جزییات حوادث پیاپی پالایشگاه شازند به روایت برادر یکی از کشته شدگان

«احد مولایی» در این باره به ایلنا گفت: حادثه اول صبح روز ۷ اردیبهشت به وقوع پیوست. به سه کارگر از جمله برادر من [محمود مولایی] و آقایان دهقانی و ابراهیمی مجوز کار داده بودند. به ما اینطور گفته شده است که برادر من و مرحوم دهقانی هنگام بالا رفتن از یکی از برج‌های مستقر در واحد ۱۸ بر اثر استنشاق گاز سولفید هیدورژن بیهوش می‌شوند. آقای ابراهیمی که پایین برج بوده است، خود را به سرعت به آن دو نفر می‌رساند اما او هم بیهوش می‌شود. دقایقی بعد دو نیروی آتش نشانی پالایشگاه وارد محوطه می‌شوند تا این سه نفر را نجات دهند، اما ببینید چقدر از نظر تجهیزات ایمنی ضعیف بودند که اکسیژن به همراه نداشتند و آنها نیز همانجا بیهوش می‌شوند. در ‌‌‌نهایت هنگامی که نیروی کمکی برای نجات مصدومان وارد صحنه می‌شود، ابتدا دو نیروی آتش نشانی را نجات می‌دهند و پس از حدود ۴۵ دقیقه برادر من و دو کارگر دیگر را از برج پایین می‌آورند و به بیمارستان منتقل می‌کنند. درواقع سه جنازه را به بیمارستان تحویل می‌دهند.

او افزود: این‌ها [مسئولان پالایشگاه] در رسیدگی به برادر من و دو کارگر دیگر که فوت شدند کوتاهی کردند. تیم ایمنی پالایشگاه حتی آمپول سم زدایی گاز سولفید هیدروژن را در اختیار نداشت و مجبور شدند داروها را از مجتمع صنعتی دیگری در‌‌‌ همان حوالی بیاورند. یکی از دلایل مرگ برادرم و دو کارگر دیگر، سهل انگاری کامل تیم ایمنی پالایشگاه برای رساندن آن‌ها به بیمارستان است.

برادر مقتول که خود کارگر پیمانی پالایشگاه شازند است در ادامه بیان کرد: برادر من در حالی برای انجام تعمیرات به برج مستقر در واحد ۱۸ رفته بود که برای او پرمیت کار [مجوز شروع کار ایمن] صادر کرده بودند. صدور پرمیت بدین معناست که محوطه کار از قبل بازرسی شده است و هیچ خطری برای کارگران ندارد. این مجوز برای کار در محوطه واحد ۱۸ از ساعت ۷ و نیم صبح تا ۵ و نیم غروب صادر شده بود. برادر من به همراه دو کارگر دیگر ساعت ۸ صبح وارد محوطه شده بودند و نکته قابل تامل اینجاست که‌‌‌ همان زمان هم دچار سانحه شدند.

مولایی تصریح کرد: مجوز شروع کار ایمن را واحد بهره برداری پالایشگاه صادر می‌کند و در اختیار پیمانکار قرار می‌دهد. مشخص است مسئولی که به این کارگران مجوز داده است فقط در دفترش نشسته و بدون بازرسی از محوطه کار این مجوز را صادر کرده است. یعنی به محوطه نرفته است تا گاز موجود در هوا را با دستگاه‌های مربوطه بررسی کند و اطمینان حاصل کند مخازن و برج‌های مستقر در محوطه نشتی ندارند.

او افزود: پیمانکاری واحد ۱۸ پالایشگاه امام خمینی شازند بر عهده شرکت «سازه صنعت ایران» است. هر سه کارگر یاد شده از جمله بردار من نیروی پیمانکاری این شرکت بودند که برای انجام فرایند تعمیرات اساسی به پالایشگاه آمده بودند.

او در توضیح حادثه دوم که تاکنون از رسانه‌ها مخفی شده بود، گفت: شب‌‌‌ همان روز حادثه دیگری در محوطه واحدهای ۱۸ و ۱۹ پالایشگاه به وقوع پیوست و ۸ کارگر بر اثر نشت گاز سولفید هیدروژن بیهوش شدند. گویا باد گاز موجود در هوا را جابه‌جا کرده بود و به قسمت استراحت کارگران شیفت شب منتقل کرده بود. البته این کارگران را به سرعت به بیمارستان منتقل کردند و هر ۸ نفرشان بهبود پیدا کردند.

مولایی افزود: نیروی آتش نشانی پالایشگاه در زمان حادثه دوم آماده بودند، برای همین هم کارگران را به سرعت به بیمارستان منتقل کردند و جان آن بندگان خدا نجات پیدا کرد. پالایشگاه شازند همواره اینگونه بوده است. ابتدا باید حادثه‌ای رخ دهد و چند نفری بمیرند تا بعد از لحاظ ایمنی آماده شوند.

این کارگر پیمانی پالایشگاه شازند در ادامه بیان کرد: حادثه سوم ظهر دیروز (پانزدهم اردیبهشت) در واحد ۱۴ پالایشگاه اتفاق افتاد. ۸ کارگر مصدوم این حادثه بر اثر استنشاق گاز ازت مسموم شدند. پیمانکار این واحد شرکت رامپکو است. سه نفر از کارگران مصدوم در کما به سر می‌برند اما حال ۵ نفر دیگر بهتر است. هر ۸ کارگر مصدوم نیروی پیمانکاری هستند که برای انجام فرایند تعمیرات اساسی به پالایشگاه آمده بودند.

او تصریح کرد: گویا در فاصله یک هفته‌ای بین حادثه اول و حادثه سوم، یک حادثه دیگر نیز اتفاق افتاده است که خیلی جدی نبوده و کار به انتقال مصدومان به بیمارستان کشیده نشده است که درباره آن حادثه نیز اطلاع رسانی نشده است.

مولایی با انتقاد از نحوه رسیدگی پزشکان بیمارستان امیرالمومنین اراک به برادرش و دو کارگر دیگری که بر اثر حادثه ۷ اردیبهشت جان باختند، گفت: این‌ها هنگامی که می‌شنیدند معاون وزیر نفت یا سایر مسئولان قرار است به بیمارستان  بیایند و از برادر من و دو کارگر دیگر عیادت کنند، به طرز جالبی صحنه سازی می‌کردند. یعنی به یکباره از ده دقیقه قبل ده‌ها پزشک و پرستار به اتاق برادر من و مرحوم دهقانی و ابراهیمی رفت و آمد می‌کردند تا هنگامی که آن مسئول می‌‌آید، صحنه بدین ترتیب فیلم برداری شود. این در حالی بود که در روزهای عادی پزشک در بهترین حالت روزی دو بار به آنها سر می‌زد.