اندر حکایت گزارش‌های آقای علیفر

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، بازی نفت و استقلال در هفته بیستم لیگ برتر، مطابق انتظار دارای حواشی متعددی بود. از دستکش‌های قرمز رنگ بیراوند و توهین هواداران استقلال به گلر نفتی‌ها گرفته تا اعتراض مهدی رحمتی به آرش برهانی و البته اعتراض شدید پرویز مظلومی به داور در کنفرانس خبری بعد از بازی. اما نکته مهم دیگر این بازی که شاید کمتر مورد توجه قرار گرفت، نحوه گزارش گزارشگر بازی در طول مسابقه بود.

به طور معمول و طبق اصول گزارش یک مسابقه فوتبال، گزارشگر موظف است تا بازی را به بهترین نحو ممکن و بدون جا ماندن از صحنه‌های مختلف برای مخاطبان تلویزیونی گزارش کند و پرداختن به مسائلی مانند کارشناسی مسائل داوری به هیچ وجه جزو وظایف یک گزارشگر نیست. اما علیرغم این متاسفانه در بازی روز گذشته آقای علیفر با زیر پا گذاشتن اصول حرفه‌ای گزارش یک بازی فوتبال، در دقایق زیادی از بازی با پرداختن به صحنه‌های مشکوک داوری، آن هم برای دقایق زیاد، به جای گزارش کردن بازی به کارشناسی مسائل داوری پرداخت تا کیفیت گزارش این بازی را به شدت تنزل دهد. وی حتی اصرار زیادی داشت تا با استفاده از جملاتی مانند "من پیش از این هم گفته بودم"، خود را یک کارشناس خبره داوری نشان بدهد و این اظهارنظرها البته در مورد مسایل فنی نیز تکرار شد.

نکته دیگر گزارش بازی دیروز اما فریادهای علیفر بود. فریادهایی که بعضی اوقات تا جایی پیش می‌رفت که موجب می‌شد صدای او گوشخراش شود. گزارشگر بازی در تمام صحنه‌هایی که توپ وارد محوطه جریمه یکی از دو تیم می‌شد، اصرار زیادی داشت تا با بلند کردن بیش از حد صدای خود، هیجانی کاذب به موقعیت بازی بدهد. حال آنکه قرار نیست هر توپی که وارد هجده قدم تیم‌ها می‌شود تبدیل به یک گل شود.

نکته دیگر اینکه در صحنه گل مردود استقلال که به وضوح و بدون نیاز به پخش صحنه آهسته هم آفساید بودن آن قابل تشخیص بود، گزارشگر بازی بدون توجه به عکس‌العمل بازیکنان استقلال و خوشحالی نکردن آن‌ها به دلیل مردود بودن گل، تا مدتی در حال فریاد زدن بود و اصلا توجهی به این موضوع نداشت که چرا بازیکنان استقلال در حال اعتراض به داور هستند.

ضمن عرض خسته نباشید به این گزارشگر با سابقه باید تاکید کرد که قطعا بهتر است ایشان با در نظر گرفتن احترام مخاطبان تمرکز بیشتری را صرف گزارش بازی کند.