریداری شده بود، برای مدت ۲۵ سال بلوکه شد و در نهایت مجوز صادراتی آن لغو شد. باید به این نکته نیز اشاره شود که ایران در ۱۹۷۵،۱۰ درصد سهام کارخانه غنی سازی اورانیوم اوردیف در تریکاستین فرانسه را خریداری کرد. با وجود این، حتی یک گرم از اورانیوم تولیدی این کارخانه را دریافت نکرد در حالی که برای راکتور تحقیقاتی خود که ایزوتوپ برای مصارف پزشکی تولید می کرد، نیاز مبرم داشت.
وی در ادامه گفت: ایران با نشان دادن حسن نیت و بردباری خود برای رفع ابهامات و با اقدامات اعتمادسازانه فراتر از تعهدات قانونی خود، با آژانس بین المللی انرژی هستهیی همکاری کرده است. برای نمونه بیش از هفت هزار نفر روز از تاسیسات هستهیی ایران بازرسی انجام شده است. ایران حدود دو سال و نیم به صورت داوطلبانه همه فعالیتهای مرتبط با غنیسازی و تبدیل اورانیوم را به حالت تعلیق درآورد. همچنین پروتکل الحاقی را امضا کرد و بیش از دو سال آن را به صورت داوطلبانه به اجرا درآورد. از سوی دیگر، ایران تعهدات توافق جامع پادمان را پذیرفته و این رویه را نیز ادامه داده و بازرسان آژانس طبق این توافق و بدون هیچ مانعی به وظایف خود عمل کرده اند. تمامی فعالیتهای هستهیی ایران شامل غنی سازی مطابق با مقررات آژانس بین المللی انرژی هستهیی، معاهده منع اشاعه و موافقت نامه پادمان تحت نظارت جامع و پیوسته آژانس از طریق حضور بازرسان و دوربینها انجام می شود.
غریبآبادی در ادامه سخنرانی خود افزود: در نتیجه این اقدامات ایران برای شفاف سازی و همکاری با آژانس، تا کنون هیچ سندی مبنی بر وجود برنامه سلاح هستهیی در کشورمان یافت نشده است. برخی سرویسهای اطلاعاتی برای بیش از دو دهه از بمب خیالی ایران حرف می زنند، اما خیالات آنها به واقعیت نپیوسته چرا که سلاحهای هستهیی جایگاهی در راهبرد امنیتی و دفاعی ایران ندارد. همان گونه که به خوبی می دانید، ایران خود قربانی سلاحهای شیمیایی است که توسط برخی کشورهای غربی به رژیم صدام داده شده بود. بی اعتنایی ایران به تولید سلاحهای کشتار جمعی، علاوه بر باورهای دینی ما که فتوای مقام معظم رهبری نماد آن به شمار می آید، ریشه در ملاحظات اخلاقی و تجربه تلخ ایران در شهادت ۱۳ هزار نفر و زخمی شدن بیش از ۱۰۰ هزار ایرانی ناشی از کاربرد سلاحهای شیمیایی دارد.
سفیر کشورمان با رد تلاش ایران برای ساخت سلاح هستهیی، استفاده از انرژی هستهیی صلح آمیز را طبق مقررات ان پی تی از حقوق انکارناپذیر کشورمان به عنوان عضو این معاهده و همچنین عضو همه پیمانهای خلع و کنترل سلاح دانست و افزود: مردم ایران ممانعت از دستیابی به حقوقشان را با وجود رعایت تعهدات، بی احترامی به خود تلقی می کنند.
او همچنین تحریمها را غیرسازنده خواند و گفت: تحریمها تاثیری بر برنامه هستهای ندارند، ضمن اینکه با حقوق بین المللی بشردوستانه مغایرت دارند.
وی مذاکره بر مبنای احترام متقابل و رهیافت برد - برد را بهترین گزینه برای حل و فصل این موضوع خواند و افزود: با توجه به روی کار آمدن جناب آقای روحانی، افق جدیدی درباره مذاکرات هسته ای باز شده است و امیدواریم ۱ + ۵ از این فرصت استفاده کند.
سفیر کشورمان با اشاره به اینکه ایران برای اولین بار ایده خاورمیانه عاری از سلاحهای هسته یی را در ۱۹۷۴ ارایه داد، خواستار ایجاد خاورمیانه ای عاری از سلاحهای هسته یی شد و افزود: تحقق چنین امری امنیت و ثبات را در منطقه خاورمیانه تقویت خواهد کرد.
او همچنین بر این نکته تاکید کرد که رژیم صهیونیستی به عنوان رژیمی که عضو هیچ یک از معاهدات خلع و کنترل سلاح نیست، بایستی هر چه سریع تر و بدون هیچ پیش شرطی به معاهده ان. پی. تی بپیوندد.