در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
کشف غار در حیاط یک خانه روستایی/ فرونشست منجر به کشف غار آهکی منحصربه‌فرد شد
ترکیدگی لوله آب در حیاط یک خانه در روستای برزوک کاشان و فرونشست بخش هایی از حیاط این خانه منجر به کشف دهانه ورودی یک غار جدید شد. این غار در بررسی های اولیه دارای دو طبقه است و دالان‌هایی به طول ۵۰ متر دارد. همچنین ارتفاع یکی از دالان های عمودی غار که به طبقات زیرین می‌رسد ۱۰ متر است. کارگروه غارشناسی ایران با همکاری غارنوردها درحال بررسی وضعیت و نقشه برداری غار است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عضو انجمن غار و غارنوردی ایرانیان از کشف یک غار آهکی در روستای برزوک کاشان و در منزل ییلاقی و کشف یکی از اهالی این روستا خبر داد. این غار که دارای چندین تالار و دالان‌های متعدد است ظاهرا دارای یک چشمه آب شیرین هم بوده که به گفته کاشف غار و مالک خانه روستایی برزوک، به‌دلیل کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، این چشمه خشک شده است.
«جواد نظام‌دوست» عضو انجمن غار و غارشناسی ایرانیان با اعلام جزییاتی بیشتر از کشف غار آهکی در روستایی در برزوک کاشان به ایلنا گفت: چند سال قبل ترکیدگی لوله آب در منزل ییلاقی شخصی به نام آقای «رضا محلوجی» باعث کشف مهمی می‌شود. حیاط این فرد که به دلیل ترکیدگی لوله پر از آب شده بود ناگهان ناپدید می‌شود و آقای محلوجی پس از ناپدید شدن ناگهانی آب متوجه سوراخی می‌شود که آب در آن فروکش کرده بود.
او می‌گوید: آقای محلوجی پس از بررسی مسیر لوله، نشانه‌هایی از یک حفره بزرگ را مشاهده می‌کند که در وهله نخست تصور می‌کرد این حفره یک چاه زیرزمینی است که می‌تواند مشکل فاضلاب او را حل کند اما بعد از پیگیری و جستجو بیشتر و برداشتن خاک و سنگ‌های اطراف با یک اکتشاف هیجان‌‌انگیز و یک غار آهکی مواجه می‌شود.
نظام‌دوست معتقد است، همان سال اعضای انجام غار و غارشناسی موفق می‌شوند با آقای محلوجی ارتباط بگیرند و گروه غارنوردی استان البرز نقشه‌برداری از غار را آغاز کرده و حدود 350 تا 400 متر مربع نیز نقشه‌برداری می‌شود. البته غار کشف شده ظاهراً دارای یک چشمه آب شیرین هم بوده که به گفته محلوجی به دلیل کاهش سطح آب‌های زیرزمینی این چشمه خشک شده است.
عضو انجمن غار و غارشناسی ایرانیان با اشاره به اینکه غار کشف شده دارای چندین تالار و دالان های متعدد است تاکید کرد: این غار با توجه به اینکه دارای تشکیلات آهکی و نهشته‌های بسیار خوبی است که لازم است حفظ شود و برای گردشگری مناسب نباشد لازم است که مورد حفاظت قرار بگیرد. انجمن غار و غارشناسی ایرانیان نیز همین نظر را به یابنده و کاشف غار که آقای محلوجی است اعلام کرده است و او نیز این اطلاعات را به ساکنین روستا و طبیعت‌گردها اعلام کرده است.
نظام‌دوست معتقد است، برخی تصور می‌کنند تمامی غارها می‌توانند گردشگرپذیر و توریستی شوند و به‌عنوان منبع درآمد مورد استفاده قرار گیرند اما واقعیت اینست که اصلا اینگونه نیست حتی برخی تا صحبت از یک غار می‌شود به فکر گنج و دفینه می‌افتند که باز هم در مورد این غار چنین چیزی صدق نمی‌کند.
