پاره شدن نخ های امید در نساجی
لج و لجبازی های خطیر کار دست ساکت الهامی داد
تیم فوتبال نساجی مازندران که در فصول قبل روز های خوبی را با ساکت الهامی تجربه کرده بودند در این فصل به مدعی اصلی سقوط تبدیل شده اند و تغییرات مدیریتی و روی کار آمدن خطیر هم کمکی به این تیم نکرده است.
به گزارش ایلنا، ساکت الهامی خیلی زودتر از اینها امتحانش را در نساجی مازندران پس داده است. در روزهایی که نساجی از نظر مالی و بازیکن وضعیت خیلی خوبی نداشت، نساجی با هدایت الهامی توانست بازیهای خوبی را نمایش بگذارد و حتی به قهرمانی جام حذفی هم دست پیدا کند.
برای تیمی مثل نساجی رسیدن به قهرمانی جام حذفی موضوع کمی نبود و این تیم در شرایطی توانست قهرمان جام حذفی شود که هواداران این تیم به خوبی میدانستند که تیمشان وضعیت خیلی مساعدی ندارد. اما کار خوب الهامی و شاگردانش این قهرمانی را در کارنامه نساجی ثبت کرد.
ساکت الهامی بعد از سالها تجربه در مربیگری بخصوص در نساجی و شناخت خوبی که از این تیم دارد، این روزها وضعیت خوبی ندارد. واقعیت این است که نساجی این فصل را اصلاً خوب شروع نکرد و تا هفته پنجم رقابتها که اتفاق مهمی در این تیم رخ داد، نساجی فقط 2 امتیاز کسب کرده بود. در این هفتهها نساجی 3 گل زده داشت و در عوض 6 بار دروازهاش باز شده بود. در چنین روزهایی مدیریت باشگاه نساجی به امید روزهای بهتر تغییر کرد. علی خطیر که کمتر از یک فصل مدیرعامل باشگاه استقلال بود، بعد از برکناری از تیم استقلال راهی نساجی مازندران شد.
خطیر در زمان سمت خود در استقلال با جواد نکونام اختلاف نظر داشت و همین باعث جدا شدنش از آبیهای استقلال شد. اما بحرانی که با حضور خطیر و جواد نکونام در باشگاه استقلال به وجود آمده بود، با جدایی او و حتی جواد نکونام هم تمام نشده و این تیم هنوز نتوانسته در این رقابتها خودش را پیدا کند.
علی خطیر بعد از جدایی از استقلال و با حضور در رأس مدیریت نساجی، در اولین قدم تلاش کرد تا بازیکنان استقلال را راهی این تیم کند. چیزی که به خودی خود نه تنها بحران نساجی را از بین نبرد، بلکه این بحران بدتر شده و نساجی قادر نیست از انتهای جدول جدا شود.
خطیر در اقدامی غیرحرفهای و شاید بدون نظر سرمربی با تجربه نساجی بازیکنانی مثل منتظر محمد، کوین یامگا، آرمین سهرابیان و... را به باشگاه نساجی برد. اقدامی که در آن روزها انتقادهایی را در پی داشت و برخیها معتقد بودند علی خطیر از زمانی که مدیرعامل نساجی شده، بدون توجه به نقاط ضعف تیمش، هر بازیکنی را که از استقلال جدا میشود، به خدمت میگیرد و به نوعی روی دور لج و لجبازی افتاده است.
با حضور خطیر و البته بازیکنانی که چندان به کار نساجی نیامدند، این تیم مازندرانی 5 هفته بعدی را هم مثل 5 هفته ابتدایی سپری کرد و از 5 بازی فقط چهار امتیاز کسب کرد و نتوانست عملکرد متفاوتی از خودش به نمایش بگذارد. با این وضعیت انگار بحران نساجی حالا چیزی فراتر از بحران استقلال است و شاید این روزها بیشتر از هر زمانی هواداران نساجی به این فکر میکنند که چرا تیمشان در چنین وضعیتی گرفتار شده است.
هفتهها و بازیها یکی پس از دیگری سپری میشود و نساجی همچنان به قعر جدول چسبیده و این موضوع حسابی هواداران را کلافه کرده است، آنها به دنبال مقصر هستند، اما به خوبی میدانند که مشکل تیمشان کادر فنی نیست و اگر بازیکنان بهتر و مورد نیاز سرمربی جذب میشد، نساجی این روزها را تجربه نمیکرد.