تجهیز مددكاران اجتماعی به ابزار دفاع شخصی با ارزشهای مددكاری در تضاد است

ایلنا: رییس انجمن مددكاران اجتماعی گفت: تجهیز مددكاران اجتماعی به ابزار دفاع شخصی تصمیمی اشتباه و با ارزشهای مددكاری در تضاد است.

سید حسن موسوی چلك در گفتگو با خبرنگار ایلنا با اعتراض مسئله تجهیز مددكاران اجتماعی به ابزار دفاع شخصی گفت: مطلبی مطرح شده است كه مددكاران اجتماعی به تجهیزات دفاع شخصی مجهز شوند كه باید به عنوان رییس انجمن مدكاران اجتماعی بگویم كه این یك تصمیم غیركارشناسی و اشتباه است و با ارزشهای مددكاری اجتماعی در تضاد است.

وی تصریح كرد: هر حرفه ای و هر شغلی كه با ارباب رجوع سروكار دارد ممكن است با مشكل نزاع و درگیری فیزیكی مواجه باشد و به عنوان مثال یك مدیر اداره، یك پزشك در بیمارستان و یك راننده تاكسی ممكن است با افرادی كه به آنها مراجعه می كنند چنین مشكلی پیدا كنند. آیا ما باید همه مشاغل را به تجهیزات دفاع شخصی مجهز كنیم؟

وی ادامه داد: بارها در روز خبرنگار تصاویری منتشر می شود كه خبرنگار كتك خورده است و یا امنیت در زمان تهیه خبر نداشته است آیا باید خبرنگاران را هم به چنین لوازمی مجهز كنیم.

رییس انجمن مددكاران اجتماعی گفت: طبیعتا در حوزه مددكاران اجتماعی نیز ممكن است بین ممدكار با مددجو نزاعی پیش بیاید و ممكن است تعرض فیزیكی هم به مددكار بشود. آیا منطقی ایت كه ما بگوییم مددكاران باید چنین تجهیزاتی در اختیار داشته باشند.

موسوی چلك اظهار داشت: چنین تفكری با روح مددكاری اجتماعی و ارزشها و اصول آن در تضاد است و دیدگاه غلطی است.

وی گفت: در مددكاری اجتماعی ما با مددجویان خود معرف سر وكار داریم و البته مشكلات موجود را برای مددكاران انكار نمی كنیم اما اصل برای یك مددكار تكریم مددجویان است نه اینكه ما اعلام كنیم مددكاران برای حفاظت از خود باید لوازم دفاع شخصی با خود حمل كنند و در زیر میز محل كارشان این ابزار را نگهداری كنند. این توهیمن به مددجویان است.

وی تاكید كرد: برای جلوگیری و حتی مقابله منازعات فیزیكی باید از سازوكار قانونی موجود بهره برد و تا زمانی كه مراجع قضایی و انتظامی هستند چرا باید چنین دیدگاهی مطرح شود كه شأن مددكاری را خدشه دار كند.

وی افزود: این چه منطقی است كه با گزارش یك یا دو درگیری و یا ده درگیری چنین تصمیم غیر كارشنلسی و فاقد منطق درست بگیریم و من به شدت منتقد چنین طرز تفركی هستم.

این فعال حوزه مددكاری اجتماعی با اشاره به تصمیم گیری های اینچنینی به جایگاه مددكاری خدشه وارد می كند خاطر نشان كرد: مدیران غیر متخصص با تصمیم گیری های غیر كارشناسی كه البته تعمد هم ندارند؛ نه تنها كمكی به مددكاری اجتماعی نمی كنند بلكه چنین تصمیماتی مانند كسی است كه می خواهد ابرو را ترمیم كند اما چشم را كور می كنند.

وی گفت: این نگاه آسیب جدی به این حرفه وارد می كند و معتقدم هر كسی باید كار خودش را بكند و قطعا حاذق ترین پزشك نمی تواند به اندازه ضعیف ترین مددكار عمل كند و همینطور حاذق ترین مددكار نیز نمی تواند جای پزشك هر چند ضعیف را بگیرد.

وی اظهار داشت: ممكن است آقایان از سر دلسوزی چنین تصمیمی گرفته باشند اما یك مددجو وقتی روبروی مددكار می نشیند بدون هیچ واهمه ای باید با مددكار ارتباط برقرار كند و مددكار نیز باید با چشم و گوش سوم ببیند و بشنود و اگر جایی امنیت نبود از نیروهای انتظامی و قضایی می توان بهره برد و این موضوع با برقراری هماهنگی با مراجع قضایی و انتظامی قابل حل است.

وی گفت: ما به شدت معترض چنین تصمیمی هستیم و این موضوع را به صورت مكتوب به رییس سازمان بهزیستی نیز منتقل خواهم كرد.