نکات کلیدی در تعامل با کودکان

چه در حال نگهداری از کودک خود باشید و چه داوطلبانه قصد مراقبت از کودک را دارید، اول باید بدانید که چگونه با آن ها رفتار کنید. نحوه تعامل شما با یک کودک تا حد زیادی به سن آن کودک بستگی دارد. ذات بچه ها به گونه ای است که به طور طبیعی با هر کسی که ملاقات می کنند، دوست می شوند. تماشای تعامل کودکان با یکدیگر همیشه سرگرم کننده است، با این حال، با افزایش استفاده از لوازم الکترونیکی، برخی از کودکان انجام بازی های رایانه ای را به دورهم خواندن قصه کودکانه همراه دوستانشان، ترجیح می دهند. برای ارتقای رشد سالم، تعامل با کودکان از طریق روش های سالم، ضروری است.

کودکان از نظر رده بندی سنی، به 3 دسته تقسیم می شوند: نوزادان و کودکان نوپا، پیش دبستانی و کودکان در سن مدرسه. دانستن بهترین نحوه تعامل با هر گروه سنی می تواند به شما کمک کند از زمانی که صرف تعامل با کودکان می کنید بهترین استفاده را ببرید. اگر به طور کامل از نحوه تعامل با کودکان در سنین مختلف آگاه نیستید، امروز در این مقاله به این موضوع خواهیم پرداخت.

تعامل با نوزادان و کودکان نوپا

نوزادان و کودکان نوپا (کودکان زیر 3 سال) شاید از نظر مهارت گفتاری در سطحی نباشند که به راحتی صحبت کنند، اما این بدان معنی نیست که این امر مانع برقراری ارتباط با آن ها شود. نکته ای که در هنگام تعامل با این رده سنی کودکان بسیار اهمیت دارد، لحن صدای شما است. هرچه لحن شما آرام تر و مهربان تر باشد، کودک برای وقت گذرانی با شما تمایل بیشتری نشان خواهد داد. مهم نیست نوزاد حرف های شما را متوجه می شود یا نه، شما به صحبت کردن با او ادامه دهید. صحبت کردن با کودک روش بسیاری خوبی برای شروع برقراری ارتباط احساسی از طریق صدا و کلمات است.

در این سن و سال اکثر تعاملات با کودک از طریق تماس مستیم مانند لمس یا نوازش صورت می گیرد. در آغوش گرفتن کودک هنگام گریه و یا نوازش های نرم و لطیف هنگام خواباندن آن ها، همگی تعاملاتی هستند که شما به طور ناخودآگاه روزانه از آن ها استفاده می کنید.

کودکان کم سن و سال، از طریق حواس بینایی، شنوایی و لامسه از محیط اطراف خود هرچیزی که می توانند را جذب می کنند. پس یعنی برای کمک به یادگیری بهتر آن ها، شما باید اجازه دهید کودکان به اشیاء جدید دست بزنند و آن ها را با تجریبات جدید آشنا کنید. مثلا هنگامی که کودک برای اولین بار بافت قالی را لمس می کند و یا دو رنگ متفاوت را می بیند، این دو تجربه در ذهن اون نهادینه می شود.

تعامل با کودکان پیش دبستانی

کودکان پیش دبستانی یا کودکان 3 و 4 ساله دوست دارند چندین گزینه برابر آن ها قرار دهید تا انتخاب کنند. هنگام ارائه پیشنهادات و یا توضیحات، بهتر است از ساده ترین و قابل درک ترین کلمات استفاده کنید. توضیح جزئیات غیر ضروری و یا قرار دادن انتخاب های بیش از حد مقابل کودک، تنها باعث سردرگمی و ناامیدی او در انتخاب می شود. هنگام تعامل با کودکان پیش دبستانی، ساده تر و واضح تر صحبت کردن هر چه بیشتر، باعث می شود کودک برای درک حرف های شما با مشکل مواجه نشود.

درک علت ناراحتی کودکان پیش دبستانی، ممکن است بسیار دشوار باشد. وقتی که نمی دانید چه چیزی باعث ناراحتی فرزندتان شده است، پرسیدن مستقیم بهترین راه است. سوال پرسیدن راه خوبی برای درگیر کردن کودک، گرفتن اطلاعات واضح از او و کمک به آن ها برای درک وضعیتشان با وضوح بیشتر است. سعی کنید با باز کردن سر صحبت با آن ها و فهماندن این که همه چی درست می شود و شما در کنارشان هستید، آن ها را به بیان مشکلات و علت ناراحتیشان ترغیب کنید.

تعامل با کودکان در سن مدرسه

بچه های این گروه سنی از اینکه با آن ها همانند کودکان رفتار شود، بیزارند. کودکان در سنین 5 تا 12 سال بیشتر مایلند با کسانی که با لحن بالغانه که به آن ها اجازه نشان دادن مهارت های گفتاری شان را می دهند، ارتباط برقرار کنند. گفتگو با لحن بزرگسالانه با آن ها کمک می کند تا احساس احترام و تایید از جانب اطرافیان را درک کنند و همین امر باعث هیجان و خوشحالی آن ها می شود.

همانطور که دوست دارند همانند بزرگسال با آن ها صحبت شود، دوست دارند که خود زمام امور مربوط به خود را بدست داشته باشند. دادن برخی مسئولیت‌های اساسی به آن ها یا فرصتی برای برنامه‌ ریزی برنامه‌هایشان می‌تواند راه خوبی برای تعامل با کودکان در سن مدرسه باشد. دادن حق انتخاب زمان و یا نحوه انجام تکالیف می تواند شروع خوبی باشد. البته باید توجه داشت درست است اجازه دادن به کودک برای برخی از انتخاب های خود امر خوبی است، اما باید آماده نه گفتن به درخواست های غیر منطقی آن ها نیز باشید.

کودکان بین شش تا یازده سال تمایل دارند که توسط بزرگسالان اطرافشان جدی گرفته شوند. حتی اگر از قبل پاسخ سؤالی را که ممکن است بپرسند می‌دانید، همچنان کمی تامل کنید به طوری که بنظر برسد به یافتن جواب فکر می کنید. نشان دادن این توجه می تواند به کودک کمک کند تا احساس کند افکار، سوالات و نظرات او در نظر گرفته شده و جدی گرفته می شود.

در صورت استفاده از روش صحیح، تعامل با کودکان می تواند تجربه لذتبخشی باشد. بازی کردن، خواندن قصه کودکانه، انجام فعالیت های ورزشی همگی روش هایی هستند که می توانید با توجه به سن و سال کودک، از آن ها استفاده کنید.