فیلسوف و نویسنده هندی در گفتوگو با ایلنا مطرح کرد:
تاثیر حکم دادگاه لاهه بر روی اسرائیل و حامیان آن
![تاثیر حکم دادگاه لاهه بر روی اسرائیل و حامیان آن](https://cdn.ilna.ir/thumbnail/WOldjFqGW9Y2/YdHYY4gWkVxziNocTLLHoQVar3TrxmvO0e6SENMutiBXz7JNO2nT2KLgCR9h7O_-yMtFV2AKWHv4l_4LeI27Qq4xQIoDjB_gIQDHEiqNepRBeBVXNnV0pvUDoGLx2gnk7otfNPZWXfo,/65aa1ead4c59b7474a36534f.jpg)
فیلسوف و نویسنده هندی گفت: حکم دادگاه لاهه هشداری به حامیان اسرائیل بود. این قضیه میتواند در آینده سبب شود که از حمایتهای آمریکا کاسته شود، بهعلاوه اینکه تا به اینجای کار نیز شاهد اختلافهای گسترده میان واشنگتن و تل آویو بودهایم.
به گزارش ایلنا، قضات دیوان بینالمللی دادگستری طبق درخواست آفریقای جنوبی احکامی موقت را علیه اسرائیل صادر کردند و از آن خواستند تمامی اقدامات لازم را برای جلوگیری از نسلکشی در غزه انجام دهد. خوانشها و واکنشها نسبت به این احکام متفاوت بوده و بسیاری بر بیاثر بودن این حکم و رویکرد محافظهکارانه این دیوان نسبت به جنایتهای رژیم صهیونیستی تأکید کردند.
«شاج موهان»، فیلسوف و نویسنده هندی است. موهان از نظریهپردازان نسل جدید شبهقاره هند است که در مجلاتی چون لوموند، ایندین اکسپرس و لیبراسیون قلم میزند. وی کتاب «گاندی و فلسفه: در باب ضدسیاست الهیاتی» را نیز به رشته تحریر درآوده و «ژان-لوک نانسی»، نظریهپرداز نامآشنای فرانسوی نیز مقدمهای بر آن نوشته است.
شاج موهان با اشاره حکم دیوان بینالمللی دادگستری علیه اسرائیل به خبرنگار ایلنا گفت: دستورهای موقت صادرشده توسط دیوان بین المللی دادگستری به اسرائیل در بحبوحه جنگ غزه در روز جمعه قابل توجه است، اما پیامدهای فوری آنها محدود است. البته نباید از یاد برد که این پرونده نکات مثبتی هم داشت. پس از رد درخواست اسرائیل برای کنار گذاشتن پرونده، دیوان بینالمللی دادگستری دستورات موقتی را به اسرائیل صادر کرد تا اجازه کمک به غزه را بدهد و در عین حال تمام اقداماتی را که در اختیار دارد برای جلوگیری از اقدامات نسلکشی انجام دهد. علاوه بر این، اسرائیل باید مدارک مربوط به تمام اقدامات خود در غزه را حفظ کند و طی یک ماه به دیوان بینالمللی دادگستری گزارش دهد. اینها بهنوبه خود قابلتوجه است، خاصه که باید این نکته را نیز در نظر گرفت که این دیوان همچنین نگرانی شدید خود را در مورد سرنوشت اسرای این جنگ یادآور شده و خواستار آزادی فوری آنها شده است.
وی افزود: با این همه، متأسفانه باید ادغان کرد که در واقع، تنها ارگانی که می تواند جلوی بمباران غزه توسط اسرائیل را بگیرد، خودِ اسرائیل است. این بدان معناست که اسرائیل به هیچ نهاد رسمی پاسخگو نبوده و تمامی قوانین بینالمللی را زیر پا میگذارد. با این حال، حکم دیوان لاهه کار را برای بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، دشوارتر میکند و وی دیگر نمیتواند در زمینه جنایتهای خود به حمایت نهادهای بینالمللی تکیه کند. این حکم همچنین نشان میدهد که مردم چگونه جنگ را میبینند. مهم نیست که اطلاعات خود را از کجا دریافت میکنید، همیشه مشکوک به سوگیری در گزارش وجود دارد. این قضاوت اولیه چیز متفاوتی ارائه میدهد. این یک حکم قضایی مبتنی بر حسننیت خواندن حقایق است. به بیان دیگر، حال دیگر همگان باید متوجه این نکته باشند که پرونده «نسلکشی» اسرائیل چه بنیانهایی داشته و آرای نهادهای رسمی و بینالمللی درباره آن چیست.
