آیا طراحی لبخند دیجیتال انقلابی در حوزه دندانپزشکی زیبایی است؟
اگر رویای یک لبخند زیبا شما را هم به فکر انجام اقدامات ترمیمی دندان انداخته، باید بدانید که شما تنها نیستید و روزانه در سراسر جهان، اقدامات ترمیمی با روش‌های مختلف نوین و سنتی در حال انجام است.
بررسی فناوری طراحی لبخند دیجیتال در گفتگو با دکتر نوید ناطقی
اگر رویای یک لبخند زیبا شما را هم به فکر انجام اقدامات ترمیمی دندان انداخته، باید بدانید که شما تنها نیستید و روزانه در سراسر جهان، اقدامات ترمیمی با روش‌های مختلف نوین و سنتی در حال انجام است. در علم دندانپزشکی هم درست مثل بسیاری از علوم دیگر، این روزها فناوری حرف اول را می‌زند و هرچند وقت یکبار شاهد سربرآوردن یک روش جدید برای بهبود فرآیند ترمیم دهان و دندان هستیم. یکی از این روش‌های فناورانه در دندانپزشکی زیبایی یا Cosmetic Dentistry، طراحی دیجیتالی لبخند یا DSD است که بعضا آن را به عنوان انقلابی در دندانپزشکی زیبایی می‌دانند.
برای اینکه بیشتر با این فناوری جدید در علم دندانپزشکی آشنا شویم، گفتگویی با دکتر نوید ناطقی داشتیم که از یکی از دندانپزشکان پیشرو در به کارگیری این روش در ایران به حساب می‌آید.
طراحی دیجیتالی لبخند چیست؟
کلمه‌ی DSD مخفف کلمات Digital Smile Design یا طراحی دیجیتالی لبخند است و به طور خلاصه یک روش منحصر به فرد برنامه‌ریزی درمانی در دندانپزشکی است که دید تشخیصی دندانپزشک را تقویت می‌کند، پیش‌بینی‌پذیری را افزایش می‌دهد و ارتباط بین دندانپزشکان و بیماران را بهبود می‌بخشد. در این روش از نرم‌افزار و هوش مصنوعی برای طراحی لبخند استفاده می‌شود.
به گفته دکتر ناطقی در این روش با استفاده از ویدیوها، عکس‌ها و مدل‌های موقتی، دندانپزشکان DSD می‌توانند درک بهتری از رابطه بین لب‌ها، لثه‌ها و دندان‌ها و نحوه کار آن‌ها با یکدیگر برای ایجاد لبخند بیمار پیدا کنند.
دکتر ناطقی درباره فرآیندی که در روش طراحی دیجیتال لبخند طی می‌شود اینگونه توضیح می‌دهد: «در DSD ابتدا از تکنولوژی‌های تصویربرداری پیشرفته و اسکنرهای داخل دهانی استفاده می‌شود تا تصاویر و ویدیوهای باکیفیتی از دهان و دندان بیمار به دست بیاید. این تصاویر از زوایای مختلفی گرفته می‌شود تا بتوان از آن برای طراحی لبخند زیبا استفاده کرد. بعد از بررسی تناسب بین دندان‌ها، لثه و لب‌ها، یک مدل سه بعدی از لبخند پیشنهادی طراحی می‌شود. دندانپزشک این مدل سه بعدی را پیش از شروع درمان در اختیار بیمار می‌گذارد و بیمار می‌تواند ببیند که بعد از درمان چه تغییراتی در دهان و دندان او ایجاد خواهد شد و نظرش را از همان ابتدا درباره نتیجه کار می‌گوید.»
به گفته‌ی دکتر نوید ناطقی، این خروجی با هوش مصنوعی روی چهره بیمار تطبیق داده می‌شود. بعد از طراحی نهایی با استفاده از یک نوع دستگاه CNC یا پرینت سه‌بعدی دندانپزشکی، خروجی نهایی یک روزه تحویل داده می‌شود که این خود یک تحول مهم در دندانپزشکی است.
