تامین ۳۰ درصد استراتژیک‌ترین نیاز گاز از تولید داخل تا سال ۹۶ / نیازی به واردات از شل نداریم

معاون فناوری و بین الملل پژوهشگاه صنعت نفت با اشاره به اینکه استفاده از محلول پارسی سول در پالایشگاه‌ها مصرف انرژی کاهش و راندمان افزایش می‌یابد، از آن بعنوان محصولی استرالتژیک یاد کرد که تا سال ۹۶،۳۰ درصد نیاز کشور را جهت جداسازی گوگرد از گاز تامین می‌کند.

" امیر عباس حسینی " معاون فناوری و بین الملل پژوهشگاه صنعت نفت در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا در خصوص محلول جداکننده گوگرد از گاز طبیعی و کاربرد آن گفت: " محلول پارسی سول " یک فرمولاسیون برای جداسازی گوگرد و شیرین سازی گازی است که از مخازن بیرون می‌آید و برای اولین بار در ایران تولید شده و انحصار چند شرکت خارجی در دنیا شکسته شد.

وی افزود: قبلا این محلول از شرکت‌های شل و BSF آلمان وارد می‌شد.

حسینی تصریح کرد: با توجه به تولید گاز در برنامه توسعه کشور تا حدود دو سه سال آینده نرخ مصرف این محلول به بیش از ۱۰ هزار تن در سال می‌رسد بنابراین محصولی فوق العاده راهبردی که شرکت‌های بزرگ فرمولاسیون آن را به هیچ عنوان در اختیار دیگر کشور‌ها قرار نمی‌دهند.

وی اظهار داشت: با توجه به این حجم مصرف در ایران این محلول بسیار استراتژیک است و امروز ادعا می‌کنیم در جمع صاحبان این فناوری قرار داریم و با تولید انبوه آن کشور از واردات آن بی‌نیاز می‌شود.

" معاون فناوری و بین الملل پژوهشگاه صنعت نفت " گفت: این محلول در پالایشگاه گاز مسجد سلیمان تست شده و ثمرات فوق العاده‌ای در کاهش مصرف انرژی در فرایند شیرین سازی و افزایش راندمان پالایشگاه داشته به طوری که حتی می‌توان ادعا کرد که از نوع خارجی نیز بهتر بوده است.

وی ادامه داد: این محلول قرار است در " پالایشگاه‌های گاز " بعنوان محلول جایگزین وارداتی شود البته لزوما این گونه نیست که ۱۰۰ درصد این محلول مورد استفاده قرار گیرد اما این قابلیت وجود دارد که سهم عمده‌ای از نیاز کشور از تولید داخل استفاده شود.

حسینی خاطرنشان کرد: پیش بینی می‌کنیم تا سال۹۶،۳۰ درصد نیاز کشور به این محلول را تامین کنیم.

وی همچنین یادآور شد: کار ساخت محلول پارسی سول از سال ۸۶ با همکاری مشترک پژوهشگاه صنعت نفت و شرکت ملی گاز آغاز شده و میزان هزینه ساخت آن کمتر از ۲ میلیارد تومان بوده است در حالی که اگر میزان ۱۰ هزار تن وارد می‌شد بیش از یک میلیارد دلار هزینه در برداشت.

به گزارش ایلنا، ایران دارای دومین ذخایر گاز طبیعی در جهان است. برای بهره‌برداری از این سرمایه ملی، نیاز به پالایش آن است. یکی از واحدهای اصلی و مهم در پالایشگاه‌های گاز، واحدهای شیرین‌سازی بوده که به طور عموم از حلال‌های آمینی استفاده می‌کنند. استفاده از حلال‌هایی با راندمان عملکردی بالاتر، مصرف انرژی کمتر و مشکلات عملیاتی کمتر، همواره از دغدغه‌های صاحبان صنایع پالایشی بودده است. در این راستا شرکت‌های عظیم نفتی در دنیا اقدام به تهیه و توسعه حلال‌های فرموله شده نموده‌اند تا بتوانند خواسته‌های فوق را تحقق بخشند.

