گروه نوظهور در ایران که همه چیز را نادیده گرفتهاند
طبق روایت مرکز آمار ایران ۲ میلیون و ۸۲۳ هزار نفر هستند؛ کسانی که نه درس میخوانند و نه کار میکنند؛ جمعیتی با هدف نامعلوم که ۶/۲۵ درصد بازه سنی ۱۵ تا ۲۴ سالگی را تشکیل میدهند.
اسمشان هم «نیت» است؛ دارودستهای که مشابه جهانی هم دارند و پدیده نوظهور قرن بیستویکم بین نوجوانان و جوانان هستند. نیمنگاهی به تحلیلهای جامعهشناسان و اقتصاددانها در سالهای اخیر، حول محور این پدیده نوظهور نشان میدهد که هر کسی از ظن خود دست به تعریف و تفسیر آنها زده است.
بعضی قرارگرفتن جوانها در این دسته را حاصل فضای کار جدید آنها و علاقه به کارهای غیررسمی میدانند و برخی هم آنها را دستپرورده حمایتهای افراطی والدین معرفی میکنند. چرایی گسترش این جمعیت در جامعه ایرانی یک معمای حل نشده است و بهراحتی نمیتوان یک نقطه را برای دلیل انتخاب این جمعیت نشانهگذاری کرد تا شاید از این طریق راهحلی پیش روی این جمعیت اثرگذار در آینده کشور گذاشت.