گالری آن میزبان فرم‌های انتزاعی شهرستانی

ایلنا: نمایشگاه آثار شایا شهرستانی در قالب احجام با فرم‌های انتزاعی، با عنوان «پَسا - نُستالژیک» از شانزدهم تا بیست و ششم اسفند سال جاری در گالری آن برقرار است.

به گزارش ایلنا؛ به گفتۀ خود هنرمند تمرکز و توجه او در این کارها توجه بر سه عامل طبیعت، فرمهای ارگانیک و زمان بوده است، ولی قضاوتی که در نگاه اولِ مخاطبان برمی‌انگیزد، بیشتر مجموعه‌ای از احجام استوار و در عین فروتنی قدرتمند است، که پیش از دریافت معنای هر یک می‌باید در مقابلش مدتی به تماشا ایستاد تا به تدریج تعامل و گفتگویی درونی‌تر را با تماشاگر برقرار کند.

شاید در این مجال، کمک گرفتن از خود هنرمند در درک بهتر آثار یاریگر باشد؛ شهرستانی نگرش خود، نوع فعالیت و دغدغۀ هنری‌اش را اینگونه وصف می‌کند: همیشه شاهد روایت‌های مختلفی از روند تولد، زندگی و مرگ بوده‌ و هستم، درحالی‌که در این میان، آنچه که مفهوم «زندگی» را برای من روشن کرده و می‌کند، درک کنش و واکنش میان پدیده‌ها است؛ پدیده‌هایی که زندگی متشکل و متائر از آنها است. از دید من، چه اینکه روایتی را درباره یک زندگی بخوانیم یا بشنویم و چه مستقیماً شاهد روند تمام و کمال یک زندگی باشیم، به آن می‌ماند که هر بار با داستانی واحد و تکراری روبرو باشیم که به اشکال مختلفی نمایش داده می‌شود. ولی این تکرار ماهرانه است؛ آنقدر ماهرانه، که می‌توان بارها و بارها شاهد آن بود، بدون اینکه بوضوح مفهوم تکرر را القاء کند. و آنچه برایم روشن است، این است که این داستان هر بار که تکرار می‌شود، لایه‌ای تازه از حقیقتی واحد را بر من عریان می‌کند و من بواسطه‌ی این لایه‌ها درک عمیق‌تری از کل این مفهوم، مفهوم زندگی، پیدا می‌کنم. کارهای من متاثر از همین دریافت است. در واقع برای من حکم نوعی مکاشفه را دارد. چیزی شبیه به نگاه کردن به سطوحی که بر اثر گذر زمان دستخوش تغییر شده‌اند. چنین تصاویری برای من بازتاب لایه‌هایی از شروع تا پایان و برش‌های طولی از کل قصه حیات هستند.

در پسا - نستالژیک نیز نقش این لایه‌بندی ذهنی از زندگی پیداست. احجام با وجود خصلت صلب و مقتدر خود، حاوی مفهوم شکل‌گیری تدریجی و تکراری و وابسته به زمان هستند، که در برخی از آنها این وجه، به واسطۀ لایه‌های تکرار شوندۀ افقی و یا مورب که به مرور دستخوش تغییر می‌شوند و در برخی دیگر به صورت برهم‌نهاده‌گی منقطع گدازه‌ نما‌‌هایی عینیت می‌یابد، که در عین حال هر کدام دارای هویت و شخصیت مستقل هستند و روایت منحصربه‌فرد خود را بازگو می‌کنند. روایتی که گویی یگانگی‌اش را از خود زندگی به مثابۀ «تجربه» دریافت کرده است.

در کل، به جرأت می‌توان گفت توصیف کلامی چنین مجموعه‌ای، مانند توصیف کلامی هر مجموعۀ بصریِ خود - روایتگرِ دیگر، ناکامل و نارس می‌نماید و در نهایت ارتباط و تعامل تک - به - تک مخاطب و اثر را برای برقراری درکی کامل و دیالوگی درونی طلب می‌کند.

گالری آن تا دوشنبه همین هفته، همچنان میزبان این آثار خواهد بود. اگر از علاقه‌مندان و مشتاقان مواجهه با یک مجموعه‌ای بدیع از آثار بصری باشید، دیدار از این نمایشگاه در زمان باقی‌مانده، قویاً قابل توصیه است.