بررسی علل ناموفق بودن برنامه های اجرایی در بهینه سازی مصرف انرژی

به گزارش ایلنا؛در همین راستا فرزاد کیاست، عضو انجمن بهینه سازی مصرف انرژی اتاق ایران و کارشناس حوزه انرژی ساختمان با اشاره به تاسیس سازمانها و شرکتهای مرتبط با بهینه سازی مصرف انرژی در کشور شامل سابا، سانا، شرکت بهینه سازی مصرف سوخت و تدوین مبحث ١٩ مقررات ملی ساختمان که بر بهینه سازی انرژی در ساختمان تاکید دارد، تصریح کرد: سالهاست که برچسب انرژی برای بیشتر محصولات انرژی بر تدوین و الزامی شده و همچنان در مورد برخی از محصولات با وجود الزامی بودن، رعایت نمی شود.

وی با نگاهی به آنچه در طول سالهای گذشته به عنوان رسیدگی به وضعیت مصرف انرژی در داخل صورت گرفته تصریح کرد: در رسانه ها از اهمیت صرفه جویی انرژی می شنویم، تبلیغات گسترده وزارت نیرو و شرکت ملی گاز با پیامها و توصیه هایی در مورد بهینه سازی مصرف انرژی را دیده ایم، سال ٨٨ به عنوان سال اصلاح الگوی مصرف نامگذاری شد، فاز اول هدفمندی یارانه ها از اواخر آذر ٨٩ با چند برابر شدن بهای حامل های انرژی و مرحله دوم آن از اردیبهشت سال جاری عملیاتی شد و بسیاری رویدادهای دیگر؛ سوال اینجاست، چرا شاخصهای مصرف انرژی بهبود نمی یابد و آب از آب تکان نمی خورد؟

این عضو انجمن بهینه سازی مصرف انرژی یادآور شد: به نظر می رسد هنوز در عمل اراده جدی برای بهینه سازی مصرف انرژی وجود ندارد و فقط حرف آن را می زنیم و هنوز عمق بحران انرژی را باور نکرده ایم.

کیاست عدم توجه به تهیه استراتژی برای صرفه جویی در مصرف انرژی را یکی از عوامل به نتیجه نرسیدن اهداف تعیین شده برشمرد و افزود: در طول سالیان گذشته به دلیل ارزان بودن انرژی، مصرف بهینه آن مورد توجه نبوده است و از طرف دیگر سازندگان ساختمان به دلیل بحثهای اقتصادی تمایلی به رعایت اصول ندارند چراکه خود را ملزم به این کار نمی‌دانند. از زمانی که یارانه حاملهای انرژی برداشته شده خانوار فشار اقتصادی مربوط به مصرف برق را درک کردند البته روند بهبود وضعیت مصرف، احتیاج به زمان دارد و به تدریج این اتفاق خواهد افتاد.

وی با بیان این نکته که وقتی بر اساس یافته های علمی منتشر شده، به دلیل عایق نبودن پوسته خارجی ساختمان، به طور میانگین حدود ٣٥ درصد اتلاف انرژی از دیوارهای جانبی، ٢٥ درصد از سقف و ١٠ درصد از کف ساختمانهاست و ٢٠ تا ٢٥ درصد اتلاف انرژی از پنجره ها و درها رخ می دهد، این سئوال را مطرح می کند که چگونه اولویت عایق ساختمان فراموش می شود و ناظران ساختمان نیز به راحتی این اصل را نادیده می گیرند.

این عضو انجمن بهینه سازی مصرف انرژی تاکید کرد: بدیهی است پس از عایق حرارتی ساختمان، توجه به راندمان وسایل انرژی بر و استفاده از محصولات، سیستمها و فناوری های جدید کم مصرف، بسیار تعیین کننده است. متاسفانه در حال حاضر از وسائلی استفاده می شود که تاریخ مصرف آنها در دهه های گذشته منقضی شده و در هیچ کجای دنیا تولید و استفاده نمی شوند.

کیاست یادآور شد: نیاز جامعه امروز ما نهضت و انقلاب کیفی سازی در ساخت و ساز مسکن با کمک همه دست اندرکاران صنعت ساختمان و همه نهادها و دستگاه های قانونگذار، متولی، هدایتگر و ناظر است. برای صرفه جویی در بخش ساختمان باید از گلوگاه ها و شاهراه های اصلی اتلاف یا هدررفت انرژی شروع کرد. راهکار اصلی و اولویت اول نیز هدفگذاری و همسوسازی همه جانبه دستگاه های قانونگذار، اجرایی و ناظر برای ترویج گسترده انواع عایقهای استاندارد و ساخت ساختمانهای عایق و ممنوعیت قاطع برای ساخت ساختمان فاقد عایق مناسب از نقطه آغاز در زمان طراحی و تهیه نقشه ها یعنی قبل از صدور پروانه ساخت و گودبرداری و شروع عملیات ساختمانی است.