«ضریب جینی قدرت خرید» کاهش نیافته است

استاد اقتصاد دانشگاه گفت: مراکز آماری ما صرفا توزیع هزینه را محاسبه می‌کنند و صحیح هم می‌گویند که توزیع هزینه‌ها بهتر شده، زیرا قیمت برخی اقلام اساسی افزایش یافته است. همچنین روش مصرفی مردم به نحوی بوده که نتوانسته‌اند به سرعت، نوع مصرف خود را تغییر دهند. بنابراین درعین مصرف همان اقلام، مردم بیشتر هزینه می‌کنند، به همین دلیل «توزیع هزینه» بهتر می‌شود.

علی مزیکی، استاد اقتصاد دانشگاه در خصوص کاهش ضریب جینی، در گفت وگو با ایلنا عنوان کرد: در بحثمحاسبات ضریب جینی معمولاً از میزان هزینه خانوار استفاده می‌شود؛ امامسئله مهم این نیست که مردم تا چه میزان هزینه کرده‌اند، بلکه باید بررسی کرد که خانوارها به واسطه هزینه‌ای که انجام می‌دهند، چه چیزی را به دست می‌آورند. در این مسئله تفاوتی بین استان‌های کشور و اقشار مختلف مردم وجود دارد.

مزیکی تصریح کرد: به طور مثال فردی که در تهران زندگی می‌کند، با هزینه‌ای که در بخش مسکن انجام می‌دهد، قاعدتا نمی‌تواند همان مسکنی را که یک فرد در سیستان و بلوچستان با آن هزینه تهیه می‌کند، به دست ‌آورد. این مطلب در خصوص مواد غذایی هم صدق می‌کند.

عضو هیئت علمی موسسه آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی گفت: یکی از مزیت‌های شهر تهران این است که اگر بخواهید خریدی انجام دهید، دسترسی شما به محصولات زیاد است، اما اگر در یک روستا زندگی کنید، به میزان کافی به محصولات مورد نیاز خود دسترسی ندارید، علاوه بر آن باید مسیری را نیز برای تهیه آن طی کنید یا اینکه آن اجناس برای در دسترس بودن باید مسافت زیادی را به سمت محل سکونت شما طی کنند.

وی در ادامه افزود: به همین دلیل اگر قیمت سوخت افزایش پیدا کند به معنی افزایش قیمت اجناس برای افراد روستایی نیز خواهد بود.

استاد اقتصاد دانشگاه تصریح کرد: ما باید تفاوت قیمت‌هایی را که در این سال‌ها به واسطه این مسئله ایجاد شده، در نظر بگیریم. طبق محاسبات بنده، به نظر می‌رسد که تفاوت قیمت‌هایی بین استان‌های مختلف ایجاد شده است. از طرفی با لحاظ کردن برخی از اریب قیمت‌هایی که بر اساس ریزداده های مرکز آمار ایران برآورد می‌شود و به نظر می رسد که در تفاوت قیمت‌های استانی بانک مرکزی گنجانده نشده، مشاهده می‌شود که کاهش «ضریب جینی قدرت خرید» رخ نداده است.

مزیکی خاطرنشان کرد: بنده وقتی می‌گویم که برخی دیگر از قیمت‌ها را لحاظ می‌کنیم، اینگونه است که به نحوی، قیمت‌های حقیقی شده را لحاظ کرده‌ایم که با این روش مشخص شده که «توزیع قدرت خرید» مردم افزایش نیافته، هرچند که ممکن است توزیع هزینه‌ها بهتر شده باشد.

این اقتصاددان در پایان گفت: مراکز آماری ما صرفا توزیع هزینه را محاسبه می‌کنند و صحیح هم می‌گویند که توزیع هزینه‌ها بهتر شده، زیرا قیمت برخی اقلام اساسی افزایش یافته است. همچنین روش مصرفی مردم به نحوی بوده که نتوانسته‌اند به سرعت، نوع مصرف خود را تغییر دهند. بنابراین درعین مصرف همان اقلام، مردم بیشتر هزینه می‌کنند، به همین دلیل «توزیع هزینه» بهتر می‌شود.