موج کودکان کار در خیابان‌های کرمانشاه

به گزارش خبرنگار ایلنا در کرمانشاه، چندی پیش کارشناس مسئول دفتر آسیب دیدگان اجتماعی استان کرمانشاه در مصاحبه با یکی از خبرگزاری‌های استان اظهار کرد که شمار کودکان کار در کرمانشاه بیش از دیگر استان‌های غرب کشور است.

ارائه آمار چند صد نفره کودکان کار در کرمانشاه توسط مسئولان مربوطه پرده از حکایت تلخی برداشته است که متاسفانه این حکایت روز به روز بر تلخ بودن آن افزوده می شود و دامنه آن گسترده تر می گردد و موج فزاینده کودکان کار در این کلان شهر که عمدتا سنین بین 6 تا 18 سال را در برمی گیرد، تمامی خیابان‌ها و چهار راه‌های این شهر را در نوردیده است.

از نان خشکی‌ها و دوره گردان گرفته تا دست فروشان و شیشه پاک کن‌های سر چهار راه‌ها که این مورد آخر طی چند هفته گذشته نمود بیشتری یافته به طوری‌که بر سر هر چهار راهی تعداد زیادی کودکان خردسال مشاهده می شوند که لنگ به دست و با یک شیشه شور به محض قرمز شدن چراغ راهنمایی از در و دیوار خودروها بالارفته و به شیشه پاک کردن مشغول شده و در بیشتر موارد بدون اجازه از رانندگان خودرو ها بلافاصله لنگ‌های کثیف خود را به شیشه های خودروها می مالند.

متاسفانه پدیده کودکان کار، سالیان درازی است در کشور و شهرهای بزرگ نمود یافته و در کرمانشاه از رنگ و بوی بیشتری برخوردار است. البته نکته حائز اهمیت در این خصوص آن است که گردانندگان و رهبران این کودکان کار با تشکیل  یک سازمان غیررسمی و در عین حال سیستماتیک و منظم تمامی خیابان‌ها و چهار راهها و کوچه‌های شهر کرمانشاه را به تسخیر خود در آورده تا خود را چند قدم جلوتر از مسئولان و مدیران دستگاه‌های مربوطه نشان دهند.

تعدادی از این کودکان شیشه پاک‌کن می گویند روزانه بین بیست تا سی هزار تومان در آمد داشته که بسته به میزان این درآمد، درصدی از آن به کودکان تعلق گرفته مابقی آن در اختیار صاحبان کار قرار می گیرد.

متکدیان و نان خشکی ها و دوره گردان کودک نیز از همین سیستم تبعیت می کنند.

سیستمی که از اول صبح کودکان کار را در خیابان‌ها رها کرده و آخر شب بر همان سیستم جمع آوری کرده و رفتار و درآمد آنان را محسوس و نا محسوس کنترل می کنند .حتی امنیت این کودکان نیز توسط این سیستم پیچیده تحت مراقبت قرار دارد.

اما با این وجود کودکان شیشه پاک‌کن و دست فروش که بیشتر آنان دانش آموزان دوره ابتدایی هستند در معرض بسیاری از آسیب‌های اجتماعی از قبیل اعتیاد، سرقت، تجاوز و انواع بیماری‌های عفونی از جمله ایدز و هپاتیت و ....قرار دادند و همانند بمب‌های متحرک و سیار سلامت جامعه را نشانه رفته اند؛ جامعه ای که همه ما و فرزندان و خانواده‌های ما و حتی این کودکان حق دارند در آن زندگی سالم و بی دغدغه ای را سپری کنند.

از سوی دیگر اگر به عملکرد مسئولان ذیربط نگاهی داشته باشیم، بی‌شک در این زمینه به آنها نمره‌ قبولی نخواهیم داد زیرا مسئولان در این حوزه تنها به برگزاری سمینار و نشست‌های بدون خروجی بسنده کرده‌اند و تنها کسانی که در این بین به دست فراموشی سپرده شده اند همان کودکان خیابانی و بی سرپرست هستند.

گزارش از : سید وحید حسینی