«خشم آنلاین» پیامد خاموش فضای مجازی/ «کشتن با کلمات» شغل «اوباش مجازی»

به گزارش ایلنا، سردار سعید منتظرالمهدی، سخنگو و معاون فرهنگی اجتماعی پلیس در یادداشتی نوشت:

«به موازات افزایش استفاده از فضای مجازی و تکنولوژی ارتباط سریع میان کاربران، رشد فضای سلولی و زندگی آنلاین که از قرن بیستم آغاز شد، مناسبات انسانی نیز تغییر کرد و «تنهایی درون‌فردی»، همان نتیجه‌ای است که می‌تواند موجبات ایجاد شکاف اجتماعی در بین اقشار مختلف جامعه را فراهم کند؛ در جوامع بدوی و اولیه مهمترین دلیل جمع شدن افراد در کنار یکدیگر، همیاری، همکاری و ارجح بودن منفعت عمومی بر منفعت شخصی بوده، این در حالی است که هم‌اکنون نفع شخصی و فردی بر فایده گروهی رجحان یافته است، همین امر موجب شده تا با ایجاد رقابتی شدید در فضای مجازی، شاهد ظهور «خشم نهفته علیه یکدیگر در فضای آنلاین» باشیم؛ «خشم آنلاین» همان کلیدواژه‌ای است که ابتدا یکی از تبعات ناخواسته فضای مجازی بود،  اما امروز تبدیل به سرگرمی و حتی شغل متعفنی برای اوباش مجازی و یا همان «تِرول‌ها» شده است. 

«اوباش مجازی»، به افرادی گفته می‌شود که با رفتار مخرب در فضای آنلاین به دنبال جلب نظر کاربران، ایجاد تشنج و بیان مطالب تحریک‌کننده و توهین‌آمیز هستند؛ تِرول‌ها معمولا با ایجاد جو دوقطبی و فریب دادن کاربران موجب می‌شوند که افراد حاضر در این فضا به جان هم افتاده و همواره از یکدیگر خشمگین باشند؛ نمونه‌ای از فعالیت آنان، حضور مستمر در بخش کامنت‌های افراد مشهور و معروف دنیا است؛ ورزشکاری که در یک مسابقه، ورزشکار دیگری را از میدان به در کرده و یا سلبریتی که در هنگامه جنگ‌های حق و باطل موجود در دنیا، اظهار نظر داشته است و امثال این‌ها، از حملات تِرول‌ها در امان نیستند؛ تِرول‌ها، با حضور دائمی در فضای مجازی و ایجاد جو متلاطم و آشوب‌زده با پُست کردن مطالب تنش‌زا در موضوعات مختلف اجتماعی، بیش از پیش خشم سایر کاربران فضای مجازی را برمی‌انگیزند. 

از آنجا که فضای مجازی تمام ویژگی‌های جامعه واقعی و البته گسترش‌یافته امروزی و شهری را داراست که مهمترین مولفه آن، «گمنامی» است، تِرول‌ها نیز چونان «شرورهایی در سرزمین سیندرلا»، ظهور یافته‌اند و بیش از پیش به خشم نهفته مردم نسبت به یکدیگر و جاری شدن این خشم آنلاین در زندگی واقعی مردم، دامن می‌زنند. 

ایجاد خشونت مجازی، تبعات بروز خشونت در فضای واقعی را ندارد، نه می‌توان از فعالیت‌های آنان شکایت کرد و نه محکمه و دادگاهی وجود دارد تا عدالت را در این خصوص برقرار کند، نادیده گرفتن تبعات جرم و جنایت در فضای مجازی، موجب می‌شود تا تِرول‌ها با خیالی آسوده پشت سیستم‌ها بنشینند و با ایجاد بحث بیشتر و داغ کردن آتش خشم میان اقشار مختلف مردم، آنان را گرگِ جان هم کنند، سپس از پلتفرمی به پلتفرم دیگر رفته، آتش به پا کرده و گمنام به فعالیت‌های اوباش‌مآبانه خود ادامه می‌دهند.

«تِرول‌ها»، همانانی هستند که ابتدا خود را دغدغه‌مند در حوزه‌ای نشان داده و سپس با کامنت‌گذاری‌های متعدد «خشم مجازی» را افزایش می‌دهند، همان نامادری‌های بدجنس فضای مجازی هستند که پس از مطمئن شدن از درگیری میان کاربران، در سکوت ماهرانه‌ای بحث را ترک کرده و نفرت‌پراکنی‌های خود را در جایی دیگر از سر می‌گیرند.

البته با بررسی هرچند اجمالی به این نتیجه می‌رسیم که اپلیکیشن‌ها نیز به ازدیاد «خشم آنلاین» کمک می‌کنند، مادامی که الگوریتم‌های جذب دنبال‌کننده و عضو، در برنامه‌های متعدد مجازی بر بحث و کامنت‌گذاری استوار است و پُست‌هایی که از این طریق بیشترین تعامل را از مخاطبان می‌گیرند، بیشتر منتشر می‌شوند و به چشم کاربر می‌آیند، ما را به این نتیجه می‌رساند که «اپ‌ها» همکار غیررسمی «تِرول‌ها» هستند، پس نباید انتظار داشت که «وندال‌های مجازی» فعالیت‌های خود را متوقف کنند.

«وندال‌های مجازی» کاربرانی هستند که روند زندگیشان در طول روز همواره بر گوشی همراهشان معطوف است و مورد هجوم داده‌های فراوان قرار می‌گیرند، بدون اطلاع وارد بحث‌ها شده و بیشتر حرف می‌زنند و کمتر فکر می‌کنند و کاربران دوست‌داشتنی تِرول‌ها هستند؛ سرعت بیشتر و تامل کمتر، خشم‌آفرینی و در نهایت «کشتن با کلمات»، اولین و آخرین خواسته اوباش مجازی است، قاتلانی گمنام که محل کارشان، بخش‌های نظرسنجی و کامنت‌گذاری سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی است و نفرت‌پراکنی، شغل آنان محسوب می‌شود. 

ممکن است در ابتدا، عوارض این خشم آنلاین و انباشته، خاموش به نظر برسد، اما با جست‌وجویی کوتاه در صحنه‌های خودکشی که از طریق فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده است و مرگ‌های خودخواسته از سوی افراد مشهور حتی در داخل کشور که ابتدا در فضای مجازی با «کلمات کشته شدند» و سپس در فضای واقعی به زندگی خود پایان دادند و اخبار آن منتشر شد، می‌رسیم؛ قوانین قضایی هر کشوری برای جرایم آنلاین، ضوابط و مجازات‌هایی تعریف کرده، اما لازم است تا قوانینی نیز برای مجرم شناخته شدن ترول‌ها وضع شود.»