دفاع کیانوش عیاری از فیلم
لاریجانی؛ آبادانی‌ها را از جشنواره کن خارج کرد
آبادانی‌ها در شرایط ناجوانمردانه‌ای به نمایش درآمد و به شکلی اکران شد که خود به خود توقیف شود / آبادانی‌ها؛ فیلم غمباد زندگی من بود و کمک کرد تا من از یک مخمصه نجات پیدا کنم.
نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی آبادانی‌ها با حضور کیانوش عیاری در سینما تک خانه هنرمندان برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کیانوش عیاری با ابراز خوشحالی از اینکه این فیلم پس از سال‌ها دوباره به نمایش درآمده؛ گفت: ساخت این فیلم در سال ۷۱ انجام شد اما من از سه سال قبل به دنبال ساخت این فیلم بودم و بیش از سه سال روی فیلمنامه و روند ساخت فیلم تمرکز می‌کردم.
وی با اشاره به اینکه در این فیلم به طبقه خاصی نگاه شده؛ گفت: در این فیلم می‌خواستم نشان دهم که انسان همیشه به دنبال آن است تا کار کند تا بتواند برای سیر کردن شکم خانواده خود نانی به دست آورد.
وی فیلم دزد دوچرخه ویتوریو دسیکا را از فیلمهای محبوب خود دانست و افزود: روزی بعد از دیدن آن فیلم محسن ذوالانوار که فیلمبردار است کتابی به من داد تا من بخوانم. در کتاب عنوان شده بود که آیا انسان به دنیا می‌آید تا شکنجه شود و بعد بمیرد؟ محتوای کتاب آنقدر بر من تاثیر گذاشت که من قصد کردم فیلم آبادانی‌ها را بسازم. این فیلم غمباد زندگی من بود و کمک کرد تا من از یک مخمصه نجات پیدا کنم.
وی درباره سیاه و سفید بودن فیلم گفت: سیاه و سفید بودن فیلم به این دلیل است که من تهران را چرکین و غبارآلود می‌بینم زیرا از نظر من تهران شهری خشک و بی‌هویت است.
عیاری افزود: در ابتدا قرار بود اسم فیلم تهران مخوف باشد و حتی این اسم تا مدت‌ها ذهنم را مشغول کرده بود اما درنهایت اسم فیلم را آبادانی‌ها تغییر پیدا کرد.
عیاری به طنز گفت: هر چند من اهوازی هستم و آبادانی‌ها و اهوازی‌ها بر سر مسائلی همچون فوتبال اختلاف دارند اما این فیلم به خاطر انتقام از آبادانی‌ها ساخته نشده است.
وی ادامه داد: در جشنواره فیلم فجر می‌گفتند این فیلم قصد توهین به آبادانی‌ها را دارد اما اصلا به این شکل نبود زیرا من آبادانی‌ها را دوست دارم و معتقدم مردمان آن و شهر آبادان بسیار خوب هستند.
کارگردان فیلم آبادانی‌ها بااشاره به اینکه با فیلمنامه بر سر صحنه می‌رود اما در هنگام فیلمبرداری وضعیت موجود برایش مهم است؛ گفت: تلاش داشتم همیشه صادقانه فیلم بسازم به همین دلیل در سر صحنه به اتفاقات توجه می‌کنم و اینگونه نیست که عینا هرچه در فیلمنامه بوده؛ اجرا شود. بعد‌ها متوجه شدم که این روش حتی توسط آلفرد هیچکاک نیز اجرا می‌شود لذا به فیلمسازان جوان توصیه می‌کنم که در مقابل اتفاقاتی که سر صحنه به وجود می‌آید مقابله نکنند و اعتماد داشته باشند.
عیاری با انتقاد از وضعیت نمایش فیلم در زمان اکران گفت: فیلم آبادانی‌ها در شرایط ناجوانمردانه‌ای به نمایش درآمد و به شکلی اکران شد که خود به خود توقیف شود. به همین دلیل شاید در کشور فقط ۵ هزار نفر فیلم را دیده باشند.
وی ادامه داد: فیلم آبادانی‌ها اولین فیلم ایرانی بود که برای جشنواره فیلم کن انتخاب شد اما علی لاریجانی(وزیر ارشاد آن زمان) دستور داد فیلم را از جشنواره فیلم کن خارج کنند.
مهرزاد دانش(منتقد سینما) نیز گفت: اینکه فیلم آبادانی‌ها بعد از ۲۰ سال همچنان قابل دیدن است؛ نشان دهنده پویایی و اصالت فیلم است و روح ایرانی در فیلم علی‌رغم اینکه مدت زمانی از ساخت آن می‌گذرد جاری است و فیلم بخشی از هویت ما را نشان می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه فیلم آبادانی‌ها ما را یاد دزد دوچرخه دسیکا می‌اندازد؛ گفت: البته این حرف به معنای این نیست که آبادانی‌ها نعل به نعل از روی دزد دوچرخه ساخته شده بلکه فیلم به نوعی بومی‌سازی شده و تفاوت‌های بارزی نیز با دزد دوچرخه دارد.
دانش افزود: در فیلمهای عیاری آدم خوب و بد نداریم. آدم‌ها براساس شرایطی که در آن قرار می‌گیرند؛ سنجینده می‌شوند و ما براساس واکنش آدم‌ها آن‌ها را می‌شناسیم. فضاسازی در فیلمهای عیاری بسیار شاخص است و استفاده درست از لوکیشین‌های مختلف بسیار زبانزد است.
