افشاگری از راز جادویی قهرمانی اسپانیا در یورو
احساس میشود که تیم اسپانیا در طول اقامت شش هفتهای خود در «جنگل سیاه» در جنوب آلمان، یک خانواده کاملاً مدرن شده است.
به گزارش ایلنا، اسپانیا که در زمین و بیرون آن مدرن شده بود، برای چهارمینبار قهرمان یورو شد و حالا چشم به موفقیتهای بیشتر در جام جهانی 2026 امریکا، کانادا و مکزیک دارد. نیکو ویلیامز یکی از نمادهای این نوگرایی در تیم ملی اسپانیا که در برد 2 بر یک فینال مقابل انگلیس یکی از گلها را زد و بهترین بازیکن زمین شد، بعد از بازی گفت: «ما قهرمان اروپا شدیم و حالا برای جام جهانی آماده میشویم.»
اسپانیا بهترین تیم آلمان بود. هر هفت مسابقهشان را بردند -شش تا در وقت قانونی و یکی در وقت اضافی- با 15 گل زده که رکورد جدیدی در یورو بود. آنها در این مسیر ایتالیای مدافع عنوان قهرمانی، آلمان میزبان و فرانسه و انگلیس مدعی قهرمانی را از پیش رو برداشتند. آنها این موفقیت را با ارائه برند جدیدی از فوتبال به دست آوردند که اگرچه گاه مالکیت توپ هم دارد اما در 18 ماه گذشته زیر نظر لوییس دلافوئنته متحول شده است. یک دلیل بزرگ برای این موفقیت، وینگرهای جوان تیم هستند؛ ویلیامز 22 ساله و لامینه یامال که یک روز قبل از فینال 17 ساله شد.
دلافوئنته بعد از بازی به تحسین تیم پرداخت که خودش را با نیازهای فوتبال مدرن منطبق کرد. اسپانیا بعد از سه قهرمانی در تورنمنتهای مهم در فاصله سالهای 2012-2008 با اتکا بر فوتبال مالکانه، افت شدیدی کرد که اوجش حذف از مرحله گروهی جام جهانی 2014 و شکست برابر روسیه و مراکش در ضربات پنالتی در تورنمنتهای 2018 و 2022 بود. اسپانیا در این دو بازی 75 درصد مالکیت توپ داشت و 36 شوت به سمت دروازه حریفان روانه کرد اما در 240 دقیقه بازی تنها یک گل زد. نفوذ به تیمهایی که عقب مینشستند، مسأله بزرگی شده بود اما دلافوئنته که بعد از باخت به مراکش جای لوییس انریکه را گرفت، متوجه شد زمان تغییر سبک بازی رسیده بدون اینکه اصولشان را رها کنند. او میگفت: «فوتبال پیشرفت میکند، هم تکنیکی هم تاکتیکی. تیم سالهای 2012-2008 بهترین بود اما باید به بازی خود ابعاد جدیدی میبخشیدیم، باید از ویژگیهای بازیکنان به بهترین شکل استفاده کنیم، سرعت بالها، کنترل توپ و زمین در میانه میدان و دفاع کاملاً محکم، به تیم از همه جهات تعادل میبخشد. الزامات فوتبال مدرن ما را غافلگیر کرده بود، این یک تغییر طبیعی است و وقتش رسیده بود.»
ویلیامز و یامال در مرکز این دگرگونی قرار داشتند، گل اول مقابل انگلیس نتیجه کار ترکیبی آنها بود و هر وقت لازم بود از هوش ذاتیشان برای تغییر در جریان بازی استفاده میکردند، اگر کنارهها جواب نمیداد، شانسشان را با حرکت به عرض امتحان میکردند. آنها سرمایههایی فوقالعاده برای اسپانیا هستند. یامال که بهترین بازیکن جوان یورو شد، چهار پاس گل و یک گل در این تورنمنت داشت و ویلیامز روی سه گل مستقیماً تأثیرگذار بود.
تفاوتهای دیگری هم بود، کنترل بازی در میانه میدان در اختیار بازیکنانی با ویژگیهای متفاوت با قبل بود، رودری و فابین رویس هر کدام نزدیک به یک متر و 90 سانتیمتر قد دارند و شباهتی به آندرس اینیستا و ژاوی هرناندس ندارند که هر دو در ورزشگاه المپیک برلین بازی را از نزدیک تماشا میکردند.
در واقع دلیل اصلی شکوفاشدن اسپانیا در آلمان بدون ستارههایی که تیمهای دیگر داشتند، درک درست از فوتبال مدرن بود. برای همین، دنی اولمو به جای پدری مصدوم درخشید، برای همین رودری بین دو نیمه بازی با انگلیس تعویض شد و اسپانیا فرو نریخت چون مارتین سوبیمندی دقیقاً میدانست باید چه کار کند. میکل مرینو و میکل اویارسابال که گل پیروزی در فینال را در دقیقه 86 زد، به عنوان بازیکن جانشین آمدند و کاملاً مؤثر واقع شدند. این تعادل و قابلیت جایگزینی ستارهها نتیجه تفکر دلافوئنته است که میگوید این تیم برای موفقیتهای بیشتر انگیزه دارد. انگلیس را بدون رودری، پدری و گاوی که شاید خط میانی تیم در جام جهانی را تشکیل بدهند، شکست دادند. ستارههای دیگری هم در راه هستند، مثل پائو کوبارسی، مدافع بارسلونا.
ترکیب و اتحاد تیم در بیرون زمین هم اسپانیای مدرن را نشان میدهد. دوباره ویلیامز و یامال در مرکز قرار دارند؛ ستارگان سیاه جوان که در اسپانیا از والدینی مهاجر متولد شدهاند. داستان آمدن پدر و مادر ویلیامز از غنا از طریق صحرای آفریقا مشهور است، یامال هم از والدینی مراکشی و اهل گینه استوایی در کاتالونیا به دنیا آمده و در منطقه فقیرنشین روکافوندا در حومه بارسلونا بزرگ شده است اما ریشههایش را در کفشهایش حفظ کرده، پرچم کشور والدینش به علاوه شماره 304 که کد روکافوندا را نشان میدهد.
تیم مدرن اسپانیا تحت سیطره رئال مادرید و بارسلونا نیست، 10 باشگاه در ترکیب اصلی اسپانیا در بازی فینال نماینده داشتند. رقابتهای منطقهای هم کنار گذاشته شده؛ باسکیها و کاتالانها حضور پرتعداد و فعالی در ترکیب اسپانیا دارند.
آلوارو موراتا اگرچه یک گل بیشتر نزد اما کاپیتان قابل احترام و تأثیرگذار تیم در این تورنمنت بود. او در جشن قهرمانی تیم در مادرید گفت: «جمال موسیالا کجاست؟» اشارهاش به درخشش دنی کارواخال در مهار ستاره آلمان در بازی یکچهارم نهایی بود. پیروزی البته جو تیم را خیلی بهتر میکند اما اینطور احساس میشود که تیم اسپانیا در طول اقامت شش هفتهای خود در «جنگل سیاه» در جنوب آلمان، یک خانواده کاملاً مدرن شده است.
باید برای آینده آماده شوند هرچند کارشان سختتر میشود. آنها به عنوان یک تیم معمولی وارد یورو شدند اما حالا که آلمان را با جام قهرمانی هنری دلانوی ترک کردهاند، همه به دنبال شکست دادنشان هستند.