دیدیه دشان به استحکام دفاعی مدنظرش رسیده است

به گزارش ایلنا، دیدیه دشان به استحکام دفاعی مدنظرش رسیده است اما به قدرت هجومی دلخواهش نه. بعد از دو بازی در یورو 2024 تیم فرانسه هنوز شاید آن چیزی که انتظار داشتیم، نشده باشد. با بازیکنان هجومی فوق‌العاده تیم مثل کیلیان امباپه، عثمان دمبله، آنتوان گریزمان، مارکوس تورام، کینگزلی کومان و الیویه ژیرو آبی‌ها چیزی از استعداد و تنوع و عمق در خط حمله کم ندارند. گلزنی در آستانه شروع تورنمنت مشکل اصلی تیم به حساب نمی‌آمد.

گل خوردن‌های تیم اما نگران‌کننده بود. شیلی، آلمان و یونان هر کدام دو گل به فرانسه در دو وقفه بازی‌های ملی اخیر زدند. دشان می‌دانست برای بردن یورو، 40 سال بعد از قهرمانی نسل میشل پلاتینی و 24 سال بعد از افتخار نسل خودش، باید این مشکلات دفاعی را حل کند. مشکل اینجا است که برای حل این مشکل تا حدودی از قدرت هجومی تیم کاسته شده است.

قهرمان جام جهانی 2018 در 180 دقیقه بازی در یورو 2024 دو کلین‌شیت داشته و هنوز نتوانسته گلی بزند که با توجه به قدرت هجومی این تیم تعجب‌آور است. ماکسیمیلیان ووبر بازیکن اتریش تنها کسی است که در این دوره برای فرانسه موفق به گلزنی شده است در دیداری که امباپه و دیگران 14 ضربه به سمت دروازه حریف داشته و شانس زدن بیش از دو گل را داشتند.

مقابل هلند هم 15 ضربه داشتند و می‌توانستند چند گل بزنند. آنها فرصت‌های خوبی داشتند. فرانسه در سه تا از چهار تورنمنت مهم فوتبالی به فینال رسیده به خاطر اینکه در هر دو محوطه جریمه عالی بوده؛ اثرگذار، فرصت‌طلب و شکست‌ناپذیر. حالا اما تنها در محوطه جریمه خودش عملکرد خوبی دارد.

دشان قبل از یورو به همه یادآوری کرد برای قهرمانی در این تورنمنت باید استحکام دفاعی داشت. این حرف او از روی تجربه است. دشان قهرمان جام جهانی 1998 و یورو 2000 شد به عنوان بازیکن تیمی که بهترین خط دفاعی جهان را داشت. او در سال 2018 هم به عنوان مربی فرانسه قهرمانی جهان را به دست آورد با تیمی که بهترین خط دفاعی جهان را داشت.

وقتی به عقب برمی‌گردیم، او سابقه استفاده از تاکتیک‌های قدیمی با بازیکنان جدید را دارد: انگولو کانته، هافبک دفاعی جلوی چهار مدافع در سیستم نامتقارن 2-4-4. این سیستم تاکتیکی نسخه بازیابی شده سال 2018 است: آدرین ربیو نقش بلز ماتویدی را در سمت چپ خط میانی بازی می‌کند، دمبله به جای امباپه در سمت راست است. گریزمان مثل سال 2018 مهاجم دوم است و اورلین شوامنی، پل پوگبای جدید است. ربیو می‌تواند تعادل خط میانی را حفظ کند در حالی که دمبله حمله می‌کند.

گریزمان به همه جا سرک می‌کشد و به قول دشان بعد از بازی با هلند هر چه توپ را بیشتر لمس کند، بهتر است. امباپه بعد از بازگشت از شکستگی بینی هیچ وظیفه دفاعی بر عهده ندارد و برای حمله کاملاً آزاد است. اما مهم‌تر از همه، آمدن ویلیام سالیبا است. مدافع میانی آرسنال که فصل قبل بهترین مدافع لیگ برتر شد، هرگز در یک تورنمنت بزرگ در ترکیب اصلی قرار نگرفته بود. او در این دو بازی نشان داده چقدر عالی است. همکاری خوبی هم با دایو اوپامکانو داشته و تیمش را محکم می‌کند همان‌طور که بازی با هلند نشان داد، فرانسه به آنها هیچ فرصتی نداد، نه انتقالی از دفاع به حمله و نه امیدی. گریزمان بعد از بازی با هلند گفت: «مثل بازی اول در دفاع مستحکم بودیم. به حریف هیچ فرصتی ندادیم. گل نزدن ناراحت‌کننده است اما هشداردهنده نیست، باید در بازی مقابل دروازه حریفان پیشرفت کنیم و کشنده باشیم.»

بازی سه‌شنبه با لهستان تعیین‌کننده صدرنشین گروه است و باید دید ارتباط کارساز میان دفاع و حمله در آن بازی برقرار می‌شود.