امنیت شغلی که نباشد؛ تامین اجتماعی هم معنایی ندارد

حسین حبیبی (دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به سالها تلاش بی‌نتیجه کارگران برای به دست آوردن امنیت شغلیِ بربادرفته، گفت: سالهاست که امنیت شغلی به واسطه اراده یک طرفه و ظالمانه کارفرما در عقد قرارداد کار و همچنین حمایت و همسویی دولت‌ها به بهانه حمایت از سرمایه‌گذاری که البته منظور حمایت از سرمایه‌داران است، بربادرفته است.

وی افزود: نبود امنیت شغلی، کارگران را از حمایت‌های تامین اجتماعی هم محروم می‌کند؛ چراکه کارگرِ موقت و عمدتا بیکار نمی‌تواند از مزایای خدمات تامین اجتماعی و همچنین از بازنشستگی و غرامت از کارافتادگی منتفع شود.

حبیبی ادامه داد: کارگرِ بدونِ امنیت شغلی، قرارداد کار ندارد، حق مطالبه ندارد؛ اخراج می‌شود، حق اعتراض ندارد؛ حق بیمه‌اش غیرواقعی واریز می‌شود، حق اعتراض ندارد؛ مزد و حقوق کمتر از حداقل دستمزد می‌گیرد، حق اعتراض ندارد؛ بیشتر از ساعت قانونی کار می‌کند، نه اضافه کار حساب می‌شود نه حق اعتراض دارد؛ و در نهایت تامین اجتماعی هم برایش معنایی ندارد.

بازرس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور تصریح کرد: طبق ماده ۳۶ قانون تامین اجتماعی، کارفرما باید سهم خود و کارگر را به سازمان پرداخت کند، ولی به هر دلیل حق بیمه را نمی‌دهد یا تاخیر در پرداخت حق بیمه دارد؛ سازمان تامین اجتماعی هم که باید مسئولیت و تعهدات خود را در مقابل بیمه شده انجام دهد، وقتی حق بیمه نگیرد، انجام نمی‌دهد؛  یعنی اقدام به صدور دفترچه نمی‌کند و دیگر تعهداتش را انجام نمی‌دهد.

وی ادامه داد: در شرایط فعلی، بازرسی هم کارساز نبوده و معمولا کارگر بعد از بازرسی‌ها اخراج می‌شود؛ در واقع باید گفت امنیت شغلی که نباشد، سازمان تامین اجتماعی هم دیگر معنایی ندارد.