نادر نوربخش در گفت‌وگو با ایلنا:
پاریس با دوره‌ای از عدم قطعیت و بی‌ثباتی سیاسی روبه‌رو است/گمانه‌زنی در مورد انتخاب نخست‌وزیر جدید فرانسه
کارشناس ارشد مسائل اروپا گفت: تنها حزب ضد ساختار و مخالف وضع موجود حزب راستگرای اجتماع ملی است و مابقی احزاب حاضر هستند برای جلوگری از قدرت‌یابی آن دست به معامله با یکدیگر بزنند.
سیدنادر نوربخش، کارشناس ارشد مسائل اروپا با اشاره به نتایج نهایی دور دوم انتخابات پارلمان فرانسه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: بر اساس نتایج نهایی انتخابات پارلمان فرانسه مجموعه احزاب چپ‌گرا به جایگاه نخست دست پیدا کردند و راست رادیکال پس از حزب حاکم لیبرال در جایگاه سوم قرار گرفت. برگزاری این انتخابات زودهنگام به نوبه خود متأثر از نتایج انتخابات پارلمان اروپا بود که یک ماه قبل برگزار شده بود و طی آن حزب راستگرای رادیکال اجتماع ملی با کسب ۳۲ درصد به پیروزی بی‌سابقه‌ای دست یافته بود. این امر باعث شد امانوئل ماکرون که حزبش نیز در این رویداد سیاسی عملکرد ضعیفی داشت، خواهان برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی در این کشور شود. لذا نتایج انتخابات پارلمانی فرانسه برای برخی ناظران امری غیر منتظره بود.
وی ادامه داد: افرادی که بیشتر مسائل سیاسی فرانسه را دنبال می‌کنند، با سنت سیاسی موسوم به جبهه مردمی آشنا هستند، می‌دانند ساز و کاری که احزاب سیاسی چپ برای جلوگیری از قدرت‌یابی راست رادیکال اتخاذ می‌کنند، توانسته مانع کسب جایگاه مورد نظر توسط این جریان شود. بر این اساس در دور دوم انتخابات بسیاری از نامزدهای احزاب به نفع یکدیگر و برای جلوگیری از موفقیت راست رادیکال از رقابت کناره‌گیری کردند. اگرچه همین ائتلاف تاکتیکی احزاب رقیب باعث شکست حزب راستگرای اجتماع ملی شد اما در عین حال این حزب توانست میزان کرسی‌های خود را نسبت به دو سال قبل افزایش دهد. ایجاد چنین ائتلاف‌هایی در عین حال برای رأی‌دهندگان ناراضی این پیام را هم می‌رساند که تنها حزب ضد ساختار و مخالف وضع موجود حزب راستگرای اجتماع ملی به رهبری مارین لوپن است و مابقی احزاب حاضر هستند برای جلوگری از قدرت‌یابی آن دست به معامله با یکدیگر بزنند اما این روش لزوماً در دراز مدت نمی‌تواند مانع رشد آنها شود.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: از سوی دیگر هم باید توجه داشت بدون در نظر گرفتن ائتلاف احزاب با یکدیگر، حزب اجتماع ملی به تنهایی در حال حاضر بزرگ‌ترین حزب سیاسی در فرانسه تلقی می‌شود؛ اگرچه این جریان در انتخابات ناکام بود و این امر تفاوت میان میزان محبوبیت یک حزب و نسبت کسب کرسی را نشان می‌دهد. آنچه مشخص شده این است که اکنون شکاف سیاسی در فرانسه بیش از پیش شده و میانه طیف در وضعیت ضعیف‌تری قرار دارد. این در حالی است که برای مثال در سال ۲۰۱۲ دو حزب اصلی سنتی در فرانسه یعنی جمهوری‌خواهان (راست میانه ) و سوسیالیستها (چپ میانه ) دو جریان عمده در پارلمان بودند و چپ رادیکال و راست رادیکال کرسی‌های بسیار اندکی داشتند.
وی گفت: لازم به ذکر است در میان مجموعه ائتلاف احزاب چپ‌گرا جایگاه حزب چپ رادیکال ملانشون از دیگر احزاب قوی‌تر است و این امر باعث شده انتظار کسب جایگاه نخست‌وزیری برای این جریان سیاسی وجود داشته باشد؛ هرچند الزامی در این مورد برای رئیس‌جمهوری وجود ندارد و ماکرون فعلاً حتی استعفای نخست‌وزیر کنونی را نپذیرفته است و ممکن است در آینده نخست‌وزیر را بدون در نظر گرفتن انتظارات چپ رادیکال از جایگاه دیگری انتخاب کند. از طرفی هم برخی ناظران معتقدند سوسیالیستها ( چپ میانه) در مقایسه با چپ رادیکال شانس بیشتری دارند؛ چراکه اختلاف کمتری با حزب رئیس‌جمهوری داشته و سابقه اجرایی مشخصی هم در کارنامه خود دارند.
این پژوهشگر مسائل اروپا در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر انتظار می‌رود با توجه به عدم کسب اکثریت مطلق توسط هیچ یک از احزاب و قطبی شدن فضای سیاسی، فرانسه با دوره‌ای از عدم قطعیت و بی‌ثباتی سیاسی در مسائل داخلی روبه‌رو باشد اما انتظار تغییر عمده‌ای در موضوعات سیاست خارجی و دفاعی وجود ندارد که معمولا هم به جایگاه رئیس جمهوری وابسته است که تا سال ۲۰۲۷ در قدرت خواهد بود.
