بتهوون استعدادی در حد مردم عادی داشته است!

به گزارش خبرنگار ایلنا، محققان طی جدیدترین تحقیقات خود روی ساختار  لودویگ ون بتهوون آهنگساز اتریشی تبار به نتایج جدیدی دست یافته اند. 

موسسه «ماکس پلانک آلمان» واقع در شهر فرانفکورت این تحقیقات را به عهده دارد و طی یکی دو، سه روز گذشته آخرین پژوهش‌های خود را در سایت رسمی خود منتشر کرده است. 

سایت «ماکس پلانک آلمان» با انتشار مطلبی دراینباره توضیح داده است. 

باید گفت «همگام‌سازی ضرباهنگ» موضوعی است که دانشمندان در آخرین پژوهشهای خود روی آن تمرکز داشته اند. دانشمندان طی این روند با استفاده از روش‌های جدید توالی‌یابی «دی ان ای» بر روی یک ویژگی خاص در افراد پرداخته اند. 

«همگام‌سازی ضرباهنگ» افراد را قادر می‌سازد تا هنگام شنیدن قطعه‌ای موسیقایی سرضرب آهنگ‌ها را تشخیص دهند. در واقع این مولفه قبلا مورد تحقیق قرار گرفته و نتایجی داشته است. نتیجه اینکه این توانایی را می‌توان از طریق ارزیابی کف زدن افراد حین شنیدن آهنگ مورد ارزیابی قرار داد. این کف زدن در واقع با شناخت سر ضربهای اثر انجام می‌شود. 

توضیحات سایت «ماکس پلانک» درباره آخرین تحقیقات روی موی بتهوون

متن این خبر در سایت ماکس پلانک آلمان با این سوال آغاز شده که دستاوردهای استثنایی بشر تا چه اندازه تحت تأثیر عوامل ژنتیکی است؟ 

در ادامه مطلب آمده است: به نظر می‌رسد، پاسخ به این سوال که قدمت آن به ژنتیک انسانی برمی‌گردد و امروزه پرداختن به چنین موردی به دلیل وجود امکانات راحت‌تر از گذشته است. در دنیای امروز روش‌های مولکولی مدرن امکان تجزیه و تحلیل «دی ان ای» را فراهم کرده است؛ اما در عصر حاضر نتایجی از این دست چقدر قابل اعتماد هستند؟ 

با در نظر گرفتن این موضوع، یک تیم بین المللی از محققان (از جمله مؤسسه ماکس پلانک) که در زمینه امور پزشکی و علمی برای رسیدن به نتایج درست و زیباشناسانه فعالیت دارد بخش مهمی از تحقیقات روی ژنتیک بتهوون را به عهده دارد. از طرفی در نایگمن هلند نیز روی ژنتیک این موزیسین مطرح اتریشی کار و تحقیق شده است. 

در مجموع تیم تحقیقاتی مذکور روی تحقیقاتی که سال ۲۰۲۳ انجام شده بود نیز کار کرده و به تجزیه و تحلیل موارد به دست آمده پرداخته است. در خلال این روند بوده که تحقیقات روی تارهای موی بتهوون انجام شده است. حال نیز نتایج حاصل شده از این تحقیقات چندساله در مجله «Current Biology» منتشر شده است. 

جالب توجه است که بتهوون که او را یکی از مشهورترین موسیقیدانان تاریخ می‌دانند، در مقایسه با نمونه‌های تحقیقاتی جمعیتی «مؤسسه کارولینسکا واقع در سوئد» و دانشگاه «واندربیلت واقع در ایالات متحده)، در زمینه موسیقی از امتیاز چند ژنی غیر قابل توجهی برخوردار بوده است. با این حال و با وجود امتیازها و نمرات منفی چندژنی بودن او می‌توان به این واقعیت دست یافت که احتمالا یک شاخص ژنتیکی مستقیما روی خلاقیت و مهارت موسیقی بتهوون تاثیر داشته است. این نظریه شاید تعجب برانگیز باشد اما غیر منتظره نیست. 

لودویگ بتهوون استعداد موسیقایی معمولی داشته

اما نتایج جدید بر اساس کارهای انجام شده جدید و مطالعه تحقیقات قبلی دیگر موسسات گویای این موضوع است که بر خلاف تصور بتهوون در مقایسه با افراد عادی مشخصه‌های ژنتیکی خاصی در رابطه با موسیقی نداشته است! و حتی باید گفت او نسبت به مردم عادی از استعداد کمتری برخوردار بوده است! 

به گفته دانشمندان همه اینها به این معنا نیست که «دی ان ای» به موسیقی و خلاقیت‌هایی افراد در زمینه این هنر کمک می‌کند. بر اساس مطالعات قبلی می‌توان گفت میانگین وراثت‌پذیری در این رابطه ۴۲ درصد است. در واقع بررسی ماهیت مشارکت‌های ژنتیکی افراد در نمونه‌های بزرگتر می‌تواند نتایج مثبتی در بر داشته باشد. 

نتایج تحقیقات ژنتیکی نسبی است نه قطعی

اینکه چگونه و چرا رفتارهای موسیقایی ما می‌تواند متفاوت باشد سوالی است که مطرح می‌شود. همچنین درک روابط موسیقایی و سایر ویژگی‌هایی چون سلامت روان مسائل دیگری هستند که با تحقیقات روی دی ان‌ای می‌توانند نتایج مثبتی دربرداشته باشند. اما در کل تحقیقی روی «دی ان ای» برای پیش بینی یا کشف رفتارهای یک فرد حتی در حال حاضر هم کاری نسبی است و نمی‌توان آن را کاملا دقیقی تلقی کرد. 

در نهایت اینکه این یافته که بتهوون یکی از مشهورترین موسیقی‌دان‌های تاریخ استعداد ژنتیکی کمی برای همگام‌سازی با موسیقی داشته، اهمیت امتیاز چندژنی بودن او را برجسته می‌کند و این در حالی است که انتظار می‌رود تحقیقات روی چند ژنی بودن افراد در آینده به طور دقیق‌تر انجام شود. 

سایت «ماکس پلانک آلمان» در پایان نوشته است: مهم این است به یاد داشته باشیم که ویژگی‌های پیچیده انسانی، از جمله مهارت‌های موسیقی تنها توسط ژن‌ها یا محیط تعیین نمی‌شوند؛ بلکه بر اساس تعاملاتی پیچیده شکل می‌گیرند.