رضا یزدانی مطرح کرد:
مسئولان به داد کشتی برسند / هنوز پاداشی نگرفته‌ایم
قهرمان وزن ۹۶ کیلوگرم مسابقات کشتی قهرمانی جهان در بوداپست از مسئولان ورزش می‌خواهد به داد این رشته برسند.
قهرمان مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان در بوداپست از مسئولان ورزش می خواهد به داد این رشته برسند.
به گزارش ایلنا، طلای‌رقابت‌های جهانی مجارستان، پلنگ جویبار را بیدار کرد و به قول خودش خاطره تلخ المپیک ۲۰۱۲ لندن را از ذهن خودش و اهالی کشتی تطهیر کرد. رضا یزدانی که کشتی‌های بی‌نقص و با برنامه‌ای را در مجارستان ارائه کرد، چشم به سکوی المپیک ۲۰۱۶ برزیل دوخته و به دنبال این است که با مدال طلای بزرگترین رخداد ورزشی جهان با تشک کشتی خداحافظی کند. قهرمان ۹۶ کیلوگرم تیم ملی کشتی آزاد در خصوص کسب عنوان قهرمانی جهان، مصائب اردوهای تیم ملی قبل از اعزام به بوداپست، شرایط خودش و آمال و آرزوهایش صحبت می‌کند.
قهرمانی در بوداپست. اولین جمله‌ای که به ذهت می‌رسد چیست؟
بازگشت طلایی!
بیشتر توضیح می‌دهید؟
در المپیک لندن واقعا بدشانس بودم و شاید هیچ کس نداند که من چه شرایطی داشتم. مصدومیت ناگهانی و حذف از رقابت‌ها واقعا فشار سنگینی را به من وارد کرد و برگشت و ریکاوری من به لحاظ روحی روانی واقعا کار سخت و دشواری بود.
اما خوشبختانه این اتفاق افتاد و با طلای جهانی بوداپست، بازگشتی رویایی داشتی؟
بله، خوشبختانه. این مدال واقعا ارزش دوچندانی برای من داشت و شاید اگر این مدال را نمی‌گرفتم کشتی من تمام می‌شد!
چطور؟
متاسفانه بعد از المپیک هجمه زیادی علیه من به راه افتاد و قطعا اگر در این رقابت‌ها قهرمان نمی‌شدم و مدال نمی‌گرفتم، اعتمادی که به من شده بود را زیر سوال می‌بردند. البته همین مسئله انگیزه من را چند برابر کرد و باعثشد تا فقط برای طلا بجنگم و کشتی بگیرم.
البته ترس از مصدومیت مجدد تو وجود داشت و زانوبندی که می‌بستی، نگران کننده بود؟!
خودم هم از این موضوع می‌ترسیدم و نگران بودم. اما به لطف خدا، دعای خیر مردم و تلاش کادر پزشکی مشکلی برایم پیش نیامد و سربلند از مسابقات بیرون آمدم.
به نکته جالبی اشاره کردید. انتخاب تو به عنوان نماینده وزن ۹۶ کیلوگرم ایران، روند پرپیچ و خمی‌داشت و اعتماد کادر فنی ریسک بزرگی بود.
واقعا روزهای سختی بود. تازه دوران نقاهت را پشت سر گذاشته بودم و با انگیزه برگشته بودم که بحثکشتی انتخابی مطرح شد و نمی‌دانستم چه کار کنم. اما با توجه به انگیزه‌ای که داشتم به این تصمیم احترام گذاشتم و به لطف خدا نفر اول انتخاب شدم و دوبنده تیم ملی را بدون حرف و حدیثگرفتم.
فکر می‌کردی با طلای جهانی برگردی؟
می‌دانستم که کار واقعا سختی دارم اما عزمم را برای کسب مدال جزم کرده بودم و هرگز به کمتر از طلا فکر نکردم. می‌دانستم که این مدال مرز کشتی من است و هرطور شده باید روی سکوی قهرمانی بروم.
منظورت از این مرز چیست؟
من تا مرز خداحافظی از کشتی پیش رفته بودم اما خوشبختانه با این مدال شروع دوباره‌ای داشتم و فضای جدیدی پیش روی من باز شد.