این نویسنده گفت: دادگاه عالی سازمان ملل روز جمعه اعلام کرد که اسرائیل باید از اقدامات نسلکشی در درگیری خود با حماس جلوگیری کند و اجازه ارسال کمک به غزه را بدهد، اما از درخواست برای پایان دادن به درگیریها خودداری کرد. اما همانگونه که بسیاری از تحلیلگران تاکنون اشاره کردهاند، حکم دیوان بینالمللی دادگستری ضربهای به جایگاه اخلاقی «از قبل خدشهدار» اسرائیل بود. این قضیه از آن جهت قابلاتکا بوده که اگر نگاهی به نظرات تحلیلگران اسرائیلی درباره وضعیت تل آویو در پی حکم دیوان لاهه بیندازیم، خواهیم دید که تمامی نظراات مبتنی بر نگرانی شدید از این حکم است. گرچه نتانیاهو تلاش کرد نشان دهد که این حکم اهمیت چندانی برایش ندارد، اما نمیتوان منکر عواقب سیاسی و ژئوپولتیک آن شد.
وی افزود: به بیان دیگر، اگر بخواهم کمی خوشبینانه به مسأله نگاه کنم، حکم دادگاه لاهه هشداری به حامیان اسرائیل بود. این قضیه میتواند در آینده سبب شود که از حمایتهای آمریکا کاسته شود، بهعلاوه اینکه تا به اینجای کار نیز شاهد اختلافهای گسترده میان واشنگتن و تل آویو بودهایم. دیوان لاهه پذیرفته که پرونده نسلکشی اسرائیل حداقل قابل قبول است. بنابراین، اگر دولتهای ثالث به ارائه پول و سلاح به اسرائیل ادامه دهند، اکنون میدانند که ممکن است به نسلکشی کمک کنند؛ امری که همه امضاکنندگان کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت کشتار گروهی از انجام آن جلوگیری میکنند. دولتها مانند شهروندان به زندان نمیافتند، اما نوع فشاری که احکامی از این دست به همراه دارد و اقدامات کشورهایی مانند ایتالیا، همکاری با اسرائیل را دشوارتر میکند. به هر حال، بر اساس شرایط کنوانسیون نسلکشی ۱۹۴۸، همه دولتها تعهدی الزامآور دارند که نه تنها از مشارکت در نسلکشی خودداری کرده بلکه از آن نیز جلوگیری کنند. حکم دادگاه لاهه بر این فشارها بر این کشورها و سایر ملتها برای توقف فوری صادرات تسلیحات به اسرائیل خواهد افزود.
این فیلسوف و نظریهپرداز افزود: ریشه این مشکلات را نهایتا باید در شری بزرگتر به نام لیبرالیسم جست. در دموکراسیهای لیبرال، ما امروز شاهد ناتوانی این سیستمها در از میان بردن تفاوت بین فقیر و غنی، فروپاشی مراقبتهای بهداشتی عمومی، بیخانمانی، بیکاری، و نابودی دانشگاهها هستیم. همین شرارتها نیز امروزه در پرونده غزه وجود دارد و به آن دامن میزند. نسلکشی، صرفا به معنای نابودی یک قوم با بمب و موشک نیست، بلکه همچنین مساوی با محروم کردن آنها از نیازهای اولیه از جمله بهداشت و غذا است. بنابراین اقدامهای دولتهایی مانند کانادا و آمریکا در توقف کمکها به انروا نیز باید در چنین بستری تحلیل شود. باید گرایشهای آشکار در جهان برای دموکراسی جهان را درک کرد. در این راستا، باید کنوانسیون های مذاکره بین امپراتوریها و ملتها را رد کرد. به عبارت دیگر، برای آغازی جدید، یعنی یک دموکراسی برتر جهان، باید لحظهای جدید و مناسب را درک کرد.