دلالان نفت و اسلحه؛ دنیا را ناامن کرده‌اند/ پرچم‌های دنیا را در وایتکس بیندازید

اکبر اکسیر( شاعر و طنزپرداز) با اشاره به خشونت‌های جامعه‌ی امروز به خبرنگار ایلنا گفت: رسانه‌های برتر و رسانه‌هایی که قدرت را در دست دارند، تنها بر این تلاش می‌کنند که خشونت‌ها را به انسان امروز مخابره کنند، در حالی که شادمانی‌های زیادی در سراسر جهان هست که اگر رسانه‌ها کمی هم به این اخبار بپردازند، ما می‌توانیم یک آرمان‌شهر را ببینیم.

این طنزپرداز ادامه داد: چرا وقتی یک اتفاق تروریستی می‌افتد، رسانه‌های جهانی آن را در بوق و کرنا می‌کنند و حتی از آنچه هست هم بزرگتر نشانش می‌دهند، اما وقتی که جشن و شادی‌ای در کار است، هیچ رسانه‌ی ملی و محلی درباره‌ی آن صحبت نمی‌کند. صداوسیما بیشتر آشوب‌های منطقه را پوشش می‌دهد. مخاطب از دیدن این همه اخبار که درباره‌ی جنگ و خونریزی و آتش است، افسردگی می‌گیرد. صداوسیما می‌تواند خبرهای شاد و صلح‌آمیز هم منتشر کند.

او افزود: مثلاً وقتی من توریست‌ها را می‌بینم که با چه اشتیاقی در اصفهان قدم می‌زنند، فکر می‌کنم کاش بخش کوچکی از اخبار تلوزیون ما که اکثر آن را اخبار آتش و خون گرفته است؛ به خبرهای صلح‌آمیز و شاد اختصاص می‌یافت.

اکسیر با اشاره به رسالت ادبیات بیان کرد: ادبیات به خصوص برای ساختن جهانی خالی از خشونت و مرهم گذاشتن بر زخم جامعه‌ی امروز، فعالیت می‌کند. خیلی از مسایل در نمای ظاهر هستند و می‌توانند به پیشرفت‌های مادی ما سر و سامان دهند اما غیر از ادبیات و هنر چیزی نیست که برای رفاه و شادمانی جهان تلاش کند. مراجعه به آثار شاعرانی مانند مولانا و سعدی و حافظ و بزرگانِ دینی و علمی ما، پیام‌های عالی انسانی را منتقل می‌کنند. آرمان شاعران و نویسندگان ما، صلح جهانی است.

این شاعر با بیان اینکه خبر تِرورِ دوست و دشمن، انسان را ناراحت می‌کند، گفت: انسان هیچ وقت از جنگ و خونریزی خوشش نیامده است. دیه‌ی هابیل هنوز بر گردن شاعران و نویسندگان جهان هست. ترور و جنگ و خونریزی برای هیچ کس خوشایند نیست.

وی افزود: من از طرف شاعرانِ طنزپرداز که برای نشان دادن زشتی‌ها و همچنین برای شادیِ جوامع می‌کوشند و فکرِ آنها عاری از هر نوع جنگ و خشونت است، می‌گویم که ای کاش تمام پرچم‌های دنیا را در وایتکس بیندازند تا همه یکرنگ شوند. اگر صلح و نیکی، ارزش جهانی داشته باشد، هیچ‌کس دست در جهان دست به خشونت و کشتار نمی‌زند. دلالان نفت و اسلحه، زیر سایه‌ی سیاست دنیا را ناامن کرده‌اند. امیدوارم روزی برسد که آرمان شهری، هرچند دور از ذهن، در ذهن یکایک مردم جهان متصور شود و خودِ این افراد سربازان صلح جهانی باشند.

اکسیر ادامه داد: اگر این آرمان‌شهر در ذهن مردم تشکیل شود، دیگر جهان نیاز به هیچ سازمان ملل متحدی ندارد. هیچ قطع‌نامه‌ای بیش از نزدیکیِ دل مردم به هم نمی‌تواند در رفع مشکلات جهانی و به وجود آوردن صلح جهانی مؤثر باشد.

این طنزپرداز با اشاره به اینکه افراد بسیاری از سیاست استفاده‌ی درستی نمی‌کنند، بیان کرد: دلالان نفت و اسلحه از سیاست که یک علم است، برای ما نقاب وحشتناکی ساخته‌اند. آن‌ها باید به گفته‌های شاعرانی چون سعدی توجه کنند و همه‌ی آدمیان و جهان را مانند یک پیکر که به هم متصل است بدانند. سعدی می‌گوید: بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند/ چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضورها را نماند قرار.

وی افزود: تمام هنرمندان و من که عضو کوچکی از این جمع بزرگ هستم، آدمکشی را محکوم می‌کنیم و امیدوارم خنده‌های رفته از وطن بازگردد و آوارگان سوری و افغانی به کشورهای خود برگردند و دیگر شاهد آوارگیِ هیچ کودکی در جهان نباشیم. امیدوارم دیگر شاهد ترور شخصیت، سلب حیثیت و خشونت‌ نباشیم و دنیایی مانند شعر حافظ بسازیم که در امنیت و رفاه باشد. امید را دعا می‌کنیم و امیدوارم که این بیت از حافظ تحقق پیدا کند: نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد/ عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد.