از عیلام تا مشروطه در مجله سرزمین من
پرونده اصلی این شماره از «سرزمینمن» به مناسبت ۱۴ مردادماه، سالروز صدر فرمان مشروطیت منتشر شده است. «قصه مشروطه» ۱۰۸ سال پس از مشروطه، سراغ این واقعه مهم تاریخی رفته تا خوانندگانش را با چندوچون آن آشنا کند.
پنجاه و هشتمین شماره ماهنامه ایرانشناسی و ایرانگردی «سرزمینمن» در مردادماه ۹۳ منتشر شد.
به گزارش ایلنا؛ در این شماره، «سرزمینمن» با گزارشها و مقالاتی خواندنی درباره مشروطه ایران، تمدن عیلام، منطقه زیبای سوباتان، گوزن زرد ایرانی و همینطور راهنمای سفرهایی برای ماه
مرداد روانه بازار شده است.
پرونده اصلی این شماره از «سرزمینمن» که عکس جلد مجله را هم به خود اختصاص داده، به مناسبت ۱۴ مردادماه، سالروز صدر فرمان مشروطیت منتشر شده است. «قصه مشروطه» ۱۰۸ سال پس از مشروطه، سراغ این واقعه مهم تاریخی رفته تا خوانندگانش را با چندوچون آن آشنا کند؛ اینکه مردم چطور توانستند در دوره استبداد کامل، از تأسیس عدالتخانه و تشکیل مجلس شورای ملی حرف بزنند و چگونه مشروطه را به سرانجام میرسانند. در این گزارش مفصل و خواندنی، تصاویر زیبای و منحصربه فردی از این رویداد مهم تاریخی در ایران خواهید دید.
«سرزمینمن» در این شماره و در بخش «باستانشناسی» سراغ تمدن عیلام رفته است و قدیمیترین تمدن ایران و طولانیترین تمدن خاور نزدیک را بررسی کرده است. در گزارش «نخستین تمدن ایران» خواهید خواند که چگونه در ۶۲۰۰ سال پیش گروهی از مردم بومی جنوب غربی ایران، تشکیلاتی اجتماعی سیاسی را بنیان نهادند که زمینه را برای شکلگیری نخستین تمدن ایرانزمین هموار کرد. تمدنی که در شهری تازه تأسیس در شمال غربی استان خوزستان امروزی که «شوش» نام دارد، پا گرفت.
در این شماره و در بخش «مردم ایران»، عکاس «سرزمینمن» راهی منطقه الموت شده است. منطقهای که خیلیها آن را فقط با قلعه «حسنصباح» میشناسند، اما این منطقه، فقط به این قلعه خلاصه نمیشود؛ پهنهای است وسیع از آداب و رسوم و فرهنگهای مختلف که در گوشه گوشه آن روستاهای رنگارنگی قرار دارند.
در بخش «حیاتوحش» این شماره درباره گوزن زرد ایرانی خواهید خواند؛ گونهای روبه انقراض که ایران تنها محل زندگی آن است. این پستاندار زیبا که روزگاری در سرزمینهای بسیاری در دو قاره آسیا و آفریقا زندگی میکرد. امروزه تنها در چند نقطه از ایران، آن هم به صورت حفاظت شده ادامه حیات میدهد.
در بخش «طبیعت» این شماره، یک گزارش زیبا و تماشایی خواهید خواهند از منطقه ییلاقی «سوباتان» در شمالغربی شهرستان تالش در استان گیلان. با گزارش «سفر به دیگر سو» تصویر رویایی که شاید بیشتر در فیلمها آن را دیده باشید، پیش چشمتان میآید. گزارشگر «سرزمینمن» برای رسیدن به این منطقه راه تالش را انتخاب کرده و از آنجا راهی سوباتان و شگفتیهایش شده تا این زیباییها را برای مخاطبان توصیف کند.
هفدهمین سفرنامه «اصغر عبداللهی» در «سرزمینمن»، سفری است در فصل گرم خرماپزان به بندر لنگه در استان هرمزگان. البته این سفرنامه بیشتر به قصهای از یک زندگی شبیه است تا سفرنامهای برای اطلاع از وضعیت و شناخت یک منطقه. نویسنده سفرنامهاش را از ساعت ۵ صبح در بندر لنگه و در روزی گرم آغاز میکند و از مردی میگوید که برای چیدن خوشهای رطب در این ساعت از روز به نخلستان میرود.
در این شماره، ششمین قسمت از دور جدید کارگاه عکاسی «سرزمینمن» را میخوانید. در مطلب این شماره که عنوانش «همیشه در راهم» است، بخشی از عکسهای «کریس کالدیکات» را دنبال خواهید کرد. عکاسی که در زمینه عکاسی سفر یکی از عکاسان پیشرو است و هنوز هم به سفرهای پرمخاطره میرود.
در بخش «راهنمای سفر» این شماره از مجله، پیشنهادهای متناسب با آغاز ماه مرداد در ایران ارائه شده است. در بخش «طبیعت» این شماره دو مطلب راهنمای سفر تهیه شده؛ «دروازه گلستان» راهنمایی برای سفر به شهرستان گالیکش استان گلستان و اطراف و اکنافش و «به تماشای آبهای سفید» راهنمایی برای رسیدن به آبشار آبسفید در استان لرستان. البته در زیرمجموعه ماجراجوایی این بخش هم «چرخش بر فراز تالش» دوچرخهسواران را راهی مسیر در فاصله میان خلخال تا تالش میکند.
در این شماره یک مطلب هم برای بخش «تفریح» تهیه شده؛ «تفریح در مرداد برفی» راهنمایی است برای گشتوگذار در پیست اسکی آلوارس در استان اردبیل.
در این شماره، «سرزمینمن» در بخش «روستاگردی» هم با مطلب «در ضیافت ابرها» مسافران را راهی تماشای روستای فیلبند استان مازندران میکند و با مطلب «تمام قد دماوند» در بخش «آخر هفته» آنها را برای رسیدن به روستای نوا و دشت آزو همراهی میکند.
همچنین در این شماره، گزارش «پلو با طعم البرز» در زیرمجموعه «سفره ایرانی» شیوه طبخ بادمجان پلوی قزوین را آموزش میدهد و در بخش «اقامت» هم مسافران میتوانند با مطلب «زیرسقف گیلهوران» در زمینه اقامت در گیلهبوم قاسمآباد گیلان راهنمایی شوند.