نظام‌دوست ادامه می‌دهد: بنده به عنوان یک غار نورد که غارهای زیادی را اکتشاف کرده‌ام معتقدم به ندرت از هزار غار یک غار محل سکونت مردم قدیم به‌شمار می‌رفته نه غارهایی که در محیط کاستیک ایجاد شده‌اند. درحال‌حاضر ما غارهای زیادی در کشور و در دنیا داریم اما از آنجایی که دری به بیرون ندارند کسی از آنها مطلع نیست و این دلیل نمی‌شود که در این غارها گنج و دفینه پنهان است باید مورد حفاری و تخریب قرار بگیرد.
او ادامه می‌دهد: در سالهای اخیر نیز محیط‌زیست و میراث‌فرهنگی هم وارد میدان شدند و اختلافاتی نیز بر سر مالکیت این غار که متعلق به شخص باشد یا دولت ایجاد شد که آقای محلوجی پس از این اختلافات در خانه را بسته و از ورود مراجعه‌کنندگان امتناع کرد. درحال‌حاضر کارگروه غارشناسی کشور با حضور درمنزل و بازدید، این غار را برای درجه‌بندی حفاظتی به کمیسیون غارنوردی ارسال کرده است.
او معقتد است، در حدود سه دهه از تشکیل کمیته غار شناسی ملی کشور در ایران می‌گذرد. در سال 1395 یا 96 یعنی حدود 10 سال پیش انجمن غار و غارشناسی ایران با توجه به حساسیت بیشتری که نسبت به غارها داشت، ترجمه‌ای از نحوه نگهداری و حفاظت از غارها در اتحادیه جهانی تهیه کرد و به کارگروه ارائه داد. بر اساس این برنامه، غارها به 4 درجه حفاظتی تقسیم می شوند. غارهای درجه یک، غارهایی هستند که بازدید و تردد از آنها کاملا است و به‌غیر از مطالب علمی و اکتشافات دانشگاهی و نقشه‌برداری اولیه نباید کاری در این غارها صورت بگیرد. موارد خاصی از نظر زیستی، تاریخی، آب شناسی و زمین‌شناسی، گونه‌های درحال انقراض حیوانی یا گیاهی از جمله دلایلی هستند که می توانند یک غار را فهرست درجه یک قرار دهند.
نظام دوست ادامه می‌دهد، با توجه به حساسیت‌هایی که در کشور ما نسبت به موضوع آب وجود دارد، غارهای آبی که دارای چاه‌های زیرزمینی هستند بسیار حساس و باید حفظ شوند. هر چند که در سالهای نه چندان دور قبل از آنکه این قوانین وجود داشته باشد تعداد زیادی غارهای خوب و سفره‌های آب زیرزمینی که می توانستند درجه یک و برای نسل‌های آینده باقی بمانند بدون قوانین مشخص تبدیل به غارهای توریستی شدند و از بین رفتند.
او می‌گوید: غارهای درجه دو محدودیت ورود و خروج محدودی دارند و باز هم برای گردشگری مناسب نیستند و نیاز به مطالعه بیشتر دارند و غارهای درجه سه غارهای گردشگرپذیر هستند. این غارها دارای حساسیت‌های ویژه نیستند و می‌توان به سرمایه‌گذار محلی و استانی یا ادارات و سازمان‌ها تحویل داد تا این غارها با روش‌های نوین غارشناسی آماده شوند برای گردشگری و در نهایت غارهای درجه چهارم که غارهای آزاد و بدون درجه حساسیت هستند.
نظام دوست می‌گوید: این غار نیز با توجه به شرایط خاص و ویژه‌ای که دارد نمونه‌ای منحصربه فرد است که باید در کارگروه بررسی بیشتری شود.
کارگروه غارشناسی ایران در جلسه اخیر خود با بررسی غار واقع در خانه «رضا محلوجی» کاشف غار و مالک خانه روستایی برزوک پیشنهاد نامگذاری این غار جدید با عنوان «غار محلوجی» را مطرح کرد که با مخالفت کاشف و مالک خانه مواجه شد.
