یک فعال صیادی در گفتوگو با ایلنا:
دزدان دریایی برای آزادی هر صیاد ۱۵۰۰ دلار خواستهاند/ ماهیگیران ربوده شده ۴۴ نفر شدند
به گفته یک فعال صنف صیادان، دزدان دریایی تاکنون برای آزادی هر صیاد ایرانی مبلغی نزدیک به ۱۵۰۰ دلار طلب کردهاند و این درحالی است که خانوادههای صیادان ایرانی حتی توان پرداخت ۱۰۰ دلار را هم ندارند.
علیم افشار، (مدیرعامل تعاونی صیادان چابهار و کنارک) در گفتوگو با خبرنگار ایلنا میگوید: با اتفاقی که دو روز قبل برای دومین لنج ماهیگیری ایرانی افتاد، اکنون شمار صیادان ربوده شده به بیش از ۴۴ نفر رسیده است.
وی یادآور شد: پیش از این حدود ۸ صیاد ایرانی توسط گروه موسوم به دزدان دریایی سومالی ربوده شده بودند که با ربوده شدن یک لنج صیادی دیگر در ابتدای هفته گذشته ۱۶ ماهیگیر دیگر به این تعداد اضافه شدند اما که با حمله روز یکشنبه دستکم ۲۰ دریانورد ایرانی دیگر بر این تعداد اضافه شده است.
این فعال صنف صیادان چابهاری در خصوص وضعیت کنونی ماهیگیران ایرانی ربوده شده به تکرار آخرین پیامی که از طریق شبکههای مجازی با دزدان دریایی داشتهاند، پرداخت و یادآور شد: دزدان دریایی برای آزادی هر یک از صیادان در بند ۱۵۰۰ دلار خواستهاند که اگر به زندگی این صیادان نگاهی بیندازیم حتی ۱۰۰ دلار هم ندارند، بپردازند.
وی افزود: براساس اطلاعاتی که در اختیار داریم ماهیگیران ربوده شده در وضعیت ناگواری نگهداری میشوند، بیشتر آنها در در حیاطهای خلوت ساحلی و زیر درخت به بند کشیده شدهاند و با اندکی غذا در حال گذراندن زندگی خود هستند.
مدیرعامل تعاونی صیادان چابهار افزود: با این حال هنگامی که این موضوع را با مسئولان در میان میگذاریم جواب میدهند که چون در سومالی دولت مشخصی مستقر نیست اقدامات انجام شده برای ارتباط گیری با واسطهها به کندی پیش میرود.
این صیاد چابهار در خصوص اینکه چرا صیادان ایرانی برای مقابله احتمالی با چنین حملههایی به تجهیزات دفاعی مناسب و متعارف مجهز نیستند، ادامه داد: اگر ما با خود اسلحه حمل کنیم گشتهای آمریکایی و دیگر کشورها به بهانههای مختلف همکاران ما را دستگیر میکنند.
افشار همچنین در پاسخ به سوال که چرا ماهیگیران ایرانی راهی منطقه پر خطری مانند آبهای آزاد نزدیک به سومالی میشوند، گفت: به دلیل کم بودن صید در آبهای ایران مجبوریم به آبهای فرا ساحلی برویم و تنها در آبهای نزدیک سومالی میتوانیم گلههای ماهیان را به دام بیندازیم.
او در پایان اضافه میکند: اگر ما به آبهای دورتری برویم با خطرات بیشتری مانند کمبود سوخت، طوفان، درگیری با نیروی دریایی سایر کشورها و .... روبهرو خواهیم شد؛ اگر اجبارای نبود و وضعیت مالی خوبی داشتیم هرگز لنجهایمان را از آبهای ایران خارج نمیکردیم.