بازیگر نمایش «ناخدا لیدی»:
فضای مجازی مردم را از تئاتر دور کرده/ «هنر» بدون انسان‌ها بی‌معناست
«ناخدا لیدی» نمایشی از استان بوشهر است که در بخش فراگیر چهل و سومین جشنواره تئاتر فجر حضور یافته است. با یکی از بازیگران این اثر گفتگو کرده‌ایم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نمایش «ناخدا لیدی» به نویسندگی و کارگردانی کاظم ارجمندنیا از شهر بوشهر یکی از آثار حضور یافته در بخش فراگیر جشنواره چهل و سوم تئاتر فجر است که قرار است امروز چهارشنبه دهم بهمن‌ماه، طی سانس‌های ساعت ۱۶ و ۱۸ به مدت ۵۵ دقیقه در تماشاخانه «سنگلج» تهران به روی صحنه برود.
گفتنی است، بخش فراگیر چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از هفتم تا سیزدهم بهمن با حضور گروه‌های مختلف از سطح شهرها و استان‌های مختلف کشور در تهران در حال برگزاری است.
نمایش «ناخدا لیدی» که با رویکردی آیینی و سنتی اجرا می‌شود، نخستین تجربه حرفه‌ای «هلن شولی» در عرصه بازیگری است.
هلن شولی با اشاره به اینکه بازیگری را حدود شش تا هفت ماه پیش آغاز کرده، به ایلنا گفت: من ۲۱ سال دارم و دانشجوی رشته زبان و ادبیات انگلیسی هستم. این نمایش اولین تجربه حرفه‌ای من در بازیگری است.
وی با تأکید بر اینکه حضور در «ناخدا لیدی» تجربه‌ای متفاوت برایش رقم زده، افزود: این نمایش اقتباسی از یکی از آثار شکسپیر است، اما با فرهنگ و سنت‌های بندری تلفیق شده است. متن و کارگردانی آن بسیار قوی است و باعث شد از همان ابتدا علاقه زیادی به این نقش پیدا کنم.
همکاری با بازیگران دارای معلولیت
این بازیگر با بیان اینکه در ابتدا نسبت به همکاری با بازیگران دارای معلولیت کنجکاو بوده، اظهار داشت: ابتدا برایم سوال بود که چگونه می‌توان با بازیگرانی که محدودیت‌های فیزیکی دارند، تمرین و اجرا کرد، اما وقتی با آن‌ها کار کردم، متوجه شدم که معلولیت هیچ محدودیتی ایجاد نمی‌کند.
وی با اشاره به ویژگی‌های خاص هم‌بازی‌هایش افزود: یکی از چیزهایی که در این گروه برایم جذاب بود، صداقت و روراستی بازیگران دارای معلولیت است. آن‌ها با تمام وجودشان بازی می‌کنند و این ویژگی‌ای است که شاید در دنیای امروز کمتر ببینیم.
شولی با اشاره به علاقه‌اش به تنوع در نقش‌ها تصریح کرد: من همیشه فردی تنوع‌طلب بوده‌ام و بازیگری این فرصت را به من می‌دهد که در قالب شخصیت‌های مختلف فرو بروم. همین موضوع باعث شد که به این حرفه علاقه‌مند شوم. همه ما در زندگی روزانه به نوعی بازیگر هستیم، اما بازیگری واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که روی صحنه قرار بگیریم.
وی درباره دریافت انرژی از مخاطبان در طول اجرا اظهار داشت: زمانی که روی صحنه هستم، تنها به هم‌بازی‌هایم توجه دارم و تمرکزم روی اجرا است. یک‌بار در شیراز، تمرکزم کمی به‌هم ریخته بود، اما وقتی یکی از تماشاگران را دیدم که با دقت و حیرت اجرا را دنبال می‌کرد، انگیزه گرفتم و اجرایم بهتر شد.
فضای مجازی باعث شده مردم کمتر به تئاتر بیایند
شولی درباره تأثیر فضای مجازی بر میزان مخاطبان تئاتر خاطرنشان کرد: فضای مجازی باعث شده بسیاری از مردم ترجیح دهند به جای دیدن یک اجرای زنده، فیلم‌ها و ویدیوهای کوتاه تئاتری را در اینترنت ببینند.
وی با اشاره به تأثیرات این موضوع بر هنر نمایش افزود: البته تئاتر دیدن تجربه‌ای متفاوت و زنده است که هیچ چیز نمی‌تواند جایگزین آن شود. فضای مجازی بیشتر فضایی برای مقایسه‌های غیرواقعی است تا تجربه‌ای واقعی.
این بازیگر با تأکید بر اینکه نگاهش به آینده همراه با لذت بردن از لحظه است، تصریح کرد: اگر فقط در لحظه زندگی می‌کردم، شاید در این جشنواره شرکت نمی‌کردم یا حتی برای مصاحبه نمی‌آمدم. آینده‌نگری بخشی از مسیر زندگی من است و امیدوارم بتوانم در این حرفه پیشرفت کنم.
وی در پایان هنر را از منظر خودش اینگونه تعریف کرد: به نظر من، هنر زمانی معنا پیدا می‌کند که انسان‌ها آن را درک کنند و با آن ارتباط بگیرند. اگر ما به هر چیزی با نگاه هنری توجه کنیم، می‌توانیم زیبایی‌های بیشتری در آن ببینیم.