با توجه به این واقعیت، پژوهشگاه صنعت نفت از سال ۱۳۸۵ با حمایت مدیریت پژوهش و فناوری شرکت ملی گاز، اقدام به تدوین طرحی برای تهیه دانش فنی و ایجاد زیرساخت‌های تحقیقاتی لازم در این خصوص نموده است. هدف، استفاده از نتایج این طرح برای طراحی واحدهای جدید شیرین‌سازی با حلال‌های فرموله شده و همچنین مدیریت حلال‌های مصرفی و بازیابی آنها در پالایشگاه‌های گاز، نفت و مجتمع‌های پتروشیمی است.

فرآیند شیرین سازی گاز توسط حلال‌های آمینی در کلیه صنایع مرتبط با نفت، اعم از پالایشگاه‌های گاز، پالایشگاه‌های نفت و مجمتمع‌های پتروشیمی مورد استفاده است. بنابراین در محدوده گسترده‌ای از صنایع این فرآیند کاربرد دارد. با بومی‌سازی این فناوری نیاز همه پالایشگاه‌های نفت، گاز و مجتمع‌های پتروشیمی جدید برای خرید لیسانس خارجی مرتفع می‌گردد. از طرف دیگر از دانش کسب شده می‌توان در جهت رفع اشکال و بهینه‌سازی واحدهای موجود استفاده نمود.

در این طرح زیر ساخت‌های مناسب برای توسعه محلول‌های آمین فرموله شده توسعه داده شده است. این زیرساخت‌ها شامل آزمایشگاه‌های تخصصی برای ارزیابی عملکرد ترموفیزیکی حلال‌های آمینی در جذب گازهای اسیدی، روش‌های آنالیز کمی و کیفی محلول‌های آمین، طراحی و ساخت پایلوت شیرین‌سازی گاز به روش آمین و همچنین توسعه ابزارهای شبیه‌سازی برای بکارگیری حلال‌های فرموله شده در نرم‌افزارهای شبیه‌ساز است. در حال حاضر می‌توان ادعا نمود که تمامی زنجیره بومی‌سازی دانش فنی طراحی واحدهای شیرین‌سازی بر مبنای آمین‌های فرموله شده ایجاد شده است. علاوه بر این، با این بستر ایجاد شده امکان ارزیابی عملکرد حلال فرموله شده در واحدهای صنعتی موجود اعم از پالایشگاه‌های گاز، نفت و همچنین مجتمع‌های پتروشیمی مهیا شده است.

در زمینه طراحی واحدهای جدید شیرین‌سازی و همچنین مدیریت حلال‌های مصرفی در صورت تصمیم صاحبان صنایع برای استفاده از لیسانس داخلی موجب جلوگیری خروج ارز از کشور خواهد شد. لازم بذکر است که در سال گذشته بیش از ۶ میلیارد ریال صرفه‌جویی در هزینه آنالیز محلول‌های آمین از محل این طرح عاید صنعت نفت کشور شده است.

تاکنون لیسانس واحدهای شیرین‌سازی کشور از خارج خریدار شده است. اکنون به دلیل حریم ساخت واحدهای جدید را با مشکل مواجه کرده است. با بومی‌سازی دانش فنی این فرایند و انجام آنالیزهای کمی و کیفی در داخل کشور صرفه‌جویی زیادی صورت خواهد گرفت. با تلاش‌های چند ساله انحصار کمپانی‌های شل و BASF شکسته شده و طی این دو سال با عرضه این فناوری از خروج میلیاردها تومان ارز از کشور جلوگیری شد.

حذف ترکیبات گوگردی از گاز خوراک، رساندن مشخصات گاز به استاندارد خط لوله، خوردگی بسیار کم، عدم تولید کف، حداقل مصرف انرژی، ظرفیت بسیار بالای جذب برای گازهای اسیدی، جذب گازهای گل‌خانه‌ای در سطح بین‌المللی، تعیین فرمولاسیون محلول‌ها متناسب با نوع خوراک پالایشگاه‌های گاز، در اختیار داشتن یک بانک اطلاعاتی جامع از رفتار محلول برای شبیه‌سازی بهینه واحدهای شیرین‌سازی، تدوبین بسته کامل آنالیز محلول‌های در گردش پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها، فرموله کردن، تست و تحویل حلال‌ها به صنایع تصفیه گاز اعم از پالایشگاه گاز و پتروشیمی بدون نیاز به کمپانی‌های خارجی، تصفیه حلال‌های مستعمل پالایشگاه‌های گاز با فناوری بازیابی آمین از جمله مزیت‌های این طرح است.