یک توافق در یک مرحله تا ۱۰ تیر خواهیم داشت

به گزارش خبرنگار ایلنا سیدعباس عراقچی در نشست بررسی بیانیه لوزان از دیدگاه علوم سیاسی که صبح امروز در دانشگاه علامه‌ طباطبایی برگزار شد، گفت: ما هنوز به هیچ توافقی نرسیده‌ایم. ما یک توافق و در یک مرحله خواهیم داشت که انشاالله در ۱۰ تیر خواهد بود و شاید هم زود‌تر. آنچه که اکنون به عنوان بیانیه لوزان آمده، مجموعه‌ای از راه‌حل‌هاست. 

وی ادامه داد: ما در همه موضوعات مانند غنی‌سازی، فردو، نطنز، آب سنگین اراک، نظارت‌ها، محدودیت‌ها و... به راه‌حل رسیدیم که باید مکتوب شوند که البته بسیار سخت است و ممکن است با توجه به رفتارهای طرف مقابل و زیاده‌خواهی آن‌ها این مذاکرات طول بکشد و حتی ممکن است دست‌هایی که می‌خواهند مذاکرات به نتیجه نرسد موفق شود که نمونه آخر آن از سوی کنگره شاهد بودیم که می‌گوید ما باید توافق را نظارت کنیم و معنای آن این است که این توافق برای آن‌ها توافقی مطلوب نیست. مگر نه اگر آن‌ها به همه خواسته‌هایشان رسیده بودند و کلاه بر سر ایران رفته بود می‌گفتند که آقای اوباما دستت درد نکند و همین راه را ادامه بدهند٬ نه آنکه ۴۷ نفر به رهبران کشوری که به قول خودشان دشمن آنهاست نامه بنویسند و بگویند مواظب باشید تا کلاهی بر سر شما نرود. 

معاون وزیر امور خارجه با بیان اینکه از شنیدن سخنان منتقدان در طی دو هفته گذشته امیدوار شده‌ام اظهار داشت: انتقادات عمدتاً ناشی از نگرانی‌های جدی مربوط به جزئیات مذاکرات است که مثلاً بازگشت تحریم‌ها مجدداً تخلفی نشود. 

عراقچی با بیان اینکه دوستان متفق‌القول هستند که در دستاوردهای کلان مذاکرات خدشه‌ای وارد نشود٬ تصریح کرد: در برخی جزئیات ما باید حواسمان باشد تا در زمانی که مکتوب می‌شوند این مسئله پیش نیاید. 

عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای با اشاره به خطوط قرمز مشخص شده از سوی مقام معظم رهبری خاطرنشان کرد: اشتباهی که در برخی از سخنان منتقدان و به طور مثال در صحبت‌های آقای ایزدی بود٬ این است که ما هدف مذاکرات را برداشتن تحریم‌ها می‌دانیم٬ یا اینکه گفتند هدف رسیدن به توافق است و نه برداشته شدن همه تحریم‌ها. این نگاه ناشی از آن است که ما برای تحریم‌ها وارد مذاکرات شده‌ایم و تحریم‌ها ما را مجبور به مذاکره کرده که این نگاه درست نیست. نه نگاه ما در تیم مذاکره‌کننده و نه نگاه مقامات عالی این نیست. 

وی افزود: آنچه ما به خاطر آن وارد مذاکره شده‌ایم٬ به خاطر تثبیت و شناسایی دستاورد‌ها بود. این بود که در آوردگاه اراده‌ها بین ما و کشورهای غربی به سرکردگی آمریکا کدام اراده‌اش را تحمیل می‌کند. برای ۱۰ سال غنی‌سازی موضوعی برای دعوایی بزرگ‌تر بود که آمریکا و غرب می‌گفت شما نباید غنی‌سازی کنید چون من نگرانم. ولی ما می‌گفتیم ما می‌خواهیم غنی‌سازی کنیم چون حق ماست. 

معاون وزیر امور خارجه با یادآوری اینکه ما در مذاکرات ما به دنبال این نیستیم کشورهای غربی حق ما را به رسمیت بشناسند٬ بلکه می‌خواهیم به اجرای خواسته‌هایمان احترام گذاشته و تحریم و معارضه‌ای نکنند٬ خاطرنشان کرد: دعوا در طول ۱۰ سال گذشته بر این بود که ما زیر زور و سلطه نرویم. ما سلطه‌پذیری را رد کرده‌ایم. ۱۰ سال حرف این بود که زیر سلطه برویم یا نرویم. اینکه شش قطع‌نامه صادر کردند تا غنی‌سازی متوقف شود و اراک، فوردو و نطنز تعطیل شوند به خاطر این بود. رمز پیروزی ما این است که ایستادگی کنیم و ایستادگی ما غرب را بر پای مذاکره بیاورد و امتیاز بگیریم. دراین ۱۰ سال اراده کی غالب شد؟ خواست کی اجرا شد؟ این جمهوری اسلامی ایران است که ذیل فصل هفتم خارج می‌شود. مهم این است در این فشار ۱۰ ساله که غرب از همه داشته‌هایش استفاده کرد، ‌‌نهایت تهدیدهای نظامی را داشت و دامنه تحریم‌ها را به حد ‌‌نهایت رساند ... در آخر چه کسی کوتاه آمد؟ چه کسی اعتراف کرد که با مردم باید با زبان تکریم حرف زد؟ کی گفت که اگر به دست من بود همه پیچ و مهره‌ها را باز می‌کردم ولی نمی‌توانم؟ ما یا آمریکا؟ 

عراقچی تاکید کرد: این خواست اول ما بود که به دنیا اثبات کنیم ما ایستادگی و مقاومت می‌کنیم و زیر سلطه و مقاومت نمی‌رویم. این رمز موفقیت ماست. این مسئله آینده ما را تثبیت می‌کند و نه سلاح هسته‌ای و در واقع سلاح هسته‌ای ما همین مقاومت است. 

عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای خواست دیگر جمهوری اسلامی از مذاکرات را تثبیت حق غنی‌سازی برنامه هسته‌ای ایران برشمرد و افزود: ما در یک پروسه از تهدید علیه جهان به یک برنامه همراه با مشارکت جهانی تبدیل شده‌ایم که شورای امنیت از جهان می‌خواهد با ایران در برنامه‌ هسته‌ای همکاری داشته باشد. این شورای امنیتی است که می‌گفت فعالیت هسته‌ای ممنوع است و حالا می‌گوید فعالیت هسته‌ای از سوی ایران آزاد و کشور‌ها می‌توانند با ایران همکاری داشته باشند. معتقدند که اگر تحریم و تهدید نیز نبود و فقط آن‌ها می‌گفتند ما نمی‌توانیم اعتماد کنیم و باید اعتمادسازی می‌کردیم باز به همین دستاورد می‌رسیدیم. 

وی با بیان اینکه برنامه غنی‌سازی ما باید یک آینده صنعتی داشته باشد که رهبری آن را به روشنی تبیین کرده‌اند٬ ابراز داشت: آینده غنی‌سازی صنعتی ما را تحقیق و توسعه تضمین می‌کند. با IR1 آینده صنعتی ما تضمین نمی‌شود. در نطنز حداکثر ۵۰ هزار ماشین جمع می‌شود که حتی با فرض عدم محدودیت فقط ۵۰ هزار سو ما تامین می‌شود. بنابراین ما نباید برای IR۱ متوقف شویم چرا که با تحقیق و توسعه جایگزین می‌شوند.