معرفی بوم گردی های دارای مجوز خوزستان

به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، با توجه به شروع فصل بهار و آغاز سفرهای نوروزی، بسیاری از گردشگران به دنبال پیدا کردن محل مناسبی برای اسکان خود و خانواده‌شان در خوزستان هستند. کسانی که از زندگی شهری و حضور در میان چهاردیواری خسته و به دنبال اقامت در میان سرزمینی خارج از دود و صدای ماشین می‌گردند. جایی که تا چشم کار می‌کند طبیعت است.

نه تنها در خوزستان، بلکه در نقاط مختلف کشور، کانال‌های اینستاگرامی و بسیاری دیگر به شکل شبانه روزی در حال تبلیغ اقامتگاه های بسیاری هستند که هویت اصلی دارابودن مجوزهای قانونی آنها همواره در هاله‌ای از ابهام است. چالشی بزرگ که در گزارش‌های دریافتی ستادهای نوروزی و خدمات سفر، به درگیری‌های لفظی و گاه زدوخوردهای بسیاری میان صاحبان این اقامتگاها و مسافرین اشاره شده است که منشاء اصلی آنها نبود وجاهت قانونی فعالیت و گاه عدم نظارت صحیح بر این مکان‌های به اصطلاح فرهنگی-تفریحی می‌تواند باشد. 

پدرام بهداروند کارشناس نظارت بر بوم گردی های خوزستان به ایلنا گفت: با توجه به رشد فزاینده سفر در مناطق روستایی، روز به روز بر تعداد بوم گردی ها و اقامتگاه در این مناطق تفریحی و بخصوص در شمال خوزستان افزوده می‌شود. اما اینکه ما در کدام مکان و با چه نظارتی اقامت داشته باشیم، به کسب اطلاعات پیش از سفر بستگی دارد.

بهداروند افزود: بوم گردی لچک، روستای تاریخی خونگ اژدر، بوم گردی تاریشا، بوم گردی وارگه، روستای ده شیخ بخش سوسن و بوم گردی پاپیلا، واقع در روستای آب زهلی بخش سوسن، از اماکن دارای مجوز قانونی در حوزه شهرستان ایذه محسوب می شوند.

این کارشناس نظارت ادامه داد: در حوزه شهرستان دزپارت نیز، بوم گردی کی قباد در روستای درازدره و بوم گردی قلعه سرد نیز دارای مجوز می‌باشند که از مقاصد اصلی گردشگران محسوب می‌شوند. کما اینکه در بخش محوطه تاریخی و آثار باستانی نیز، بوم گردی آوان شوش در هفت تپه، روستای آوان و بوم گردی چغازنبیل در روستای خماط از جمله ابنیه اقامتی دارای مجوز می‌باشند.

پایه اقامتگاه ها با هویت در هم تنیده شده اند، در واقع اقامتگاه هایی که در دل طبیعت و  محیط روستایی با رعایت اصولی ایجاد می‌شوند و یا خانه‌های قدیمی که در روستاها موجود هستند و  بازسازی می شوند، آماده‌اند که به طبیعت و محیط زیست نزنند. همچنین  با معماری بومی و طبیعت همساز باشند.

در واقع یکی از مهم‌ترین  اهداف اقامتگاه های بوم گردی این است که ساختار بومی و هویت را حفظ کنند. همچنین به توسعه پایدار همراه با ساماندهی روستایی خدماتی جامع به گردشگران و طبیعت گردها بدهند. اقامتگاه های بوم گردی فقط برای اقامت شب نیستند، بلکه در آن ها فعالیت‌های پخت و پز برای سرویس دادن به طبیعت گردها، فروش و آموزش محصولات سنتی و صنایع دستی،  برگزاری و آشنایی با آداب و رسوم و نمایش موسیقی سنتی و ... نیز انجام می‌شود.

معماری ارگانیک و سبک معماری در اقامتگاه های بوم گردی، مبلمان و طراحی داخلی آنان به صورت بومی بخشی دیگر از جاذبه های گردشگری است.