یك فعال حقوق كودكان هشدار داد:
فرزندان خانواده‌های فقیر در بحران اقتصادی زودتر وارد بازار كار می‌شوند
مشاغلی که این کودکان به آن‌ها ورود پیدا می‌کنند مشاغل کاذب و غیر حرفه‌ای هستند و کودکان به واسطه ورود به این مشاغل دچار آسیب‌های روانی و جسمی زیادی می‌شوند.
یك فعال حقوق كودكان كار گفت: خانواده‌های فقیری كه در شرایط دشوار اقتصادی امكان یافتن چند شغل را برای گذران زندگی ندارند، به ناچار فرزندانشان را زودتر وارد بازار كار می‌كنند.
سعیده نورمحمدی در توضیح این ادعا، به ایلنا گفت: در شرایط اقتصادی که در حال حاضر بر جامعه حاکم است درآمد خانوار‌ها ثابت بوده و تورم به شدت افزایش پیدا کرده است، ما شاهد این هستیم که خیلی از خانواده‌ها مجبور می‌شوند به چند شغل روی بیاورند و خانواده‌هایی که امكان یافتن چند شغل را ندارند، مجبور می‌شوند فرزندانشان را وارد چرخه اقتصادی خانواده کنند. با توجه به بافت فرهنگی بعضی از این خانواده‌های فقیر، همسران خانواده معمولا اجازه پیدا نمی‌کنند در بازار کار حضور پیدا کنند و کودکان اولین کسانی هستند که از این اتفاق ضربه می‌بینند.
نورمحمدی افزود: مشاغلی که این کودکان به آن‌ها ورود پیدا می‌کنند مشاغل کاذب و غیر حرفه‌ای هستند و کودکان به واسطه ورود به این مشاغل دچار آسیب‌های روانی و جسمی زیادی می‌شوند. ما کار کودکان را تحصیل آن‌ها می‌دانیم اما مشکلات اقتصادی باعث فاصله گرفتن کودکان از تحصیل و ورود آن‌ها به بازار کار شده است.
این فعال حقوق كودكان در خصوص مشکلات موسسات خیریه در خصوص پیگیری مشکلات کودکان کار گفت: ما در حد خودمان تلاش می‌کنم اما در نهایت در حدی که نهادهای دولتی می‌توانند و باید در این خصوص اقدام کنند ما توانایی فعالیت نداریم.
تمركز در بخش آموزش و تسهیل شرایط کاری کودکان
وی در ادامه اظهار داشت: در خصوص سازماندهی کودکان کار، چه بچه‌های ایرانی و چه افغان، بیشترین فعالیت ما در خصوص آموزش این کودکان است، به علت اینکه به خاطر کار طولانی و نداشتن زمان نمی‌توانند در کنار کار به ادامه تحصیل هم بپردازند. ما طرحی داریم به عنوان آموزش پایه که شامل خواندن و نوشتن و مهارت‌های زندگی و مواد درسی ضروری، و مبنا بر این است که به واسطه استفاده از این سیستم آموزشی کودکان کار از بیسوادی مطلق نجات پیدا کنند.
این فعال حقوق کودک تصریح کرد: بخش اعظمی دیگری که NGOها (تشكل‌های مردم نهاد) برای آن تلاش می‌کنند بهبود شرایط کاری کودکان است و تحت عنوان طرح‌های CSR با بنیاد‌های اقتصادی و کارفرماهای این کودکان رایزنی‌هایی انجام می‌شود که در قبال خدماتی که ما به آن‌ها می‌دهیم آن‌ها هم شرایط کار کودکان را بهبود بخشند. کارهایی که ما می‌توانیم برای کودکان کار انجام دهیم یکی در بخش آموزش است و دیگری در خصوص مسئولیت پذیری بخش خصوصی در قبال مشکلات این کودکان است.
نورمحمدی خاطر نشان کرد: ما خیلی علاقه‌مندیم که بچه‌ها از چرخه کار اقتصادی حذف شوند اما با شرایط اقتصادی موجود این یک آروزی نزدیک به محال شده است اما به هر صورت در عمل ما می‌توانیم در امر بهبود شرایط کاری این کودکان اقدام کنیم.
برخی از قوانین غیر منصفانه‌اند
در خصوص شرایط تحصیلی کودکان افغان در کشور نورمحمدی گفت: در بخش قانون گذاری دست ما بسته است و کمتر می‌توانیم بر روی اقدامات قانونگذاران تأثیرات لازم را داشته باشیم. وقتی ایران جزء کشورهایی است که به کنوانسیون حقوق کودک پیوسته است و یکی از مفاد حقوق کودک آموزش و تحصیل رایگان است، قاعدتا باید اینطور باشد که بدون در نظر گرفتن رنگ و ملیت و‌نژاد بتوانند از تحصیل رایگان بهره‌مند شوند اما به دلایل مختلف مانند نداشتن گواهی هویتی یا مشکلات مشابه از داشتن حق تحصیل محروم می‌شوند و این خیلی غیر منصفانه است.
وی در پایان گفت: یکی دیگر از اقدامات ما در انجمن خودمان و انجمن‌های مشابه انجام می‌دهیم دادن بخشی از شهریه کودکان افغان برای کمک به امر تحصیل آنهاست. به خاطر اینکه جدای از بحث مسائل مالی، یک کودک کار به علت درگیر بودن با مشکلات اقتصادی در سن مورد نظر قدرت درک ارزشمندی تحصیل را در این مرحله ندارد و کاملا درک نمی‌کند که تحصیل می‌تواند به او کمک کند و قسمت عمده این کودکان در شرایطی قرار می‌گیرند که بین کار و تحصیل، کار را انتخاب می‌کنند.
