زنگ خطر برای فولادی ها!

به گزارش ایلنا به نقل از سایر رسانه، صنعت فولاد کشور در چند سال اخیر با مشکلات بسیاری همراه است و همین مسائل توانسته میزان صادرات را تحت تاثیر قرار دهد. از سویی دیگر شرایط تحریمی بازاریابی برای فولادی ها را سخت کرده و هزینه های صادرا ت را افزایش داده است.

اما بررسی ها نشان می دهد که فولادی ها با افزایش قیمت تمام شده نیز مواجه هستند. کمبود انرژی و تامین مواد اولیه در سال های اخیر توانسته به چالش اصلی فولادی ها تبدیل شده و باعث شده تا فولادی ها از مسیر اصلی خود خارج و عمده درآمدهای خود را راهی اجرای پروژه های توسعه ای کنند. امروز عمده سودآوری فولادی ها راهی پروژه های نیروگاهی ، زیرساخت های حمل و نقلی، مطالعاتی گازی و… می شود. در حالی که این سرمایه گذاری می توانست راهی توسعه سبد محصولات شده و با افزایش تنوع میزان توان رقابتی را ارتقا دهد.

تمامی این موارد دست به دست هم داده و باعث شده تا قیمت تمام شده فولادی ها افزایش پیدا کند، موضوعی که به طور مستقیم می تواند حضور در بازارهای جهانی را تحت تاثیر قرار دهد.  اما این انتهای ماجرا نیست زیرا  صنعت فولاد قرار بود در افق 1404 و تولید 55 میلیون تن فولاد بخشی از آن راهی بازارهای صادراتی شود و این صنعت نقش مهمی در صادرات غیر نفتی ایفا کند. اما امروز نه تنها میزان صادرات پیش بینی شده محقق نشده بلکه تولید فولاد نیز نتوانسته به برنامه ها برسد.

 با این حال فولادی ها تلاش کرده اند تا سهم خود از بازارهای صادراتی را حفظ کرده و در بازارهای تحریمی حضور بیشتری داشته باشند. اما حالا رقابت در این بازارها سخت و اگر دولت حمایت های ویژه ای را در این زمینه انجام ندهد می تواند بازارهای صادراتی که به سختی به دست آمده است از دست برود و رقبا را تقویت کند.

صادرکنندگان فولاد  در کنار سیاست های ارزی و موضوع عوارض صادراتی با چالش دامپینگ چین در بازار مواجه هستند که خطری جدی برای صادرات فولاد کشور محسوب می شود. عرضه فولاد ارزان از سوی چین در بازارهای منطقه به راحتی سهم صادراتی ایران را کاهش داده است.

این در حالی است که روسیه نیز پس ز وضع تحریم هایی از سوی اروپا ، محصولات خود را راهی بازارهای تحریمی ایران کرده است و توانست بخشی از این سهم را در اختیار بگیرد. حال حضور چین با قیمت شکنی بسیار می تواند تهدید بسیار جدی ای برای صنعت فولادی باشد که علاوه بر صادرات با قیمت تمام شده بالاتر باید ارز حاصل از آن را به صورت 100 درصدی به سامانه نیما وارد کند.

 درواقع با توجه به شرایط موجود در داخل کشور و برخی سیاست گذاری ها و همچنین عدم تامین انرژی برای واحدهای تولیدی و همچنین حضور قدرتمند چین با قیمت شکنی های عجیب باعث شده تا زنگ خطر برای این صنعت را به صدا در بیاورد.

اصلی ترین اقدام برای حل این موضوع بحث تعرفه های وارداتی با ورود رایزن های ایران در کشورهای منطقه است تا بتوانند بازارهای ایران را بازپس بگیرند. در غیر این صورت ارز آوری این صنعت با کاهش بسیار زیادی همراه می شود و شاهد آن خواهیم بود که بازار به راحتی واگذار به رقبا شده است.

 در واقع صنعت فولاد امروز با توجه به سرمایه گذاری های انجام شده و طرح های در دست اجرا  نیازمند حمایت ویژه دولت است تا بتواند ارزآوری غیر نفتی را افزایش دهد.