یادداشت سخنگوی پلیس؛
وصف مجاهدت‌های سردار سلیمانی در واژه‌ها نمی‌گنجد
معاون فرهنگی اجتماعی فراجا در یادداشتی سردار سلیمانی را تمثیلی عینی از «أَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم» دانست.
به گزارش ایلنا، سردار سعید منتظرالمهدی، معاون فرهنگی اجتماعی و سخنگوی فراجا ضمن گرامیداشت یاد و خاطره سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی در سالروز شهادت ایشان با انتشار یادداشتی خاطرنشان کرد: «ساعت، «یک و بیست دقیقه بامداد روز جمعه، ۱۳ دی ماه ۱۳۹۸»، ساعت صفرِ عاشقی هشتاد میلیون ایرانی و چندین و چند میلیون مبارز علیه بیدادگران است. خبیثان روزگار، با نقشه‌ای شوم، سردار سلیمانی آن بزرگ‌مرد ایرانی را که خواب بر چشم دشمنان حرام کرده بود، به شهادت رساندند.
تاریخ، صحنه‌های ظلم و جور کم ندارد، از ابتدای خلقت همواره حق و باطل، زشت و زیبا و راست و دروغ در مقابل همدیگر بودند، اما تاریخ چند ده‌ساله این سرزمین را می‌توان در کفه‌ای جداگانه از ترازوی عدالت خواهی و حق طلبی گذاشت؛ ایرانی که همواره با دشمنان روبه رو و خنجر به دستانِ از پشت کمین کرده، در حال جنگ است، این بار ملجأ کشورهای دردکشیده‌ای شده است که می‌خواهند مقاومت را تجربه کرده و طعم شیرین استقلال و آزادی واقعی را بچشند.
این کشورها در این مسیر راهبری می‌خواهند که تمام‌قد این مقاومت مقدس را درک کرده باشد، چه کسی بهتر از «حاج قاسم سلیمانی» که هم سختی‌های راه انقلاب را دیده، هم کوله باری از خِبرگی در دوران جنگ را به همراه دارد و هم پیش از «شهید شدن، شهید بودن» را به کمال زیسته است.
وی به یاری «ابن‌سبیل‌ها»، شتافت تا با توانایی خویش و همراهی همرزمانش راه دراز مقاومت را به سرعت بپیماید، دست اغیار را از منطقه کوتاه کند و به مستکبران بفهماند که به واقع مستضعفان جهان، وارثان به حق زمینند و این که «کافران می‌خواهند نور خدا را با دهانشان (به نَفَس تیره و گفتار جاهلانه) خاموش کنند» هرگز شدنی نیست، چراکه «خدا نگذارد، هر چند کافران ناراضی و مخالف باشند».
در پی شهادت دویدن و البته موثر بودن در هر منصب و جایگاهی و گرفتار نشدن در مثلث زر و زور و تزویر، آنچنان حاج قاسم را در پیش چشم همگان متفاوت کرده است که یکی از صحنه‌های به یادگار مانده در سرگذشت این مرز و بوم، اشک رهبر انقلاب و پیچیدن صدای «اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا» ایشان، در گوش تاریخ پر فراز و نشیب ایران اسلامی است؛ سرداری که به دنبال دیده شدن نبود اما نام و یادش به خواست حضرت حق، در قلب و ضمیر مردم حک و سمبلی از اقتدار و رأفتِ توأمان و تمثیلی عینی از «أَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم» شد.
شهادت حاج قاسم، آن «رفیق خوشبخت» همه ما، نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران است، مرز مشخص‌کننده «گام دوم انقلاب» که مقام معظم رهبری آن را تبیین نمودند؛ وصف مجاهدت‌های وی نه در واژه‌ها می‌گنجد و نه ذهن محدودشده ما و مغروق در دنیا، می‌تواند بفهمد که حاج قاسم سلیمانی در تهجدهایش چه چیز خواست و چه گفت که این‌طور عزیز ملتی شد، شهید زیست و شهید رفت.»
