گلایه از کیفیت یا اعتراف به ضعف؟ وقتی معترضان جایی در تیم ایده‌آل خود ندارند!
سروش رفیعی و مرتضی پورعلی‌گنجی پس از تساوی تلخ پرسپولیس برابر تیم دوم النصر، از سطح فوتبال ایران گلایه کردند، اما اگر همان سرمایه‌گذاری که آن‌ها خواهانش هستند، انجام می‌شد، خودشان هم جایی در تیم بزرگی مثل پرسپولیس نداشتند.
به گزارش ایلنا، پرسپولیس در دیداری حساس مقابل تیم دوم النصر عربستان متوقف شد و حالا برای صعود، چشم به نتیجه بازی استقلال و الریان دارد. سرخ‌پوشان که فرصت‌های زیادی را در این مسابقه از دست دادند، اکنون در انتظار لغزش رقیب سنتی خود هستند تا بتوانند به مرحله بعدی لیگ نخبگان آسیا راه پیدا کنند.
اما پس از این تساوی، برخی بازیکنان پرسپولیس با انتقاد از وضعیت فوتبال ایران، بر لزوم سرمایه‌گذاری بیشتر تأکید کردند. سروش رفیعی در اظهاراتی صریح گفت: «ما خیلی عقب هستیم. حتی تیم دوم النصر هم کیفیت بالاتری نسبت به ما داشت. ما از همه لحاظ و در همه چیز عقبیم.» او با این حرف‌ها، از سطح فوتبال ایران گلایه کرد و فاصله موجود بین تیم‌های ایرانی و باشگاه‌های متمول آسیایی را یادآور شد.
مرتضی پورعلی‌گنجی نیز که تجربه بازی در لیگ‌های خارجی را دارد، درباره تفاوت امکانات و سرمایه‌گذاری در فوتبال گفت: «در کشورهای دیگر برای مردم و فوتبال‌شان ارزش قائل هستند و هزینه می‌کنند. با صحبت من و امثال من چیزی درست نخواهد شد مگر اینکه بزرگ‌ترهای فوتبال و ورزش ارزش قائل باشند و هزینه کرده و دل مردم را شاد کنند.» این صحبت‌ها بار دیگر بحث کمبود سرمایه‌گذاری در فوتبال ایران را مطرح کرد؛ مسئله‌ای که شاید اگر برطرف شود، شرایط را نه فقط برای پرسپولیس، بلکه برای همه تیم‌های ایرانی در رقابت‌های بین‌المللی تغییر دهد.
با این حال، اگر قرار باشد که فوتبال ایران با افزایش سرمایه‌گذاری به سطح باشگاه‌های مطرح آسیایی نزدیک شود، طبیعتاً کیفیت و رقابت در تیم‌هایی مانند پرسپولیس نیز افزایش پیدا خواهد کرد. در چنین شرایطی، ترکیب تیم‌ها متحول شده و فرصت برای حضور بازیکنان جدید و باکیفیت‌تر فراهم می‌شود؛ تغییری که می‌تواند برای خود این بازیکنان گلایه‌مند دردسرساز شده و مجبور شوند برای ارتقای سطح کیفی فوتبال تیم بزرگی چون پرسپولیس، جای خود را به بازیکنان باکیفیت‌تری بدهند.
