امید نعمتی مطرح کرد؛
تیم ملی اسپانیا مثل «بچههای مدرسه والت» هستند! / رویای مخاطب ۸۰ هزار نفری در «آزادی»
امید نعمتی از شباهت فوتبال و موسیقی گفت و اظهار کرد: مجموعه فاکتورهایی در موسیقی و فوتبال وجود دارد که در نهایت یک کار تیمی را شکل میدهد. خروجی این کار تیمی میتواند به یک قطعه موسیقی درخشان ختم شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، امید نعمتی، خواننده گروه «پالت» در حاشیه حضور در ویژهبرنامه «یورو ۲۰۲۴» که در حال پخش از آپارات اسپرت است، درباره پدیده این دوره از مسابقات یورو گفت: معتقدم در این دوره از بازیهای یورو، همچنان تیم ملی اسپانیا را میتوان پدیده دانست. بازیکنان این تیم بسیار جوان هستند و برای من حتی یادآور بچههای مدرسه والت هستند! تیمی که از ۱۶ساله بازیکن دارد، واقعا تیمی جوان است و فکر میکنم این تیم اگر همینطور مسیرشان را ادامه دهند، آینده درخشانی در فوتبال خواهند داشت.
وی درباره پیشبینی خود از صعود این تیم هم گفت: من تصور میکردم آلمان، اسپانیا را خواهد برد و واقعا حدس نمیزدم اسپانیا تا این سطح صعود کند.
نعمتی درباره شباهتهای میان ورزش فوتبال و هنر موسیقی توضیح داد: مجموعه فاکتورهایی در موسیقی و فوتبال وجود دارد که در نهایت یک کار تیمی را شکل میدهد. خروجی این کار تیمی میتواند به یک قطعه موسیقی درخشان ختم شود. فوتبال هم دقیقا همین ویژگی را دارد. نوازندگان سازها در گروههای موسیقی خیلی به بازیکنان پستهای مختلف فوتبال شباهت دارند. مثلا درامر بهنظرم خیلی شبیه دروازهبان است، یا بیسیست خیلی شبیه به دفاع است. از این منظر خروجی فوتبال و موسیقی، همواره برآیند زحمات یک گروه است.
وی افزود: طبیعتا هنر، هنر است و فوتبال، فوتبال. نمیتوان گفت این دو صددرصد شبیه هم هستند اما عنصری مانند خلاقیت در هر دو حوزه بسیار مهم است. من هم روی استیج خواندهام و هم روی زمین بارها فوتبال بازی کردهام. خیلی خوب درک میکنم که یک فوتبالیست باید در لحظه تصمیمگیری کند و ذهن خلاق است که به او کمک میکند با یک توپ بازی کند.
این خواننده درباره دلتنگی برای اجرای صحنهای در ایران، تأکید کرد: من همیشه دلتنگ اجرا در ایران هستم. فکر میکنم پارسال بود که اجرایی در ایران داشتیم و بهفاصله دو روز بعد، کنسرتی در دوبی داشتم و باید به آنجا میرفتم. با خودم میگفتم وقتی در ایران اجرا میکنیم مثل یک سماور قدیمی هستیم که مادربزرگی دارد از ما استفاده میکند، در دوبی اما نگاهها به ما بهگونهای است که انگار یک سماور قدیمی، در دکور یک خانهایم!
وی تأکید کرد: من دوست دارم در جایی باشم که کاربرد دارم. از آنجا که ما در این کشور نفس میکشیم و موزیکهایمان هم حاصل زیست ما در همین کشور است، طبیعتا مردم اینجا بهتر حس و حال آثار ما را درک میکنند و به همین دلیل احساس نزدیکی بیشتری هم با قطعات ما دارند.
نعمتی درباره حس و حالش در مواجهه با پخش قطعات خود از رادیو و تلویزیون گفت: واقعیت این است که من از قطعات خودم دیگر بدم میآید! (میخندد) تصور کنید این آهنگها را من میسازم، روی آنها شعر میگذارم، بعد با بچهها وقت میگذاریم تا به اجرای درست برسیم، بعد که کار میکس میشود، ۲۰۰ بار آن را گوش میدهیم. یک قطعه وقتی که منتشر میشود، دیگر دل من را زده است و از آن بدم میآید! خودم دیگر آن را گوش نمیدهم. انگار از جایی به بعد قطعه را رها میکنم و آن را به جامعه میسپارم.
این خواننده درباره رویای اهالی موسیقی برای اجرا در ورزشگاه آزادی هم تأکید کرد: صددرصد من هم چنین رویایی دارم. واقعا تصور ۸۰ هزار مخاطب، واقعا جذاب است. در عین حال معتقدم در ایران موزیسینهای زیادی وجود دارند که این تعداد مخاطب برای آنها به ورزشگاه خواهد رفت. به نظرم چنین اجرایی برای هر خوانندهای میتواند لحظات درخشانی را رقم بزند. من هم حتما چنین آرزویی دارم.