یکی از نکات جالب توجه تغییر سبک کشتی تو بود؟
با توجه به مصدومیتی که داشتم این تغییرات اجباری بود و به همین دلیل سعی می‌کردم اجازه ندهم که حریفان روی پای من فشار زیادی وارد کنند و خوشبختانه ثمربخش هم بود.
با توجه به فضای جدیدی که پیش‌روی تو قرار گرفته، چه برنامه‌ای برای آینده داری؟
بدون شک هدف اصلی من کسب مدال المپیک است و باید تمام تمرکزم را برای مسابقات ۲۰۱۶ برزیل بگذارم تا رویا و آرزوی مدال المپیک برای من برآورده شود.
سن و سال تو اجازه تحقق این آرزو را می‌دهد؟!
صددرصد. خیلی از کشتی گیران سرشناس دنیا در سن بالای سی سال در المپیک مدال گرفته اند و مشکلی از این بابت ندارم.
یکی از نکات منفی که قبل از اعزام به رقابت‌های جهانی وجود داشت، وضعیت امکانات اردوها بود؟
سوال خوبی مطرح کردید و خوشبختانه در جایگاه قهرمان جهان این حرف‌ها را می‌زنم و نه کسی که بخواهد ناکامی‌اش را توجیه کند! واقعا شرایط اردویی بچه‌ها بد بود و ساده‌ترین امکانات را هم نداشتیم. از غذا و میوه گرفته تا آرامشی که باید در اردو باشد و واقعا نبود.
اینکه خود بچه‌ها از بیرون اردو مواد غذایی تهیه می‌کردند یا خوردن عدس‌پلو صحت داشت؟
صددرصد. نمی‌خواهم به عقب برگردم اما واقعا شرایط بدی را تجربه کردیم که اصلا در شأن قهرمانان این مملکت نبود! بچه‌ها واقعا غیرت به خرج دادند و با وجود تمامی‌مشکلات مردانه ایستادند و تمرین کردند و در نهایت هم کاری کردند کارستان و بعد از سال‌ها تیم ما قهرمان جهان شد.
قبول داری که وضعیت کشتی کاملا نابسامان است؟
قطعا، کسی نمی‌تواند منکر این نابسامانی‌ها باشد و امیدوارم که مسئولان ورزش تا دیر نشده به داد کشتی برسند. چراکه تداوم این مشکلات به کشتی ضربه بزرگی را وارد می‌کند که شاید جبران ناپذیر باشد.
اکثر کارشناسان مدیریت رسول خادم را یکی از عوامل موفقیت کشتی می‌دانند؟
قطعا همینطور است. ایشان در نقش مدیر فنی تیم کمک بزرگی به تیم کردند و برنامه خاصی برای تک تک بچه‌ها داشتند. او در شرایطی که وضعیت اردوها اصلا خوب نبود و صدای بچه‌ها به جایی نمی‌رسید با صحبت‌هایی که انجام می‌دادند مانع دلسردی و نا امیدی بچه‌ها می‌شدند.
فدراسیون کشتی را در شکل گیری این مشکلات چقدر مقصر می‌دانید؟
به هرحال فراهم کردن امکانات وظیفه فدراسیون است که متاسفانه به خوبی اجرا نشد. البته نباید از این واقعیت هم گذشت که فدراسیون مشکل مالی داشت و متاسفانه مسئولان ورزش با وجود اطلاع از این وضعیت قدم مثبت و موثری بر نداشتند. به هرحال فکر می‌کنم که نباید مشکلات را نبش قبر کنیم و نگاه به آینده و برنامه ریزی برای مسابقات بین‌المللی بعدی باید صورت بگیرد.
پاداش خاصی بابت قهرمانی جهان گرفتی؟
تا این لحظه که یک ریال هم پاداش ندادند و همه چیز در حد حرف است!
قطعا از این موضوع ناراحت هستی؟
این مسائل دیگر برای ما عادی شده و ناراحت شویم یا نه فرقی به حال کسی نمی‌کند!
منبع: روزنامه قانون
