مدیر پخش «آرایش غلیظ» در گفتگو با ایلنا مطرح کرد:
برای مدیران شهرداری فقط پول مهم است / تلویزیون بیشتر از شهرداری به داد سینما می‌رسد
تمام بیلبوردهای شهری جز چندتا ازسوی شهرداری به شرکت‌های تبلیغاتی واگذار شده و آنها برای ۱۵ روز اجازه‌ی یک بیلبورد در جنوب شهر؛ ۱۰ و در مدرس؛ ۵۰ میلیون تومان پول می‌خواهند / نامه به قالیباف و مسجدجامعی بی‌فایده بود.
فیلم سینمایی آرایش غلیظ به کارگردانی حمید نعمت‌اله درحالی اکران شده که این فیلم از تبلیغات محیطی و شهری محروم است. مشکلی که به گفته مدیر پخش آن؛ فیلم‌های دیگری همچون آتش بس ۲ و خواب زده‌ها نیز دارند.
سعید خانی(مدیر پخش نسیم صبا و فیلم سینمایی آرایش غلیظ) در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به وضعیت اکران فیلم آرایش غلیظ گفت: اکران فیلم با استقبال مواجه شده. میزان فروش فیلم خوب است اما همچنان در بحثتبلیغات با محرومیت‌های جدی مواجه هستیم.
وی با اشاره به اینکه این فیلم هیچ تبلیغ شهری ندارد، گفت: برای داشتن تبلیغات شهری و محیطی باید دو گزینه را داشته باشیم. از آنجا که مدیریت بیلبوردهای شهری با شهرداری تهران است یا باید تهیه‌کنندگان و پخش کنندگان قدرت و لابی زیادی داشته باشند تا بتوانند تابلوهایی را رایگان بگیرند یا از تمکن مالی خوبی برخودار باشند که بتوانند هزینه این تابلو‌ها را پرداخت کنند.
خانی ادامه داد: تمام بیلبوردهای شهری به جز چند عدد محدود؛ توسط شهرداری به شکل پیمانکاری به شرکت‌های تبلیغاتی واگذار شده و این شرکت‌ها باید برای هزینه این تابلو‌ها به شهرداری پول بدهند.
وی ادامه داد: برای شرکت‌های پیمانکار تفاوتی نمی‌کند تبلیغی که روی یک بیلبورد قرار می‌گیرد؛ فرهنگی باشد یا تبلیغ یک کالای تجاری بلکه برای آنها مهم این است که پول خود را از سفارش دهنده بگیرند و مبلغی را که باید به شهرداری پرداخت کنند؛ بپردازند.
خانی ادامه داد: هزینه اجاره یک بیلبورد برای یک فیلم در زمان اکران برای مدت ۱۵ روز در روی پل مدرس ۵۰ میلیون تومان است و ارزان‌ترین بیلبورد در شهر تهران که در جنوب شهر واقع شده برای ۱۵ روز ده میلیون تومان است.
وی ادامه داد: یک فیلم برای آنکه بتواند تبلیغات خوبی داشته باشد حداقل باید ده بیلبورد در شهر تهران اجاره کند که حداقل ۴۰۰ میلیون تومان هزینه دارد و به جز چند فیلم معدود برای سایر فیلم‌هایی که روی پرده هستند؛ امکان پرداخت این هزینه وجود ندارد.
مدیر پخش آرایش غلیظ ادامه داد: راه دوم این است که در مدیریت شهردداری و شورای شهر؛ لابی داشته باشیم و بتوانیم از این قدرت استفاده کنیم و تابلوهایی را برای تبلیغ فیلم بگیریم. علیرغم نامه‌نگاری‌هایی که با آقایان قالیباف؛ مسجدجامعی و دیگران انجام دادیم؛ متاسفانه هیچکدام از نامه‌ها پاسخ روشنی پیدا نکرد. به همین دلیل فیلم آرایش غلیظ در کنار سایر فیلم‌ها همچون آتش بس ۲ و خواب‌زده‌ها تبلیغات محیطی ندارد.
خانی با اشاره به اینکه مشکلی که برای فیلم‌های سینمایی در تبلیغات محیطی وجود دارد؛ برای سایر کالاهای فرهنگی نیز وجود دارد؛ گفت: نه تنها ما روی بیلبوردهای شهری کمتر تبلیغات فیلم می‌بینیم بلکه به ندرت تبلیغ کالاهای فرهنگی دیگر همچون کتاب، موسیقی یا هنرهای تجسمی را می‌بینیم.
وی با اشاره به اینکه شرکت‌هایی که با شهرداری طرف قرارداد هستند نگاه صرفا تجاری دارند؛ افزود: باید شهرداری تهران و شرکت‌های زیرمجموعه‌اش مشخص کنند که فیلم سینمایی کالایی فرهنگی است یا یک کالای تجاری. اگر کالای تجاری است پس سازندگان فیلم‌ها باید قید تبلیغات شهری را بزنند و دیگر شهرداری اعلام نکند از همه فیلم‌های سینمای ایران حمایت می‌کند.
خانی افزود: اگر فیلم‌های سینمایی کالای فرهنگی هستند؛ می‌توان با یک تدبیر درست فقط با اختصاص دادن نهایتا ۳۰ تابلوی تبلیغاتی از مجموع بیش از صد‌ها تابلوی تبلیغاتی در شهر تهران به فیلم‌های سینمایی؛ راه را برای تبلیغ این فیلم‌ها هموار کرد.
وی همچنین درباره استفاده از سایر عناصر تبلیغاتی برای فیلم آرایش غلیظ گفت: رسانه‌ها و صدا وسیما هرچند هرکدام با توجه به مواضع خودشان از یک فیلم حمایت خاصی می‌کنند اما معمولا به تمام فیلم‌ها توجه می‌کنند و به خصوص صدا و سیما که همکاری خوبی داشته و در پخش تیزر‌های رایگان و همچنین زیرنویس فیلم کمک‌های خوبی کرده است.
گفتگو از علی زادمهر