او درباره شیوه ادامه کار به روش DSD می‌گوید: «بعد از تایید بیمار، یک مدل فیزیکی مثل ونیرها یا روکش‌ها طراحی می‌شود و به صورت موقت در دهان بیمار جای‌گذاری می‌شود تا نتیجه نهایی کاملا قابل مشاهده و خطاهای احتمالی قابل پیش‌بینی باشد. پس از تایید نهایی درمان اصلی آغاز می‌شود و دندانپزشک با استفاده از مدل‌ها و طرح‌های آزمایش شده، تغییرات لازم را اعمال می‌کند. قبل از انجام درمان اصلی، اگر دندانی نیاز به ترمیم داشته باشد ترمیم می‌شود. سپس وارد درمان‌های اصلی زیبایی از جراحی ایمپلنت گرفته تا ونیرهای کامپوزیتی، روکش‌ها و لمینت‌ها می‌شویم.»
طراحی لبخند دیجیتالی چه تفاوتی با دیگر روش‌های سنتی دارد؟
در روش های سنتی بدون آنالیز صورت، پوست، لب‌ها، کار دندانپزشکی برای بیماران انجام می‌شد. برای همین عمدتا بیمار بعد از کامپوزیت ونیر و لمینیت ممکن بود از نتیجه راضی نباشد. اما در روش‌های های نوین طراحی لبخند دیجیتالی یا درواقع دندانپزشکی دیجیتال، دندانپزشک با استفاده از آنالیز دقیق چهره‌ی بیمار، اعم از پوست، لب و رنگ چشم توسط نرم افزار مخصوص DSD، می‌تواند دقیق‌ترین مشاوره را به بیماران بدهد. پس از انتخاب دقیق رنگ کامپوزیت ونیر یا لمینت، دیگر بیمار از درمان خودش پشیمان نمی‌شود.
DSD چه معایبی می‌تواند داشته باشد؟
هیچ کاری نیست که مطلقا هیچ عیب و ایرادی نداشته باشد. روش‌های فناورانه هم از این قائده مستثنی نیستند. دکتر ناطقی درباره معایب روش درمانی طراحی لبخند با استفاده از ابزار دیجیتال می‌گوید: «با اینکه DSD ابزارهای قدرتمندی برای بهبود نتایج ارائه می‌دهد، اما نتایج نهایی هنوز هم به مهارت، تجربه و دید هنری دندانپزشک وابسته است. دندانپزشکان با مهارت‌های متفاوت ممکن است نتایج متفاوتی ارائه دهند.»
او در توضیح بیشتر معایب DSD اینگونه توضیح می‌دهد که «اجرای روش DSD نیازمند تجهیزات پیشرفته‌ای مثل اسکنرهای داخل دهانی و دوربین‌های دیجیتال است و باعث می‌شود هزینه استفاده از این روش نسبتا بالاتر از روش سنتی باشد. همچنین از آنجایی که این تجهیزات حساسیت‌های بسیار بالایی دارند، کوچکترین نقص و خطا در تجهیزات می‌تواند به نتایج نامطلوبی ختم شود.»
نقش بیمار در درمان به روش طراحی لبخند دیجیتال
درست است که DSD لزوما نمی‌تواند حلال مشکلات پیش‌بینی‌پذیر نبودن فرایند ترمیم باشد. به گفته دکتر ناطقی نقش دندانپزشک و بیمار در نتیجه‌بخش بودن روش طراحی لبخند دیجیتال بسیار بالاست. او می‌گوید: «زمانی که شما تصمیم به ترمیم به روش DSD می‌گیرید، با دندانپزشکی کار خواهید کرد که بیش از یک دندانپزشک است. در واقع، کسانی که به گروه دندانپزشکان DSD پذیرفته می‌شوند، دید هنری دارند که برای ایجاد لبخندهای زیبا ضروری است و همچنین تجربه‌ی لازم برای ارائه نتایج مثبت را دارند.»
او درباره نقش بیمار در این روش درمانی می‌گوید: «در سایر روش‌ها بیمار نقش چندانی در فرآیند ترمیم ندارد، اما در طراحی لبخند دیجیتال، بیمار با نظراتی که درباره طرح‌های موقتی و پیش‌بینی‌های انجام شده در این روش، روی ترمیم دهان و دندانش اثرگذار است.»
