تأثیر بحران‌های سیاسی بر صنعت نفت سوریه: بحران و چالش‌های پالایشگاه‌ها
بحران سوریه، با تداوم ناپایداری سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تأثیرات عمیقی بر صنعت نفت و پالایشگاه‌های این کشور داشته است. این وضعیت نه تنها بر اقتصاد سوریه تأثیر گذاشته؛ بلکه به‌عنوان یک ریسک برای حمل‌ونقل دریایی و ناوگان‌های نفتی نیز مطرح شده است. نماد اقتصاد، در این گزارش به تحلیل وضعیت پالایشگاه‌ها و صنعت نفت سوریه و پیامدهای آن برای حمل‌ونقل دریایی پرداخته است.
سوریه دارای دو پالایشگاه اصلی حمص با ظرفیت ۱۰۷,۰۰۰ بشکه در روز و پالایشگاه بانیاس با ظرفیت ۱۲۰,۰۰۰ بشکه در روز است، بخش عمده‌ای از تقاضای وارداتی برای این پالایشگاه‌ها از سوی ایران تأمین می‌شد. پیش از جنگ، سوریه به عنوان یکی از تولیدکنندگان نفت در منطقه شناخته می‌شد و به تولید بیش از ۳۸۰,۰۰۰ بشکه در روز و ۳۰۰ مترمکعب گاز طبیعی دست می‌یافت، اما هم‌اکنون با کاهش شدید تولید مواجه است و کشور به‌طور کلی قادر به صادرات نفت نیست.
پالایشگاه‌های سوریه: آسیب‌پذیر در جنگ و تحریم
پالایشگاه‌های سوریه به دلیل جنگ و تحریم‌ها به شدت آسیب دیده‌اند. پالایشگاه‌های اصلی مانند پالایشگاه حمص و پالایشگاه بانیاس که به عنوان منابع کلیدی تولید سوخت در کشور شناخته می‌شوند، به دلایل امنیتی و زیرساختی با مشکلات فراوانی مواجه‌اند. این پالایشگاه‌ها نه تنها ظرفیت تولید خود را کاهش داده‌اند، بلکه هزینه‌ها به‌طور چشمگیری افزایش یافته است.
صنعت نفت سوریه در آستانه ورشکستگی: از تولید ۳۸۰,۰۰۰ به کمتر از ۱۰,۰۰۰ بشکه
تولید نفت سوریه به شدت تحت تأثیر جنگ قرار دارد. بر اساس گزارش‌ها، تولید نفت به کمتر از ۱۰۰۰۰ بشکه در روز کاهش یافته است، در حالی که قبل از بحران این رقم بیش از ۳۰۰۰۰ بشکه در روز بود. این کاهش تولید نه تنها بر تأمین نیازهای داخلی تأثیر می‌گذارد، بلکه به کاهش قابلیت صادرات نیز منجر شده است. از طرفی، ایران به‌عنوان یکی از حامیان اصلی سوریه، تلاش می‌کند از ظرفیت‌های نفتی این کشور بهره‌برداری کند.
پالایشگاه سوریه
چالش‌های زیرساختی و امنیتی: چرا پالایشگاه‌های سوریه نمی‌توانند به ظرفیت قبلی بازگردند؟
پالایشگاه‌های سوریه، به‌ویژه حمص و بانیاس، با چالش‌های جدی زیرساختی و امنیتی مواجه‌اند که مانع از بازگشت آنها به ظرفیت تولید قبلی می‌شود. جنگ طولانی‌مدت و ناپایداری سیاسی باعث تخریب شدید زیرساخت‌ها و تجهیزات این پالایشگاه‌ها شده است. بسیاری از تجهیزات قدیمی و فرسوده، دیگر قادر به عملکرد مطلوب نیستند و هزینه‌های تعمیر و نگهداری آنها به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. علاوه بر این، تهدیدات امنیتی نظیر حملات تروریستی و ناآرامی‌های داخلی، باعث تنزل جدی در امنیت کارگران و محیط کار شده که این خود به کاهش تولید و بهره‌وری منجر شده است. همچنین، تحریم‌های بین‌المللی بر دسترسی به فناوری‌های نوین و منابع مالی تأثیر گذاشته و این امر فرصت‌های لازم برای به‌روزرسانی و ارتقاء ظرفیت‌های پالایشگاهی را کاهش داده است. بنابراین، ترکیبی از عوامل زیرساختی، امنیتی و اقتصادی سبب می‌شود که پالایشگاه‌های سوریه نتوانند به سطح تولید قبل از بحران بازگردند.
ریسک‌های حمل‌ونقل دریایی: بازارهای ناامن و نیاز به تدابیر احتیاطی
با توجه به وضعیت ناپایدار سوریه و تحریم‌های بین‌المللی، حمل‌ونقل دریایی نفت این کشور به شدت تحت تأثیر قرار گرفته به طوری که صنعت کشتیرانی و تجارت دریایی در این شرایط نیاز به مراقبت و تدابیر احتیاطی بیشتری دارد. مشاهدات و تحلیل‌ها نشان می‌دهد که این منطقه در آینده نزدیک ممکن است با چالش‌های بیشتری مواجه شود. بنابراین، شرکت‌های کشتیرانی باید از وضعیت ناپایدار سوریه اجتناب کنند و نسبت به تحولات سیاسی و اقتصادی این کشور هوشیار باشند.
نگرانی‌های فزاینده برای آینده: آیا کمبود سوخت سوریه را تهدید می‌کند؟
با نزدیک شدن به سال جدید، نگرانی‌ها درباره کمبود سوخت در سوریه بیش از پیش به چشم می‌خورد. اگر واردات نفت از ایران کاهش یابد، سوریه دچار کمبود شدید منابع سوخت خواهد شد. یاکوب لارسن، رئیس امنیت دریایی BIMCO، تأکید کرد که با فروپاشی رژیم اسد در سوریه، شرکت‌های کشتیرانی به طور محتاطانه‌ای به فعالیت‌های خود ادامه خواهند داد. همچنین، اداره کل کشتیرانی هند با صدور توصیه‌ای، از اتباع خود خواسته است که از سفر به سوریه خودداری کنند.
ضرورت تدابیر بین‌المللی برای مدیریت بحران
وضعیت پالایشگاه‌ها و صنعت نفت سوریه، تحت تأثیر بحران‌های سیاسی و جنگ داخلی با چالش‌های جدی روبروست. این شرایط نه‌تنها بر تولید و صادرات نفت تأثیر مستقیم دارد، بلکه به‌عنوان یک عامل ریسک برای حمل‌ونقل دریایی عمل می‌کند. لازم است که جامعه بین‌المللی و نهادهای مرتبط، با توجه به شرایط موجود، تدابیری برای مدیریت این بحران و تأثیرات آن بر اقتصاد و محیط زیست اتخاذ کنند.
منبع: نماد اقتصاد
