اولیا زاده در گفتگو با ایلنا مطرح كرد:
عكاس باید علاوه بر دانش؛ دانش اجتماعی نیز داشته باشد
یك عكاس اگر شناخت درستی از جامعه و اطلاع دقیقی از تمام اتفاقاتی كه در جامعهاش میافتد نداشته باشد، نمیتواند اثر موثر و تاثیرگذاری را بسازد.
ایلنا: نمایشگاه عكس سپید و سیاه باعنوان كار كودك و سالمند شامل عكسهای دانشجویان دانشكده روابط عمومی خانه كارگر از 5 تا 11 اردیبهشت در خانه عكاسان ایران پرپاست. نمایشگاهی كه به گفته حمزه اولیا زاده(رئیس خانه عكاسان ایران) میتواند در سالهای بعد پربارتر باشد و آغاز راه جدیدی در عكاسی اجتماعی با موضوع كارگران باشد.
اولیا زاده در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به نحوه جمعآوری این آثار گفت: یكی از نقاط مشترك آثار موضوع واحدی است كه دارند و آن نقش كار و كارآفرینی در جامعه است و میخواهد نقش كار را در جامعه نشان دهد. در برگزاری هر نمایشگاهی دو روش برای جمعآوری آثار داریم: یك روش این است كه فراخوان بدهیم و آثار را جمعآوری كنیم. یك روش دیگر این است كه ما افراد خاصی را آموزش بدهیم و موضوع را مشخص كنیم و به آنها بگوییم كه آثاری را با این موضوع برای ما تهیه كنند.
وی ادامه داد: در این نمایشگاه از روش دوم استفاده شده است و موفق هم بوده است. البته راه زیادی برای طی شدن وجود دارد اما آنچه كه مشخص است؛ اینكه آموزش خوب بوده است و وقتی استاد خوب باشد و موضوع را هم درست تبیین كرده باشد، خروجی هم خوب است. یك مسابقه عكس وقتی برگزار میشود شاید هزار یا دو هزار تا عكس بیایید و ما از بین آن به 60 عكس برسیم اما در این نمایشگاه از بین 100 عكس به 50 عكس رسیدیم و این نشان میدهد كه عكاسان هم موضوع را خوب توجیح شدهاند و هم و درس را خوب متوجه شدهاند.
اولیا زاده با اشاره به تفاوت عكاسی از كار و كارگران با عكاسی از صنعت و عكاسی صنعتی گفت: یك زمانی است كه میخواهیم نشان دهیم یك فردی دارد كار میكند و فقط فعل و حاصل فعالیت را غیرمستقیم نشان میدهیم. در این بخش سادهترین نوع كار این است كه یك فردی پای یك دستگاهی ایستاده و كار میكند و ما از وی عكس میگیریم اما عكس ما عكس كار نیست بلكه عكس صنعتی است اما اگر توانستیم در عكس ایهام بوجود بیاوریم و مخاطب را به تفكر وادار كنیم؛ مثبت است. باید مخاطبانمان را هوشیار و صاحب تفكر بدانیم و براساس نیاز عمل كنیم.
اولیاء زاده افزود: یكی از اهدافی كه من راغب شدم این نمایشگاه در خانه عكاسان برگزار شود؛ این است كه از میان این عكاسان، عكاسانی را شناسایی كنیم و پروررش دهیم و در پاتوقها پرورش دهیم؛ و به آینده عكاسی ایران كمك كنیم.
رئیس خانه عكاسان با اشاره به اینكه عكاس باید علاوه بر دانش عكاسی، دانش اجتماعی هم داشته باشد، افزود: یك عكاس اگر شناخت درستی از جامعه و اطلاع دقیقی از تمام اتفاقاتی كه در جامعهاش میافتد؛ نداشته باشد، نمیتواند اثر موثر و تاثیرگذاری را بسازد، یك هنرمند باید خارج از كار هنری دارای یك تفكر و نگاه خاص باشد زیرا یك عكاس ایدیولوژی تصویری خودش را از جامعه نشان میدهد.
اولیاؤ زاده اما معتقد است كه این عكسها نمیتواند نماد همه جامعه كارگری باشد و ادامه میدهد: اگر میخواهیم به این هدف برسیم كه عكسها تصویری از جامعه كارگری باشد؛ لازمهاش این است كه در مراكز مختلف وركشاپهایی داشته باشیم و عكاسها را شناسایی كنیم و این عكاسها بعد از آموزش بروند و خلق اثر كنند و چند سال باید این ماجرا ادامه داشته باشد زیرا هرچند این نمایشگاه نمایشگاه خوبی است اما بحث تداوم بسیار مهمتر از برگزاری آن است و باید یك چنین فعالیتهایی در دبیرخانه دائمی داشته باشد و در طول سال با عكاسها ارتباط داشته باشد.