خونریزی ریه و سردرد شدید؛ یادگار ۸ روز کار در پالایشگاه شازند
«وقتی ناشتا هستم خون بالا می‌آورم، بیشتر وقت‌ها ریه‌ام می‌سوزد و سردرد شدید دارم». این جملات را «ابوالفضل خسروی»، یکی از کارگران مصدوم پالایشگاه امام خمینی شازند در توصیف حال این روزهایش می‌گوید. او در گفتگو با ایلنا از وقوع یک حادثه دیگر در جریان تعمیرات اساسی این پالایشگاه پرده برداشت، حادثه‌ای که تاکنون سعی می‌شد مخفی بماند.
به گزارش ایلنا، پس از وقوع سه حادثه پیاپی در هنگام تعمیرات اساسی پالایشگاه شازند که به کشته شدن چهار کارگر انجامید، یک کارگر این پالایشگاه از وقوع حادثه دیگری برای خود در روز پنجم اردیبهشت و پیش از حوادث مرگبار بعدی خبر داد. او معتقد است اگر حادثه‌ای که برایش اتفاق افتاد علت‌یابی و با مقصرانش برخورد می‌شد، همکارانش اینک زنده بودند.
آقای خسروی در گفتگو با ایلنا فاش کرد روز ۵ اردیبهشت ماه امسال، دقایقی پس از ورود به راکتور مستقر در واحد ۱۸ پالایشگاه امام خمینی شازند به دلیل استنشاق گاز سولفید هیدروژن بیهوش شده است. آنطور که بعدها برایش روایت کردند همکارش که در دریچه راکتور ایستاده بوده با داد و فریاد از سایر کارگران کمک خواسته است و پس از آنکه او را از راکتور خارج کردند، هر دو را به بیمارستان ولیعصر اراک منتقل کردند.
این کارگر پیمانی پالایشگاه شازند در بخشی از این گفتگو درباره نحوه استخدامش در این پالایشگاه افزود «من بومی این منطقه هستم، ساکن روستای خط سفلی در نزدیکی پالایشگاه شازند. امسال اولین باری بود که برای دوره ۴۵ روزه اورهال ]تعمیرات اساسی[ استخدام شدم. ۸ روز کار کرده بودم که دچار این حادثه شدم. مرا به عنوان کارگر ساده استخدام کرده بودند، اما می‌خواستند وارد راکتور شوم. نه راهنمایی‌ام می‌کردند، نه آموزش دیده بودم و نه تخصص این کار را داشتم.»
آقای خسروی در عین حال گفت تاکنون بیش از ۵ میلیون تومان برای درمان صدمات وارده به مغز و ریه‌اش هزینه کرده است اما پزشکان به او گفته‌اند حداقل ۵ میلیون تومان دیگر باید هزینه کند تا دوره درمانش کامل شود. او گفت تحت پوشش بیمه روستاییان قرار دارد اما هنگامی که به بیمارستان‌های امیرالمومنین و ولیعصر اراک مراجعه کرده است، روسای این دو بیمارستان به او گفته‌اند بیمه هزینه‌های درمانش را پرداخت نمی‌کند.
این کارگر فصلی درباره نوع مواجهه کارفرما و پیمانکار با هزینه‌های درمانش گفت «همه هزینه‌ها را تاکنون از جیب خودم پرداخت کرده‌ام. پیمانکار ]شرکت پتروسازان[ و پالایشگاه نه تنها حاضر نیستند این هزینه‌ها را پرداخت کنند که دستمزد روزهایی که در پالایشگاه مشغول به کار بودم را هم گرو نگه داشته‌اند. پیمانکار می‌گوید ابتدا باید رضایت بدهم تا بعد حق و حقوقم را پرداخت کند. وقتی هم به مدیرعامل پالایشگاه شکایت می‌برم می‌گوید این قضیه به پیمانکار مربوط است.»
ظاهرا دلیل درخواست پیمانکار برای اخذ رضایت از آقای خسروی به شکایتی باز می‌گردد که او در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ماه امسال در دادگستری شازند طرح کرده است. آقای خسروی درباره این شکایت گفت «از کارفرما و پیمانکار به اتهام عدم رعایت موارد ایمنی، عدم آموزش، به کارگیری من در کار تخصصی و عدم پرداخت حق و حقوقم در دادگستری شازند شکایت کرده‌ام. پرونده مرا به پزشک قانونی فرستادند و پزشکی قانونی صدمات وارده را تایید کرده است. می‌گویند گزارش پزشکی قانونی به دادگاه ارسال شده است و قاضی در انتظار گزارش اداره کار است.»
آقای خسروی در این گفتگو فاش کرد حادثه‌ای که برای او اتفاق افتاده است در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ماه امسال به مراجع رسمی گزارش شده است. او معتقد است «اگر این حادثه همان زمان اطلاع رسانی می شد، احتمالا حوادث بعدی در این پالایشگاه اتفاق نمی افتاد.»
این ادعا از آن جهت حائز اهمیت است که اولین حادثه منجر به مرگ در جریان تعمیرات اساسی پالایشگاه امام خمینی شازند روز ۷ اردیبهشت به وقوع پیوست. در این حادثه ۷ کارگر بر اثر استنشاق گاز سولفید هیدروژن مصدوم شدند که سه تن از آنها جان باختند. این حادثه تنها دو روز پس از وقوع حادثه برای آقای خسروی و دقیقا به همان شکل اتفاق افتاد.
علاوه بر این، حداقل دو حادثه دیگر به ترتیب در نیمه شب ۷ اردیبهشت و روز ۱۵ اردیبهشت در پالایشگاه شازند به وقوع پیوست که این حوادث نیز به مرگ یک کارگر و مصدومیت ده‌ها کارگر دیگر منجر شد.
فرماندار شازند یک هفته پس از وقوع آخرین حادثه مرگبار در پالایشگاه شازند از شناسایی ۱۳ قصور کارفرما و پیمانکار در این حوادث خبر داد.
مرتضی مدنی/