در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
به روند اخذ تصمیمات کارگری در مجلس معترضیم/ برخی نمایندگان اشرافی به مسائل کارگران ندارند
یک فعال کارگری گفت: بسیاری از نمایندگان به مسائلِ کارگری و صلاحِ کارگران، اشراف ندارند؛ آن‌ها تحتِ تاثیرِ برخی از افراد و برخی ادعاها که سمت و سوی کارفرمایی و سرمایه‌داری دارد، تصمیم می‌گیرند و وقتی از آن‌ها سوال می‌پرسیم که چرا چنین تصمیمی گرفته‌اید می‌گویند متوجه نبودیم!
به گزارش خبرنگار ایلنا، کلیاتِ برنامه‌ی توسعه هفتم اوایل هفته در مجلس به تصویب رسید. نمایندگان مجلس برخی از مواد ضد کارگریِ برنامه توسعه هفتم که پیش از این حذف شده بود را مجددا به برنامه بازگردانده‌اند. این در حالیست که طرح‌هایی چون «ساماندهی کارکنان دولت» و «اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی» بعد از سال‌ها دست به دست شدن در مجلس هنوز به نتیجه نرسیده است. فعالان کارگری به روندِ تصمیم‌گیری نمایندگان مجلس اعتراض دارند؛ آن‌ها معتقدند رویه‌ای که مجلس در پیش گرفته، خلافِ منافع کارگران است و این را به راحتی می‌توان از تصمیماتِ مجلس در تصویب برخی طرح و کنار گذاشتنِ برخی دیگر از طرح‌ها فهمید.
غلامرضا خوالگر (عضو سابق کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان گیلان) در گفتگو با ایلنا، در انتقاد از اقداماتِ نمایندگان مجلس گفت: بیش از نیمی از جمعیت کشور را کارگران تشکیل می‌دهند، پس بدونِ توجه به کارگران و نظر آن‌ها، هر تصمیمی که از سوی مجلس در رابطه با کارگران گرفته می‌شود، فاقدِ وجاهتِ نمایندگی است.
وی ادامه داد: بسیاری از نمایندگان به مسائلِ کارگری اشراف ندارند؛ آن‌ها تحتِ تاثیرِ برخی از افراد و برخی ادعاها که سمت و سوی کارفرمایی و سرمایه‌داری دارد، تصمیم می‌گیرند و وقتی از آن‌ها سوال می‌پرسیم که چرا چنین تصمیمی گرفته‌اید می‌گویند متوجه نبودیم! متاسفانه باید بگویم که ما به عنوان نمایندگان کارگری بارها با چنین مسئله‌ای مواجه شده‌ایم.
خوالگر گفت: در مورد برنامه هفتم توسعه هم همین اتفاق افتاده است؛ نمایندگان تحت تاثیرِ سلطه‌ی نگاه‌های کارفرمایی و البته ضد کارگری، موادی مثل استاد شاگردی را وارد برنامه‌ی هفتم توسعه کردند با این توجیه که احتمالا چنین کاری به کارفرما برای افزایش تولید کمک می‌کند و مسئله‌ی اشتغال را رفع خواهد کرد. در حالیکه این تصمیمات، آن هم در شرایطی که حداقل حقوق کارگران کفاف نیازهای روزمره را نمی‌دهد، به ضرر تولید و اشتغال است.
وی افزود: کارفرمایی که به ورودِ چنین کارگرانی عادت می‌کند، چگونه می‌تواند زیر بارِ رعایتِ حقوق کارگران برود؟ چه بسا او به جذبِ نیروی به اصلاح تازه کار در قالبِ طرح استاد شاگردی عادت کند و نیروهای خود را تماما اینگونه جذب کند! در بازار کارِ آشفته‌ی کار، چه کسی قرار است بر این مسائل نظارت داشته باشد؟ آیا نمایندگان مجلس به این مسائل اندیشیده‌اند؟ همین امروز هم تعداد بسیاری نیروی زیر زمینی داریم که از تیررسِ بازرسان کار دور مانده‌اند و کارفرمایان به راحتی حقوق آن‌ها را زیر پا می‌گذارند. چگونه در چنین شرایطی نمایندگان مجلس به دنبالِ بدتر کردنِ اوضاع و قانونی کردنِ استثمار هستند؟ آیا نمایندگان به از بین رفتنِ انگیزه‌ی نیروی کار فکر می‌کنند؟
خوالگر گفت: متأسفانه روندِ تصمیم‌گیری در مجلس اینگونه است که برخی نمایندگان شاخص، به دنبالِ جمع کردنِ امضا برای برخی طرح‌ها می‌روند و بسیاری دیگر از نمایندگان نیز بدونِ اشراف بر موضوعات زیر آن را امضا می‌کنند! در موردِ مسائل کارگری، انتظار داریم نمایندگان هر استان با فعالانِ کارگری آن استان مشورت کنند. من به عنوان فعال کارگری به تصمیماتِ نمایندگان نقد دارم چراکه این تصمیمات بدونِ اشراف بر مسائل کارگری گرفته می‌شود.
رئیس سابق کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان گیلان ادامه داد: به طور مثال در استان گیلان، ما نمی‌توانیم نمایندگان خود را ببینیم. من حداقل از جانب خود که سال‌ها در کانون هماهنگی شورهای اسلامی کار استان بوده‌ام، می‌گویم که بیش از ده سال است که ما نتوانسته‌ایم با مجمع نمایندگان استان خود جلسه‌ای داشته باشیم. نه فقط شوراهای اسلامی کار بلکه سایر تشکل‌ها هم نتوانسته‌اند چنین جلسه‌ای داشته باشند.
این فعال کارگری در ادامه به دو طرح «ساماندهی کارکنان دولت» و «اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی» اشاره کرد و گفت: این دو طرح سال‌ها در مجلس دست به دست می‌شوند، اما هنوز تصمیمی برای آن‌ها گرفته نشده است. البته هر تصمیمی که بخواهد در موردِ این دو طرح گرفته شود، باید با نظرِ نمانیدگان کارگری گرفته شود اما متاسفانه آنچه می‌بینیم خلاف این است.
وی تاکید کرد: حذفِ پیمانکاران یکی از مطالباتِ جدی کارگران در طول این سال‌ها بوده اما باید دید اصلا چنین طرحی به نتیجه می‌رسد و اگر به نتیجه رسید، منافعِ کارگران در آن در نظر گرفته شده است و یا صرفِ تصویبِ طرحی صرفا برای تبلیغ و در بوق و کرنا کردن مد نظر بوده است.
خوالگر همچنین به بیمه کارگران ساختمانی اشاره کرد و گفت: حدود سه سال است که کارگران ساختمانی در انتظارِ تصویبِ چنین طرحی هستند تا به ابتدایی‌ترین حق خود برسند اما متاسفانه این طرح نیز هنوز به نتیجه نرسیده است. کار ساختمانی یکی از پرخطرترین مشاغل است و نیمی از حوادث در این شغل اتفاق می‌افتد اما این کارگران بیمه‌ای ندارند. نمایندگان مجلس باید هر چه سریع‌تر این طرح را به تصویب برسانند و همانطور که قبلا گفتم باید در تصویبِ آن نظرِ نمایندگان کارگری را مدنظر قرار دهند. چراکه ممکن است در نهایت طرحی به تصویب برسد که جز خاصیتِ تبلیغی برای نمایندگان، نفعی برای کارگران ساختمانی نداشته باشد و آن‌ها باز هم از ابتدایی‌ترین حقوقشان محروم بمانند.
