در یادداشتی مطرح شد؛
چه کسی صدای معترضان را شنید؟
![چه کسی صدای معترضان را شنید؟](https://cdn.ilna.ir/thumbnail/5Ij6zbq93uRN/YdHYY4gWkVxziNocTLLHoQVar3TrxmvO0e6SENMutiBXz7JNO2nT2KLgCR9h7O_-yMtFV2AKWHv4l_4LeI27Qq4xQIoDjB_gIQDHEiqNepRBeBVXNnV0pv4UAgBV0iRH7otfNPZWXfo,/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA.jpg)
یک روزنامهنگار در یادداشتی به لزوم حضور معترضان در پای صندوقهای و شنیده شدن صدای آنان تاکید کرد.
به گزارش ایلنا، ابراهیم رستمیان مقدم در یاداشتی درباره حضور اکثریت جامعه در پای صندوقهای رأی گفت:
در آستانه دور دوم انتخابات ریاست جمهوری،فقط دعوت از مردم برای حضور پرشور پای صندوق ها کارساز نیست.مهم فهم مجموعه حاکمیت و رقبای حاضر در صحنه از روح پیام معترضان و امتناع کنندگان است.
مطابق اغلب ارزیابی ها، معترضان، ترکیبی متنوع از نسل جوان ، اقشار متوسط، فعالان عرصه تولید و تجارت ، اهالی فرهنگ و ادب و هنر و به ویژه طبقات کمتر برخوردار(شامل کارگران، روستاییان، کارمندان، معلمان و...) هستند که مطالبات و خواسته هایشان به درستی و به هنگام شنیده نشده و یا پاسخ مناسبی نیافته است.
طرفه آن که بخش مهمی از رای دهندگان دور اول هم از همان اقشار یادشده اند و چه بسا در ارزیابی علل و ریشههای نارضایتی ها با معترضان همدلی داشته و با قلبی آزرده از کاستی ها و کژکارکردیها بازهم پای صندوق ها رفتند تا شایدجبران مافات شود
اکنون تا دور دوم و نهایی انتخابات، فرصتی چند روزه باقیست. بی شک در این فرصت محدود تغییر نگرش و رفتار معترضان آسان نیست. باید دید نامزدهای باقی مانده در صحنه و هواداران شان درهمین مدت کوتاه تا چه اندازه می توانند قهرکنندگان از انتخابات را به مشارکت در آزمونی تازه قانع کنند. در این عرصه به جای تبلیغات پر رنگ و لعاب و شعارهای تکراری، کاربرد زبان و منطق اقناعی اثربخش تر است و نیز تعامل با نیروهای مرجع و مورد اعتماد جامعه برای تاثیرگذاری بر حاشیه گزینان