کارگردان «تابستان برفی» مطرح کرد؛
هنوز هم کودکان سندرم دان متولد میشوند/ بهزیستی اصفهان از هر همکاری دریغ کرد
ستایش ساسانینژاد تأکید کرد: افراد سندرم دانی اصلاً افراد خطرناکی نیستند. آنها یک کروموزوم اضافی دارند و اتفاقاً این، به کروموزوم مهربانی معروف است و آنها اگر در شرایطی مساعد قرار بگیرند میتوانند استعدادهایی عالی باشند.
ستایش ساسانینژاد، کارگردان فیلم سینمایی «تابستان برفی» که در گروه هنر و تجربه اکران شده است، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره ساخت این فیلم سینمایی اظهار کرد: سالها به این موضوع فکر میکردم و بسیار علاقهمند بودم که درباره بچههای سندرم دان فیلمی سینمایی بسازم و رفتار مردم با این افراد را نگاه میکردم و خودم هم وقتی با آنها برخورد داشتم متوجه شدم که این افراد اصلاً افراد خطرناکی نیستند. آنها یک کروموزوم اضافی دارند و اتفاقاً این، به کروموزوم مهربانی معروف است و آنها اگر در شرایطی مساعد قرار بگیرند میتوانند استعدادهایی عالی باشند.
ساسانینژاد خاطرنشان کرد: در ابتدای راه تحقیقاتم را آغاز کردم و متوجه شدم در شهری مثل اصفهان که یک کلانشهر به حساب میآید هیچ حمایتی از کودکان سندرم دان نمیشود و هیچ سازوکار مناسبی برای حمایت از این کودکان، تربیت و استعدادیابی آنها وجود ندارد. برای پیدا کردن بازیگر فیلم به چندین شهر سفر کردم و در شهرهایی مثل رشت، لاهیجان، تهران و اصفهان رفتم و دیدم با وجود اینکه در شهرهای بزرگی چون تهران و اصفهان هیچ حمایتی وجود ندارد در شهرهایی مثل رشت و لاهیجان وضعیت بهتر است و به دلیل فعالیتهای مناسب مراکز مربوطه خانوادهها هم اطلاعات و درک بیشتری نسبت به بچههای سندرم دان دارند.
وی درباره فیلمنامه فیلم «تابستان برفی» گفت: آقای پیمان عباسی فیلمنامهای با موضوع بچههای مبتلا به سندرم دان نوشته بودند که نظرم را جلب کرد و من هم کمی این فیلمنامه را ویرایش کردم و در نهایت بازیگر مدنظرم را پیدا کردم. البته من بازیگران خوبی در شمال کشور توانستم پیدا کنم اما از آنجا که در فیلمنامه قصد داشتم بازیگر نقش اصلی با کاراکترهای زن تماس داشته باشد باید فردی انتخاب میکردم که سن پایینی داشته باشد و فیلم در محدودیت خط قرمزها قرار نگیرد.
این کارگردان تأکید کرد: در تحقیقاتی که برای پیدا کردن بازیگرم داشتم با بچههای سندرم دانی مواجه شدم که حتی به المپیادهای علمی راه پیدا کرده بودند و در برخی رشتههای هنری مثل پیانو نوازی استعداد بالایی دارند و حتی گروهی را دیدم که توانسته بودند در عرصه موسیقی به همکاری با هالیوود هم برسند و همه اینها در شمال کشور اتفاق افتاده بود چرا که در این قسمت از کشورمان برای کودکان سندرم دان برنامهریزی درستی وجود دارد و آنها به خوبی مورد حمایت قرار میگیرند. زمانی که برای ساخت این فیلم اقدام کردم بهزیستی در شمال کشور از ساخت آن حمایت کرد و به من گفتند که لوکیشن و امکانات در اختیار من قرار میدهند تا این فیلم ساخته شود اما من همانطور که گفتم به بازیگری نیاز داشتم که زیر سن قانونی باشد و چنین فردی در شمال کشور نبود و مجبور شدم به اصفهان بروم و خوشبختانه در این شهر توانستم بازیگر مدنظرم را پیدا کنم. ما دو ماه با هم تمرین کردیم و فیلمبرداری شروع شد و بر خلاف شمال کشور در اصفهان هیچ همکاری از سوی نهادهای مربوطه مثل بهزیستی صورت نگرفت و حتی یک لوکیشن هم در اختیار تیم تولید این فیلم قرار نگرفت.
