یادداشتی از امیرعلی ابوالفتح؛
ترامپ و خلع سلاح دیپلماتیک
آمریکا بدون تردید خلع سلاح هستهای و موشکی کرهشمالی را در دستور کار دارد و این موضوع میتواند به شکست مذاکرات دو طرف بیانجامد.
«امیرعلی ابوالفتح» تحلیلگر مسائل آمریکا طی یادداشتی برای ایلنا به تشریح ابعاد مذاکرات آتی میان آمریکا و کرهشمالی پرداخت و خلع سلاح موشکی و هستهای پیونگ یانگ را به دور از هرگونه تردید دانست.
مشروح این یادداشت از نظر میگذرد:
دیدار ترامپ و رهبر کرهشمالی که بهرغم تمام رزمایشهای تبلیغاتی جهانی مورد توافق قرار گرفته است، بسیار غیرمنتظره بود. البته از ماهها قبل ترامپ با خط و نشان کشیدن و تهدید کرهشمالی بحث اعلام آمادگی برای دیدار با رهبر کرهشمالی را مطرح کرده بود اما کسی تصور نمیکرد که این موضوع مورد پذیرش دو طرف قرار گیرد و البته در این خصوص حرف و حدیثهای زیادی وجود دارد.
یکی از این مطالبی که چند ساعت پس از انتشار این خبر حاشیهساز شد، اظهارات «رکس تیلرسون» وزیر امور خارجه ایالات متحده بود. بهگونهای که بسیاری معتقدند این موضوع باید توسط دستگاه دیپلماسی ایالات متحده پیگیری میشد و دستهای دیگر معتقدند که به دلیل کنشگری و هجمههای ترامپ این پرونده باید توسط کاخسفید پیگیری شود. به گونهای که در اظهارات تیلرسون به موضوع مذاکره و گفتوگو به صورت جداگانه اشاره شده است؛ یعنی تعریف آنها از این پروژه کاملاً با یکدیگر متفاوت است و همین موضوع موجب شده تا تمامی اخبار به سمت کاخ سفید جهتدهی شود. به هر حال هدف ایالات متحده خلع سلاح کرهشمالی خواهد بود و به نظر میرسد مقامهای پیونگیانگ این موضوع را قبول کردند.
مساله اصلی این است که ایالات متحده به دنبال آن است تا گفتوگوها از حالت تئوری و مذاکره به ورطه عملی تغییر پیدا کند. به عبارتی دیگر واشنگتن به دنبال آن است که بتواند فشار حداکثری بر پیونگیانگ اعمال کرده و آن را خلع سلاح هستهای و موشکی کند. از سوی دیگر، متغیر اصلی که باید مدنظر گرفته شود «چین» خواهد بود. نقش چین در این پرونده غیرقابل کتمان است و به نوعی این کشور به دنبال آن است تا آستانه شروع جنگ را به پایینترین حد برساند. در این بین کسب منافع حداکثری در دستور کار پکن قرار خواهد گرفت.
از این منظر چین از یک طرف میخواهد احتمال جنگ را کاهش دهد و از سوی دیگر به دنبال آن است که کرهشمالی را بر اساس سیاست خود سازماندهی کند. اگر پکن بتواند این موفقیت را به صورت عملی کسب کند، بدون تردید علاوه بر کسب موفقیت و افزایش پرستیژ جهانی میتواند خود را وارد سایر مسائل شبه جزیره و اختلافات دیگر در مقیاس بینالمللی کند.