وی درباره همکاری با کودکان سندرم دان در سینما گفت: کار با کودک به خودی خود بسیار سخت و وقتگیر است و اگر این کودک سندرم دان باشد سختی کار دو چندان میشود. اگر بتوانید با کودک سندرم دان ارتباط بگیرید بسیار قابل کنترل هستند و در تجربهای که برای این همکاری داشتم باید بگویم اگر با یک کودک سندرم دان به خوبی و مهربانی رفتار کنید با توجه به اینکه خودشان هم بسیار مهربان هستند، میتوانید از همکاری نتیجه خوبی بگیرید.
این کارگردان در ادامه اظهار کرد: هدف من از ساخت این فیلم شناساندن بیماری سندرم دان بود، باید بگویم در پروسه ساخت این فیلم فهمیدم که میتوان روی این بچهها سرمایهگذاری کرد اما متأسفانه بهزیستی اصفهان هیچ همکاری با ما نداشت و نه تنها به صورت مالی که حتی معنوی هم از تولید «تابستان برفی» حمایت نکرد و الان که فیلم اکران شده حتی برای تبلیغات آن یا نمایش فیلم برای خانوادههایی که فردی مبتلا به این بیماری دارند هم کاری انجام نداده است و به دلیل همین بیتوجهی است که در شهر اصفهان میبینیم که مردم شناخت کافی درباره سندرم دان ندارند.
وی افزود: بسیاری از مردم تصور میکنند که افراد مبتلا به سندرم دان به لحاظ ذهنی در سطح بسیار پایینی هستند اما حقیقت این است که این افراد اتفاقاً افرادی باهوش هستند و اگر بتوانید با آنها ارتباط برقرار کنید متوجه میشوید که بسیاری از تصورات شما نسبت به این افراد اشتباه است و یکی از دلایل این تصورات اشتباه بیتوجهی نهادهای مربوطه به شناساندن این بیماری است.
ساسانینژاد در ادامه گفت: در سالهای اخیر با نظارتهایی که صورت گرفته تعداد کمتری از افراد مبتلا به سندرم دان متولد شدهاند اما هنوز هم افراد مبتلا به سندرم دان متولد میشوند و ما نباید با تصور کمتر شدن این بیماری آنها را فراموش کنیم. ما به مسائلی چون واکسن زدن کودکانمان بسیار توجه میکنیم اما متأسفانه در مراکزی که به کودکان واکسن میزنند هیچ توجهی به وجود یک روانشناس نمیشود که او بتواند درباره بیماریهایی مثل سندرم دان یا اوتیسم به خانوادهها اطلاعات لازم را بدهد. بسیاری از خانوادهها که فرزندانشان مبتلا به اوتیسم است ممکن است تا 4 سالگی متوجه این مسئله در فرزندشان نشوند و نکته حیاتی این است که اگر در سنین بسیار پایین اوتیسم شناسایی شود میتوان کنترل بیشتری بر این اختلال داشت.
این کارگردان در پایان گفت: سعی دارم فیلمی هم درباره اوتیسم بسازم و معتقدم که در شرایطی که نهادهای مربوطه هیچ اقدامی برای شناساندن این بیماریها و اختلالات به جامعه اقدامی ندارند، سینما میتواند نقش بسزایی داشته باشد. متأسفان همانطور که گفتم بهزیستی اصفهان هیچ همکاری با ما نداشت و من حتی برای مدیر بهزیستی این استان دعوتنامهای فرستادم که در مراسم اکران فیلم حضور داشته باشد اما ایشان حتی به مراسم اکران هم نیامدند. امیدوارم امکان نمایش گسترده «تابستان برفی» وجود داشته باشد، من هیچ انگیزه مالی از ساخت و نمایش این فیلم ندارم و تلاشم برای معرفی «تابستان برفی» این است که خانوادهها با سندرم دان آشنا شوند و بتوانم ذرهای کلیشههای ذهنی شکل گرفته درباره این اختلال را از بین ببرم.